Ιστορικά είναι αποδεδειγμένο ότι δεν υπάρχει καμία σχέση των Σλάβων με το χώρο και τον πολιτισμό της μιας και μοναδικής Μακεδονίας, της Ελληνικής. Η εμμονή σε όνομα που ούτε τους ανήκει και ούτε σχέση έχει ακόμα και με την αρχαία Δαρδανία στο χώρο της οποίας τα Σκόπια ήταν μια εκ των τριών βασικών πόλεων, η εμμονή αυτή είναι τουλάχιστον ύποπτη[1].
Αφού λοιπόν, έτσι έχουν τα πράγματα, ποιός λόγος υφίσταται να γίνει και μάλιστα υπό την αιγίδα του διεθνή παράγοντα η ονοματοθεσία του κρατιδίου αυτού με το όνομα Μακεδονία?? Απολύτως κανένας!!!.
Η πολιτική της δημιουργίας κράτους στα βόρεια σύνορά μας μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ήταν προϊόν της παγκόσμιας διευθυντικής ελίτ στο πλαίσιο πολυδιάσπασης κρατών και της δημιουργίας μικρών προτεκτοράτων που θα εξυπηρετούσαν την πολιτική της παγκοσμιοποίησης, αλλά και την ασφάλεια τους με την προσχώρησή τους στο ΝΑΤΟ, απέναντι σε κάθε εξ ανατολών κίνδυνο. Ενόψει του κινδύνου όμως να μην μπορεί να σταθεί, ένεκα εσωτερικών κεντρόφυγων τάσεων εκ
της ιδιομορφίας του πληθυσμού του, το κρατίδιο αυτό – και προκειμένου να μπορεί να παίξει το ρόλο του ως προτεκτοράτο- το πριμοδότησαν με το όνομα Μακεδονία . Έτσι, και το στόχο τους πετυχαίνουν και σε διαρκή τριβή βάζουν το κρατικό αυτό μόρφωμα με την Ελλάδα, ώστε η Ελλάδα, ως αναπτυσσόμενη δύναμη των Βαλκανίων, να μην γίνει ποτέ δυνατή και να μην μπορεί να παίξει τον ιστορικό της ρόλο. Οι συνθήκες κατοχής που της επέβαλαν ακόλουθα, που την αναγκάζουν να αποδεχτεί τετελεσμένα γεγονότα de jure ή defacto, προσφέρουν επιχειρήματα στο ενδοτικό πολιτικό σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα, που κόπτεται για λύση με σύνθετη ονομασία με τον όρο Μακεδονία erga omnes ( έναντι όλων).
Κατά τούτο λοιπόν, από τη μεριά των Ελλήνων και του Ελληνισμού, κάθε παραχώρηση, με όποια «erga omnes “ σύνθετη ονομασία, με τη λέξη Μακεδονία, είναι ελληνική πολιτική αυτοκτονία, διότι πέρα από το σφετερισμό της ελληνικής πολιτιστικής περιουσίας, αν δοθεί το όνομα Μακεδονία με γεωγραφικό ή άλλον προσδιορισμό, ανοίγει πλέον ο δρόμος για τη συνάντηση της άλλης Μακεδονίας, της ελληνικής. Ας μην ξεχνά δε το ενδοτικό πολιτικό σύστημα εξουσίας της χώρας μας ότι τα κράτη, διεκδικούν τα συμφέροντά τους εις το διηνεκές! Και η επιδίωξη του κρατιδίου των Σκοπίων είναι, απροκάλυπτα, εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος της χώρας μας.
Τα Σκόπια έχουν υποχρέωση να εγκαταλείψουν ελληνικά σύμβολα και αλυτρωτικές ιδεολογίες σε βάρος του Ελληνισμού και της Ιστορίας των Ελλήνων.
