«Ρίξε μια ζαριά καλή…. Φέρε και καμιά εξάρες, φτάνουν πια ντόρτια και δυάρες…». γράφει η Αρχαιολόγος Κωνσταντίνα Καλλιντζή σε σελίδα σχετική με τα αρχαία στα Άβδηρα, και συνεχίζει: Κάτι ανάλογο μπορεί να μουρμούριζε και ο αρχαίος αβδηρίτης ρίχνοντας τα κοκάλινα ή πήλινα ζάρια του πάνω στο τραπέζι. Βλέπετε, το παιχνίδι αυτό έχει μακρά ιστορία. Φαίνεται ότι προέρχεται από την Περσία, αλλά η λέξη «ζάρι» είναι αραβική (az-zahar). Οι αρχαίοι Έλληνες το λέγανε «κύβο». Τα ζάρια χρησιμοποιούνταν, όπως και σήμερα, είτε για τυχερά παιχνίδια («κυβεία») είτε για παιχνίδια δεξιοτεχνίας. Στη βυζαντινή περίοδο τα τυχερά παιχνίδια είχαν απαγορευτεί με τα «περί κυβείας» διατάγματα της εποχής του Ιουστινιανού.
Το σχήμα και η μορφή τους σε όλες τις χρονικές περιόδους είναι πανομοιότυπο: εξάπλευρος κύβος με σήμανση από το ένα έως το έξι. Το άθροισμα των σημείων των απέναντι πλευρών είναι πάντα επτά. Στις εικόνες βλέπετε πήλινα ζάρια από τα Άβδηρα και μια τοιχογραφία από την Πομπηΐα που παριστάνει το παιχνίδι αυτό.
