Ο φιλόλογος και συγγραφέας Θανάσης Μουσόπουλος (γενν. 1949) ανήκει στη γενιά το ’70 . Εκτός από τα δοκίμια και τις μελέτες επιδόθηκε και στην ποίηση. Από το 1978 ως σήμερα ο Θανάσης Μουσόπουλος έχει εκδώσει εννέα ποιητικές συλλογές :
– Ο ήλιος σκιάδιο, ποιήματα 1967 – 1977, 1978
– Διοίκηση αλλοτρίων, ποιήματα 1970 – 1981, 1982
– Οιακισμοί, ποιήματα 1980 – 1983, 1990
– Άδηλες σχέσεις, ποιήματα 1986 – 1996, 2000
– Δρόμοι Ελλήνων, περιέχει τέσσερις ποιητικές συνθέσεις στο πρώτο μέρος και 23 μεταφράσεις αρχαιοελληνικών ποιημάτων στο δεύτερο, 2005
– Περίπατος με στίχους σε κήπους μυστικούς (νεανική ποίηση, 2007), 2014
– Ανακουφιστικό τρίγωνο, ποιήματα 2004 – 2010, 2014
– Υψιπετείν – της Ζωής και της Ποίησης, 2017
– Δοκιμές Χαρακτικής, ανέκδοτη
Όπως σημείωσε ό ίδιος σε κείμενό του (Εφημερίδα ‘Εμπρός’, 19 – 11- 2003) : «Για τις μεγάλες ώρες ο καθένας έχει τη δική του κατάθεση, όπως μπορεί. Το Πολυτεχνείο και τα γεγονότα του 1973 δεν είναι μόνο η 17η Νοέμβρη, είναι ένα κορυφαίο σύνολο γεγονότων που τριάντα χρόνια τώρα περιβάλλει τη Νεοελληνική πραγματικότητα, από το ‘Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται’ ως το ‘Ο αγώνας τώρα εξαργυρώνεται’».
Τα γεγονότα της ελληνικής ιστορίας είναι γεμάτα αγώνες και θυσίες. Στην ποίηση του Θ. Μ. υπάρχουν ποιήματα και αποσπάσματα για την αγωνιστικότητα των Ελλήνων διαχρονικά – άρα επίκαιρα.
– Κάθε μέρα να γιορτάζουμε την Ελληνική Ιστορία
Γιατί είναι ιστορία ανθρώπων, καθημερινών.
Κάποια ποιήματα προσεγγίζουν από πολλές πλευρές την αγωνιστικότητα :
– Άλλος έτσι
Άλλος αλλιώς
Όλοι πεθαίνουν
Εσύ τι κάνεις
Στη ζωή
*
– Ψάξε στη βιβλιογραφία την πλούσια,
Να βρεις κι άλλους νεκρούς που θα γεννηθούν
Αύριο και μεθαύριο στον κόσμο:
Υποψιάζομαι ότι οι κήποι, τα νεκροταφεία μας δηλαδή,
Ότι είναι γεμάτα από τέτοιες μορφές υπάρξεως…
Ιδιαίτερα μας ενδιαφέρουν ποιήματα που σχετίζονται με τον αγώνα του Πολυτεχνείου.
Από την πρώτη συλλογή «Ο ήλιος σκιάδιο» (έκδ. 1978, με ποιήματα 1967 – 1977):
– Ανύποπτα χαμένος
Θαμένος στις δάφνες κάτω
Ένωσες την καρδιά σου
Με τα χέρια του Σολωμού και του Κάλβου
Για να γραφεί το καινούριο θούριο
«για τη χαμένη τη γενιά του 73»,
Αν και πολύς ο κίνδυνος να γυρι-
στεί και σήριαλ…
*
– Όταν δεν είχαμε ψωμί
Για το ψωμί μιλούσαμε
Όταν δεν είχαμε χαρά
Τη χαρά κυνηγούσαμε.
Τώρα φυλακισμένοι
Ανάμεσα σε τόνους ψωμί
Κι ανάμεσα σε ποτάμια χαρά
Φυλακισμένοι δεν αναζητούμε
Τη λεφτεριά μας.
*
– Δεν βγήκα σήμερα έξω
Και πού να πάω
Μ’ αυτή την πληγή στο στήθος
Όλοι θα με κοιτάζουν
Μπορεί να πέσεις κάτω και νεκρός
Μπορεί να γίνεις ήρωας
Απ’ αυτή την ασήμαντη πληγή.
Εσύ γι’ άλλες πληγές πολέμησες
Κι αυτές δεν φαίνονται
Γιατί δεν βλέπουν τέτοιες πληγές
Οι άνθρωποι.
Ένα ραγισμένο κέλυφος ελπίδας
Δεν κάνει ήρωες, για τους ανθρώπους
Μόνο μια στο στήθος πληγή.
*
– Μέσα στο τρόλεϋ,
Που μεταφέρει τους –
Μαθητές κι εργάτες –
Ανθρώπους,
Το δάκρυ μιας γηραιάς
Κυρίας
Και το δάκρυ μιας γηραιάς
Δεσποινίδας,
Το δάκρυ τους
Γηρασμένο κι αυτό μαζί τους,
Είναι τόσο γλυκό
Για τους φοιτητές,
Που στο κατάστρωμα,
– ιερή του τρόλεϋ δίοδο –
της οδού, δείχνουν τις
αληθινές διαστάσεις …
Και ένα απόσπασμα από τη συλλογή «Δρόμοι Ελλήνων» :
ΒΛΕΜΜΑ ΗΡΩΩΝ
………………………………
Ο τοίχος,
Τα ματωμένα πέλματά σου.
Ο τοίχος,
Πήρε τον ήχο των φράσεων.
Ο τοίχος,
Πανί, σημαία, φλάμπουρο.
Τιμή σε σένα Ελλάδα,
Ορθοί που πέφτουν οι νεκροί σου,
Ορμώντας απ’ την καρδιά βαθιά,
Να σκορπίσουν κομμάτια ήλιο στο διάστημα.
Η ποίηση του Θ.Μ. αναφέρεται στην ελληνική ιστορία, χωρίς την παραμικρή διάθεση πατριδοκαπηλείας. Η αγωνιστικότητα είναι το μόνιμο χαρακτηριστικό της ελληνικής παρουσίας εδώ και τρεις χιλιάδες χρόνια. Από τη συλλογή «Διοίκηση Αλλοτρίων» :
«Αν κάποτε σημαία δείτε να κυματίζει,
Το ξέρω πως θα ειδοποιήσετε το 100
Ή των Πρώτων Αντικοινωνικών Βοηθειών,
Για να προλάβετε επανάσταση
Κατά του καθεστώτος των κονταριών».
Οι σημαίες γεννούν αγέρα και θύελλα,
Τα κοντάρια τίποτα…
Στη συλλογή «Περίπατος με στίχους σε κήπους μαγικούς», με ποιήματα που απευθύνονται σε αναγνώστες / αναγνώστριες της πρώτης εφηβείας, ένα ποίημα:
Χιλιάδες χρόνια / Σκάβεις τη γη,
Άνθρωπε.
Χιλιάδες χρόνια
Βαδίζεις σ’ ανατολή και δύση
Σε βορρά και σε νότο,
Άνθρωπε, ψάχνεις
Τον άνθρωπο
Ακούραστα.
Ξάνθη, Νοέμβρης 2018