Το Ε.ΠΑ.Μ., από την αρχή της ίδρυσής του, έχει σταθερή και εκπεφρασμένη θέση για το ζήτημα της Π.Γ.Δ.Μ.
Εθνική Πάγια γραμμή των Ελλήνων είναι και παραμένει:
Δεν αναγνωρίζουμε στα βόρεια σύνορά μας κανένα κράτος που η ονομασία του περιέχει τον όρο ”Μακεδονία “ !
Δεν διαπραγματευόμαστε σε ποιόν βαθμό θα επιτρέψουμε στα Σκόπια να καπηλευθούν την Ιστορία μας!
Δεν διαπραγματευόμαστε για τις διεκδικήσεις που εγείρουν άλλα κράτη εις βάρος των ελληνικών εδαφών!
Το Ε.ΠΑ.Μ., ως πολιτικός και κομματικός φορέας, δεν αναγνωρίζει κανένα υβριδικό κράτος, καμία κρατική οντότητα που κατασκευάζουν τα ξένα θεσμικά κέντρα “κατακερματίζοντας” κράτη και παραχαράσσοντας, μάλιστα, την Ιστορία.
Το Ε.ΠΑ.Μ., ως πατριωτικό δημοκρατικό Μέτωπο, καταγγέλλει τα κόμματα και τους βουλευτές του Κοινοβουλίου που σπεύδουν ασμένως να αποδεχθούν τις εντολές των ευρωατλαντιστών, της παγκόσμιας ολιγαρχικής πολιτικής ελιτ και ξένων κέντρων, αναγνωρίζοντας το κράτος των Σκοπίων με την ανιστόρητη ονομασία της “Μακεδονίας”, προκειμένου να καταστούν “χρήσιμοι”.
Οι πράττοντες κατ’ αυτόν τον τρόπο μόνο μειοδότες και πολιτικοί παραχαράκτες της ιστορίας μπορούν να χαρακτηριστούν, η οποία τους περιμένει προς λογοδοσία !!
Το Ε.ΠΑ.Μ., ως σοβαρή, ρεαλιστική, πατριωτική, πολιτική δύναμη, ζητά την ανατροπή αυτής της εθελόδουλης κυβέρνησης και τη διενέργεια άμεσων εκλογών, προκειμένου ο ελληνικός λαός να δώσει την δική του μοναδική ετυμηγορία και να βάλει τέλος στον κατήφορο, πριν είναι πολύ αργά για την ίδια την Πατρίδα μας.
Αθήνα, 11 Ιανουαρίου 2018
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.ΠΑ.Μ.
[1]. Για την ιστορική αλήθεια βλ. Στράβων Βιβλ. 7 κεφ. 5 : «Δρίλων ποταμός ανάπλουν έχων προς έω μέχρι της Δαρδανικής, η συνάπτει τοις Μακεδονικοίς έθνεσι και τοις Παιονικοίς προς μεσημβρίαν», όπου διακρίνονται και πάλι οι Δαρδάνιοι από τα «Μακεδονικά έθνη». Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος στη Γεωγραφία του (βιβλ.3 κ.9) την προσδιορίζει δε την περιοχή ως εξής: «Κατέχουσι δε της επαρχίας… τα προς τη Μακεδονία Δάρδανοι» «της Δαρδανίας δ΄ πόλεις : Ναϊσσός, Αρριβάντιον, Ουλπιανόν, Σκούποι (τα σημερ. Σκόπια)». Επίσης ο Αππιανός στο βιβλ.5, κεφ. 8 είναι ξεκάθαρος: «τους δ΄ επί Δαρδανέας, έτερον Ιλλυριών γένος, αεί Μακεδονίαν επιτρέχοντας». Το ίδιο και ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος (10ος αι. μ. Χ) στο «περί θεμάτων» έργο του. (P.G. τ.113 στ.145) 8. , όπως και ο Ι. Ζωναράς στην επιτομή της ιστορίας (τ. 2 σ.294.).
