Από τις αρχές Ιουλίου του 2010 που ξεκίνησε το Δίκτυο Λόγου και Πράξης ως τον Ιούλιο του 2017 έγιναν πολλές και σημαντικές πράξεις με τη συνεργασία προσώπων και φορέων.
Στο ξεκίνημα ήμαστε ο Γιώργος Κωτούλας, ο Μιχάλης Σπανίδης, ο Αντώνης Μουσαδές και ο συντονιστής Θανάσης Μουσόπουλος , κατόπιν προστέθηκαν ο Θάνος Μαυροδής, ο Τριαντάφυλλος Βαΐτσης, ο Στέλιος Αρσενίου και αρκετοί άλλοι / άλλες. Στο Μονοπάτι της Ζωής βασικός ήταν ο ρόλος του εμπνευσμένου Μιχάλη Δερμετζόπουλου.
Ξεκινώντας τη δράση μας είχαμε – ανάμεσα στα άλλα – πει: «Αυτό που καταλάβαμε από τις πρώτες επαφές με συμπολίτες και με συμπολίτισσες μας είναι ότι όλοι μας θέλουμε κάτι να αλλάξει, όλοι θέλουμε να δούμε τον ήλιο κατάματα, να ενώσουμε τα χέρια σε μια μεγάλη αγκαλιά, να πάρουμε στα χέρια την τύχη μας.
Όλοι μας έχουμε καταλάβει ότι όλα εξαρτώνται από μας τους ίδιους. Βέβαια, μέσα από τις πρώτες επαφές κατανοήσαμε ότι μερικοί ίσως βιάζονται ή άλλοι θέλουν περισσότερα από όσα είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε».
Οι δράσεις του Δικτύου στα χρόνια που πέρασαν είναι πολλές και θετικές. Καταφέραμε πολλά. Απομένουν πολλά, όμως δεν απογοητευόμαστε.
Το Νοέμβριο του 2015 γιορτάσαμε τα πέντε χρόνια του Δικτύου, τιμώντας παράλληλα την εμπνευσμένη στο Μονοπάτι της Ζωής προσφορά του Μιχάλη Δερμετζόπουλου.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης εκείνης ο Συντονιστής και οι πρωτεργάτες του Δικτύου αναφέρθηκαν στην πεντάχρονη πορεία του. Από την αρχική Διακήρυξη ίδρυσης του Δικτύου διαβάστηκαν τα εξής σημεία, που διατηρούν την επικαιρότητά τους :
«Όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί, συχνά οι καταστάσεις τους αλλοιώνουν, προς το χειρότερο. Όλοι και όλες στη σύγχρονη εποχή λίγο πολύ είμαστε αλλοτριωμένοι. Αν όμως μιλούμε τόσο πολύ για κρίση, είναι γιατί κατά βάθος ελπίζουμε. Να βγούμε όμως μπροστά με την ελπίδα και τ’ όνειρο. Να ανακόψουμε την κατρακύλα και να ορθώσουμε τους στόχους μας (,,,) Αυτό που ζητούμε από τους τοπικούς άρχοντες δεν είναι ‘ο ουρανός με τ’ άστρα’. Αυτό που ζητούμε είναι να ακούν. Δε θέλουμε να πιάσουμε καρέκλες, δε θέλουμε να γίνουμε αντ’ αυτών. Αυτό που ζητούμε είναι να βλέπουν. Να ακούν και να βλέπουν όλη την κοινωνία. Να λειτουργούν για το κοινό καλό (…) Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα γράμματα και τις τέχνες, οι μορφωμένοι και οι επιστήμονες, όπως και οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, νιώθουν την ανάγκη να παλέψουν – και πολλοί παλεύουν – για μια πιο όμορφη ζωή, ατομικά και κοινωνικά (…) Έχοντας τις παραπάνω σκέψεις, ανοίγουμε μια πλατιά αγκαλιά, ένα Δίκτυο Λόγου και Πράξης, όπου όλοι και όλες έχουν θέση, όλοι έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν τις προτάσεις και τις θέσεις τους, τις ιδέες και τις δυνάμεις τους, για να βγει ο τόπος από τη μέγγενη της φθοράς».
