Επιστολές

θα το σκεφτώ..| Άρθρο της Άννας Ζανιδάκη

θα το σκεφτώ.. όταν πεις αυτή τη φράση, είναι πολύ εύκολη και βατή, η εξέλιξη μιας υποτιθέμενης κουβέντας. Ξέρεις πως ήδη του χεις δώσει την ευκαιρία, να προβληματιστεί, να φέρει τα πάνω κάτω στο μυαλό του, μα κυρίως να δει και να συγκρίνει ,τις αντοχές του και τις ανοχές του.

Προετοίμασες το έδαφος ή ακόμα και το υπέδαφος για υπόγειες διεργασίες σκέψης, αντίληψης και προσδοκίας. αφενός να θέλεις να εντείνεις τις διαμαρτυρίες σου, αφετέρου να κατευθύνεις και να δρομολογήσεις, τα δικά σου δεδομένα παλαιώθεν, αλλά εκ νεοτέρας περισυλλογής και κατάθεσης ευκαιριών αυτής.

θα το σκεφτώ, λέμε, όταν θέλουμε ακόμα να αποφύγουμε ίσως και καταστάσεις, συνθήκες που ξέρουμε ότι θα μας δυσκολέψουν και δε θα είμαστε σε θέση, να πάρουμε την ανάλογη απόφασή μας, απροβλημάτιστα και ανεπηρέαστα. Αντιλαμβανόμαστε πως τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί, αλλά δε θέλουμε κιόλας να φανεί, πως αναλαμβάνουμε εμείς την ευθύνη, για την οποιαδήποτε μετάβασή μας …ευννοεί δεν ευννοεί, ενοχλεί δεν ενοχλεί. πρέπει και έγκειται και στα πλαίσια καλής γειτονίας του εγωισμού, με τη συννειδητοποίση, της άφεσης ,με τις αμαρτίες, να καθοδρισθούν και να προσδιορισθουν, εκείνες οι τιμές, κατανάλωσης και αντίληψης, δαπανών και ευθυνών ζωής, χρόνου και απεριόριστων διαδρομών.

Με πυξίδα και αφετηρία, με καθοριστική κατεύθυνση και ποτέ πισωγύρισμα, σε ένα αίσιο και θετικό μέλλον, προσάραξης σε απάνεμο και ανήλιαγο λιμάνι, με μόνη παρηγοριά ,τους καύσωνες της δικής τους λάβας, των δικών τους ηφαιστείων, οργασμών γραφής και καταγραφής, μόνιμης και διαπαντός, διαγραφής, εκείνων των μελανών σημείων ,.που καταπλάκωσαν και καταβρόχθισαν, ακόμα και τις ευτυχείς στιγμές τους και αποπλανήσεις του νοερού πλέον στερεώματός τους. βάζοντας το τελικό Χ, ρίχνοντας την αυλαία και τους τίτλους τέλους, συνειδητοποιημένοι και αποδεχόμενοι, ποτέ πίσω στο Καρναβάλι εκείνο, που ανεβοκατέβαιναν οι μάσκες τους. μα τώρα πια έπεσαν και δρομολογείται η αλήθεια και το θάρρος, η ορμή και απόλυτη θετική κι αισιόδοξη σκέψη και πρόβλεψη, για το καλό και των δύο μεν…αλλά χωριστά και πολιτισμένα ήδη.

Αννα Ζανιδάκη (συγγραφέας- ποιήτρια)

 

 

Σχετικά Άρθρα