Ζητούμε, απαιτούμε, παρακαλούμε ,αλλά ποτέ δεν είμαστε σε θέση να δούμε και να αντιληφθούμε την αξία και την οντότητά μας, τη σημασία του και τη μοναδική μας παρουσία, σε όλη την υπόσταση και την ύπαρξή μας.
Τα πάντα τα θεωρούμε δεδομένα ,τα πάντα νομίζουμε ότι μας ανήκουν και πως πάντα θα είμαστε σε θέση να γευόμαστε στιγμές, να ζούμε και να συνυπάρχουμε όλοι μεταξύ μας. Κι όμως ένα απλό και σαφές, σ ευχαριστώ,για ότι ζούμε, αντιλαμβανόμαστε, πράττουμε και κυρίως για ότι είμαστε σε θέση και αξιοσύνη να το εισπράττουμε, θα πρεπε το ελάχιστο ,να ήταν από μας. Μια απλή έκφραση ευχαριστίας, μια απλή φράση αγάπης, στοργής και φροντίδας, απέναντι στο Δημιουργό μας, που φροντίζει τόσο εύστοχα και καίρια ,να υπάρχουμε και να πράττουμε, όσα και ότι εμείς νομίζουμε ,είτε θα μας ωφελήσουν ,είτε θα μας κατευθύνουν για νέες πορείες ,άνευ προγραμματικών δηλώσεων.
Καταθέσεις της ψυχής μας, που δρομολογούν και συστεγάζουν αγάπη, ενδιαφέρον, μα κυρίως το βασικότερο και αξιολογότερο αγαθό, του ανθρώπου, την ίδια του τη ζωή.
Μια ζωή που αθετούμε τους κανόνες της, κινδυνολογούμε στους δικούς της παράγοντες,αλλά κυρίως δε συμμετέχουμε και δε θέλουμε να δείξουμε και να αποδείξουμε τη δική μας διάθεση, το δικό μας μέλλημα, για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και να δώσουμε δικά μας δείγματα γραφής, θετικής,αισιόδοξης, μα κυρίως ανθρώπινης και ποτέ κραυγαλλέας, υστερικής, παροτρυνόμενης σε σχέδια και πλάνα ζωής, απόμακρα και ανέπαφα απ τις δικές μας διώξεις και επιδιώξεις.
Ευχαριστώ Κύριε, ευχαριστώ Παναγιά μου, ευχαριστώ Χριστέ μου, τόσο απλές, αγνές, αληθινές, με περιεχόμενο, ποτέ θρησκόληπτο και αρρωστημένο Χριστιανικό, παρά με περίβλημα και ουσία, θρησκευόμενη και κατατιθέμενης αντάξιας ικεσίας και παράκλησής μας, να μαστε γεροί και να διατελέσουμε άξια και ικανά μέλη, του Ποιμνίου του ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ….ούτως ώστε αν δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε το καλό για κάποιον, να μη διαθέτουμε και το χείριστο χαρακτήρα ,να καταθέτουμε τη βλοσυρή και κάκιστη πλευρά του χαρακτήρα μας.
Άννα Ζανιδάκη (συγγραφέας- ποιήτρια)
