ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
κ.κ. Π Α Ν Τ Ε Λ Ε Η Μ Ο Ν Ο Σ
Παρασκευή 02-03-2018 Ἀκολουθία τῶν Β΄ Χαιρετισμῶν εἰς τόν Ἱερό
ΩΡΑ: 18:00-19:30 Ναό Ἁγίας Παρασκευῆς Ἀβδήρων.
Κυριακή 04-03-2018 Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερό Ναό Ἁγίου
ΩΡΑ: 07:00-10:30 Γεωργίου Νέου Ζυγοῦ.
ΩΡΑ: 18:00-20:00 Β΄ Κατανυκτικός Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερό
Καθεδρικό Ναό τῆς Τοῦ Θεοῦ Σοφίας Ξάνθης.
Τετάρτη 07-03-2018 Θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Τιμίων
ΩΡΑ: 18:00-20:00 Δώρων εἰς τόν Ἱερό Ναό Ἁγίας Φωτεινῆς
Χρύσας.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΞΑΝΘΗ 4-3-2018
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Ο ΑΛΛΟΣ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ»
Στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή ὁ Εὑαγγελιστής Μάρκος κάνει λόγο γιά τέσσερις φίλους, οἱ ὁποῖοι ὅταν ἄκουσαν ὅτι ὁ Χριστός βρισκόταν σ’ ἕνα σπίτι στήν πόλη τους, τήν Καπερναούμ, ἀμέσως σκέφτηκαν τόν παραλυτικό φίλο τους. Ἔσπευσαν, λοιπόν, νά τόν φορτωθοῦν μ’ ἕνα κρεβάτι στούς ὤμους τους, γιά νά προσεγγίσουν τόν Διδάσκαλο, πιστεύοντας στό θαῦμα. Φθάνοντας στό σπίτι ὅπου φιλοξενοῦνταν ὁ Χριστός, εἶδαν πλῆθος λαοῦ, τόσο ὥστε δέν μποροῦσε κανείς οὔτε στήν πόρτα νά σταθεῖ, ὄχι νά περάσει.
Δέν ἀπογοητεύονται ὅμως, οὔτε παραιτοῦνται ἀπό τόν στόχο τους. Ἀναζητοῦν λύση καί τή βρίσκουν. Σκαρφαλώνουν στίς στέγες τῶν γειτονικῶν σπιτιῶν, πάντα μέ τόν παράλυτο στούς ὤμους, ξηλώνουν ἕνα σημεῖο τῆς στέγης καί κατεβάζουν τόν φίλο τους μέ τό κρεβάτι, ἀκριβῶς μπροστά στόν Χριστό, ὁ ὁποῖος διδάσκει στόν λαό.
Ποιά ἡ ἀντίδραση τοῦ Χριστοῦ μας; Βλέποντας ὁ Κύριος τήν τόση πίστη, τῶν τεσσάρων ἀνδρῶν πού τόσα ὑπέμειναν καί κοπίασαν χάριν τοῦ φίλου τους, ἀλλά καί τοῦ ἴδιου τοῦ παραλυτικοῦ, ὁ ὁποῖος συμφώνησε σέ αὐτή τήν παράξενη μεταφορά, χαρίζει δώρημα θαυμαστό στόν παραλυτικό, χάριν τοῦ ὁποίου ὅλοι ἐνήργησαν. Δέν τόν θεραπεύει μόνο, ἀλλά κάνει κάτι πολύ ἀνώτερο. Τόν διαβεβαιώνει: «τέκνο, ἀφέωνται σοι αἱ ἁμαρτίαι σου»!
Θέλει ὁ Χριστός νά καταδείξει ὅτι αἰτία τῆς ἀσθένειας καί τῆς φθορᾶς εἶναι ἡ ἁμαρτία, ἡ ὁποία πρέπει προηγουμένως νά ἐξαλειφθεῖ γιά νά καταστεῖ ὁ ὅλος ἄνθρωπος ὑγιής. Συνάμα δέ, ἐμμέσως πλήν σαφῶς, διαβεβαιώνει τούς Φαρισαίους καί γιά τό ὅτι εἶναι ὁ Υἱός τοῦ θεοῦ, ἀφοῦ κατά τήν ὁμολογία τους μόνον ὁ Θεός μπορεῖ καί συγχωρεῖ ἁμαρτίες.
Στή σημερινή περικοπή ἀναδεικνύεται τό πόσο σημαντικό εἶναι νά νοιαζόμαστε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, νά ἐνεργοῦμε ὁ ἕνας ὑπέρ τοῦ ἄλλου, νά θυσιαζόμαστε ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλον. Ὁ παραλυτικός μόνος του δέν τόλμησε ν’ ἀρθρώσει λόγο καί νά ζητήσει κάτι. Ὅ,τι τοῦ χαρίζεται, τοῦ δίνεται κατόπιν αἰτήματος ἄλλων, καί μάλιστα τῶν φίλων του, χάρη στήν πίστη τῶν ὁποίων τελικά διευκολύνονται τά πάντα.
