Πιο τιμητικός χαρακτηρισμός απ’ αυτόν που δίδει ο Χριστός σ’ αυτούς που θέλουν να τον ακολουθήσουν δύσκολα βρίσκεται: «Υμείς εστέ το φως του κόσμου». Τους ονοματίζει δηλαδή με το δικό του όνομα, διότι Αυτός είναι «το φως το αληθινόν, που φωτίζει πάντα άνθρωπον, ερχόμενον εις τον κόσμον».
Αυτή υπήρξε πάντοτε η αυτοσυνειδησία των αληθινών μαθητών του Χριστού, ότι είναι το φως του κόσμου.
Τούτο όμως το φως, που άναψε μέσα μας, δεν δόθηκε αποκλειστικά για μας, για να το απολαμβάνουμε προσωπικά και εγωιστικά. Αν το κρύψουμε «υπό τον μόδιον», αν του στερήσουμε τον ορίζοντα ακτινοβολίας, όχι μόνο δεν θα ανταποκριθεί στο σκοπό της υπάρξεώς του, αλλά και θα σβήσει.
Κάθε φως πρέπει να λάμπει. Είναι στην φύση του να διακρίνεται, να φαίνεται. Το φως αποκαλύπτει ο,τι το σκοτάδι κρύβει. Έτσι προειδοποιεί για τους κινδύνους, βοηθεί στον καθορισμό της σωστής πορείας, διαλύει την αβεβαιότητα και τους αόριστους φόβους, δίνει στο βήμα ρυθμό και σταθερότητα. Όμοια και το φως ημών πρέπει να λάμψει έμπροσθεν των ανθρώπων, αποκαλυπτικά, παρηγορητικά, καθοδηγητικά.
Στην εποχή της συγγραφής των ευαγγελίων η λέξη «καλός» είχε ευρύτερη έννοια από αυτή που έχει σήμερα. Δεν σήμαινε απλώς το αντίθετο του «κακός». Το «καλός» είχε ακόμη μέσα του την έννοια του ωραίου, του ελκυστικού, του χαριτωμένου. Τα «καλά έργα» λοιπόν, που ζητεί ο Χριστός από εμάς, δεν είναι μία απλή εκτέλεση καθήκοντος, μία αυστηρή αγαθοεργία, μία ψυχρή προσφορά βοηθείας. Έχουν ομορφιά είναι γεμάτα αγάπη, χάρη Θεού και χαρά.
Όχι όμως για να μας προσέξουν, όχι με σκοπό τον έπαινο και την αναγνώριση από τους ανθρώπους. Προσανατολισμός των χριστιανικών καλών έργων είναι ο Θεός. Κίνητρο η δόξα του. Σκοπός η δοξολογία του. «Όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς».
Το φως που άναψε μέσα μας, από τον Θεό προέρχεται και σ’ Εκείνον πρέπει να καταλήγει. Τα καλά έργα μας τότε μόνο γίνονται κάτι περισσότερο από ευγενικές πράξεις, όταν υψώνονται σε αληθινή λατρεία στον αληθινό Θεό. Άλλωστε παντοτινός προσανατολισμός των χριστιανικών έργων είναι ο Θεός. Κίνητρο η αγάπη προς τον συνάνθρωπο, σκοπός η δοξολογία του ονόματος του Θεού.