Τότε έγραψα κάποιους στίχους που φανερώνουν το πιστεύω μας για το Δίκτυο:
Το δίχτυ μάς ενώνει
Το κρύο τη βροχή και τη φουρτούνα
τα δέχομαι σαν κάτι φυσικό
τα χέρια μου τ’ απλώνω και τα δένω
με κάθε φίλο γείτονα γνωστό
Το Δίχτυ μάς ενώνει πάλι δυνατά
τον κόσμο να πλουτίσουμε αντάμα
με μια ζωή γεμάτη ανθρωπιά
Το κρύο τη βροχή και τη φουρτούνα
τα περιμένω σαν κάτι τακτικό
εγώ και συ κι ακόμη ένας
ασπίδα στήνουμε σε κάθε τρωκτικό
Το Δίχτυ μάς ενώνει πάλι δυνατά
τον κόσμο να πλουτίσουμε αντάμα
με μια ζωή γεμάτη ανθρωπιά
Ο Ιούλιος είναι ο μήνας του Δικτύου. Γιατί γεννηθήκαμε στις αρχές Ιουλίου 2010. Από την αρχή καταλάβαμε ότι δεν είχε νόημα να “γράψουμε” πολλά μέλη, θέλαμε να συμμετέχουν στις δράσεις μας όσοι θέλουν, κι όσο μπορούν.
Τα προηγούμενα χρόνια ήταν δημιουργικά στη βάση της εργασίας και της συνεργασίας φορέων και προσώπων. Το Δίκτυο συστρατεύθηκε με δεκάδες μουσικούς, ποιητές, εικαστικούς, δημιουργούς, νέους, απλώθηκε σε όλα τα είδη τέχνης. Μπήκε σε σχολεία όλων των βαθμίδων και τα σχολεία βάδισαν στο Μονοπάτι της Ζωής. Πραγματοποιήσαμε τις Γιορτές Κοσύνθου για τον Ιούλιο, τη βδομάδα πολιτισμού στις Γιορτές Παλιάς Πόλης το Σεπτέμβριο, τη μεγάλη ετήσια Ημερίδα για τον Πολιτισμό και τη Λογοτεχνία της Ξάνθης και της Θράκης το Δεκέμβρη, την Ποίηση που πάει Σχολείο την Άνοιξη. Τα δύο τελευταία χρόνια πήραμε ενεργό μέρος στο Μουσικό Ιούλιο.
Όλοι και όλες χωρίς αποκλεισμούς, μια μεγάλη παρέα με όρους και όρια.
Σήμερα, εφτά χρόνια μετά, κρινόμαστε από όσα λέγαμε και από όσα κάναμε. Όσο λιγότερα λέμε, τόσο περισσότερα πράττουμε. Λέμε : Δίκτυο Λόγου και Πράξης είστε όλοι και όλες εσείς, που συμμετέχετε στη σημερινή μας χαρά. Ο δρόμος είναι ανοιχτός μπροστά μας.
Γιατί, για όλα τα ανθρώπινα υπάρχει ο επόμενος σταθμός.
Είμαστε Δίκτυο – εν τη ενώσει η ισχύς
Είμαστε Δίκτυο Λόγου – πιστεύουμε στο διάλογο και στη δύναμη των ιδεών
Είμαστε Δίκτυο Λόγου και Πράξης – δεν έχουμε πολύ χρόνο να συζητούμε αιώνια, θέλουμε να δούμε τους καρπούς των έργων μας.
Το Σύμβολό μας είναι ο Γρύπας. Είναι ένα ζώο, μισό αετός και μισό λιοντάρι. Απεικονίζεται στα νομίσματα των Αρχαίων Αβδήρων. Το Δίκτυο Λόγου και Πράξης χρησιμοποίησε το σύμβολο του γρύπα, θέλοντας να υποδηλώσει το συνδυασμό Λόγου και Πράξης, το πέταγμα του νου ψηλά και την ορμή.
Ευχαριστούμε όσους συμπορεύθηκαν. Ευχαριστούμε το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης για την αμέριστη βοήθεια. Ευχαριστούμε όλα τα Μέσα ενημέρωσης της Ξάνθης και της Περιφέρειας που ανιδιοτελώς από την πρώτη στιγμή ενίσχυσαν τις δράσεις του Δικτύου. Ευχαριστούμε το Δημοτικό Ραδιόφωνο – Όμορφη Πόλη που είναι διαρκής χορηγός επικοινωνίας.
Το 2017 είναι μια δύσκολη χρονιά για το Δίκτυο. Έφυγε από κοντά μας ο συνιδρυτής και στυλοβάτης του Δικτύου Γιώργος Κωτούλας. Προσπαθούμε να συνεχίσουμε χωρίς το Γιώργο, μολονότι είναι δύσκολο. Ελπίζουμε ότι θα συνεχίσουμε και αξιοποιήσουμε το έργο του. Προσωπικά τον είχα ταυτίσει με την Πράξη του Δικτύου, γι’ αυτό νιώθω αδύναμος, μόνο με το Λόγο του Δικτύου. Δίκτυο Λόγου και Πράξης – δίκτυο ισορροπίας.
Το 2017 είναι μια κομβική χρονιά για το Δίκτυο.
Απαιτείται μια νέα επανεκκίνηση. Γιατί:
Για όλα τα ανθρώπινα υπάρχει ο επόμενος σταθμός.
Θανάσης Μουσόπουλος
Ξάνθη, 10 Ιουλίου 2017