Εἶναι ὁ τρόπος πού πορεύεται ἡ Ἐκκλησία ἀνά τούς αἰῶνες, διδάσκοντάς μας «μηδείς τό ἑαυτοῦ ζητείτω, ἀλλά τό τοῦ ἑτέρου ἕκαστος». Εἶναι ὁ τρόπος πού ἔχει δομήσει τή λατρεία της ἐπιμένοντας στήν κοινή προσευχή, νά μᾶς βάζει νά προσευχόμαστε ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο, γιά ν’ ἀναδείξει τό πόσο τελικά ὁ Θεός ἐπευλογεῖ τήν προσευχή ὑπέρ τοῦ ὅποιου ἄλλου, τοῦ πλησίον μας, τοῦ ἀδελφοῦ μας! ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ ΞΑΝΘΗ 4-3-2018
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Ο ΑΛΛΟΣ, Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ»
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο Ευαγγελιστής Μάρκος κάνει λόγο για τέσσερις φίλους, οι οποίοι όταν άκουσαν ότι ο Χριστός βρισκόταν σ’ ένα σπίτι στην πόλη τους, την Καπερναούμ, αμέσως σκέφτηκαν τον παραλυτικό φίλο τους. Έσπευσαν, λοιπόν, να τον φορτωθούν μ’ ένα κρεβάτι στους ώμους τους, για να προσεγγίσουν τον Διδάσκαλο, πιστεύοντας στο θαύμα. Φθάνοντας στο σπίτι όπου φιλοξενούνταν ο Χριστός, είδαν πλήθος λαού, τόσο ώστε δεν μπορούσε κανείς ούτε στην πόρτα να σταθεί, όχι να περάσει.
Δεν απογοητεύονται όμως, ούτε παραιτούνται από τον στόχο τους. Αναζητούν λύση και τη βρίσκουν. Σκαρφαλώνουν στις στέγες των γειτονικών σπιτιών, πάντα με τον παράλυτο στους ώμους, ξηλώνουν ένα σημείο της στέγης και κατεβάζουν τον φίλο τους με το κρεβάτι, ακριβώς μπροστά στον Χριστό, ο οποίος διδάσκει στον λαό.
Ποιά η αντίδραση του Χριστού μας; Βλέποντας ο Κύριος την τόση πίστη, των τεσσάρων ανδρών που τόσα υπέμειναν και κοπίασαν χάριν του φίλου τους, αλλά και του ίδιου του παραλυτικού, ο οποίος συμφώνησε σε αυτή την παράξενη μεταφορά, χαρίζει δώρημα θαυμαστό στον παραλυτικό, χάριν του οποίου όλοι ενήργησαν. Δεν τον θεραπεύει μόνο, αλλά κάνει κάτι πολύ ανώτερο. Τον διαβεβαιώνει: «τέκνο, αφέωνται σοι αι αμαρτίαι σου»!
Θέλει ο Χριστός να καταδείξει ότι αιτία της ασθένειας και της φθοράς είναι η αμαρτία, η οποία πρέπει προηγουμένως να εξαλειφθεί για να καταστεί ο όλος άνθρωπος υγιής. Συνάμα δε, εμμέσως πλην σαφώς, διαβεβαιώνει τους Φαρισαίους και για το ότι είναι ο Υιός του θεού, αφού κατά την ομολογία τους μόνον ο Θεός μπορεί και συγχωρεί αμαρτίες.
Στη σημερινή περικοπή αναδεικνύεται το πόσο σημαντικό είναι να νοιαζόμαστε ο ένας τον άλλο, να ενεργούμε ο ένας υπέρ του άλλου, να θυσιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον. Ο παραλυτικός μόνος του δεν τόλμησε ν’ αρθρώσει λόγο και να ζητήσει κάτι. Ο,τι του χαρίζεται, του δίνεται κατόπιν αιτήματος άλλων, και μάλιστα των φίλων του, χάρη στην πίστη των οποίων τελικά διευκολύνονται τα πάντα.
Είναι ο τρόπος που πορεύεται η Εκκλησία ανά τους αιώνες, διδάσκοντάς μας «μηδείς το εαυτού ζητείτω, αλλά το του ετέρου έκαστος». Είναι ο τρόπος που έχει δομήσει τη λατρεία της επιμένοντας στην κοινή προσευχή, να μας βάζει να προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλο, για ν’ αναδείξει το πόσο τελικά ο Θεός επευλογεί την προσευχή υπέρ του όποιου άλλου, του πλησίον μας, του αδελφού μας!
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
