Στην σημερινή ευαγγελική περικοπή βλέπουμε τον Χριστό να επιλέγει τους στενούς συνεργάτες Του για το τεράστιο έργο της μεταμορφώσεως και ανακαινίσεως του κόσμου. Δεν απευθύνεται όμως στους κύκλους των πλουσίων, των πολιτικά ισχυρών, των ευσεβών του ιουδαϊκού κέντρου της Ιερουσαλήμ. Τους αναζητεί σε ένα περιβάλλον απλό, με φυσικό ελεύθερο ορίζοντα «παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας».
Οι πρώτοι στους οποίους απευθύνεται είναι άνθρωποι της εργασίας, άνθρωποι θετικοί και δραστήριοι. «Ήσαν γαρ αλιείς», ψαράδες που παλεύουν με τα δίχτυα τους. Πάνω στην εργασία τους συναντά, πάνω σ’ αυτή τους προσκαλεί.
Οι τέσσερεις πρώτοι μαθητές που κοντά στην λίμνη της Γαλιλαίας κάλεσε ο Κύριος ανταποκρίνονται με ιδιαίτερη προθυμία. «Οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ». Είναι άνθρωποι ενθουσιώδεις και τολμηροί, που καταλαβαίνουν πολλά και διαισθάνονται περισσότερα πίσω από τα λίγα λόγια, μπορούν με σωστό αισθητήριο να αναγνωρίζουν τον ηγέτη, να τον εμπιστεύονται και να τον ακολουθούν αισιόδοξα στο μεγάλο έργο.
Η μικρή ομάδα που συγκέντρωσε δίπλα Του ο Χριστός δεν αποτελούνταν από πανομοιότυπους ανθρώπους, αλλά έχει ο καθένας την δική του ιδιοσυγκρασία. Ο Ανδρέας παρουσιάζεται νηφάλιος, ήσυχος, ο Πέτρος πιο αυθόρμητος και ορμητικός, ο Ιωάννης στοχαστικός, ο Θωμάς πιο κριτικός. Ο Χριστός δεν αναζήτησε αποκλειστικά έναν ορισμένο ανθρώπινο τύπο, δεν ενοχλείται από τις ιδιοτυπίες των μαθητών Του, δεν θέλει να τους καταργήσει. Τους καλεί όπως είναι, τον καθένα με την προσωπικότητά του.
Ο Χριστός καλώντας τους πρώτους μαθητές να τον ακολουθήσουν, τους καθορίζει την αποστολή τους, χρησιμοποιώντας παραστάσεις από τον δικό τους κόσμο. «Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων.
Ο Χριστός χρησιμοποιεί τη λέξη αλιείς, διότι από την προηγούμενη απασχόλησή τους θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ορισμένα χαρακτηριστικά.
Ο καλός ψαράς έχει γνώση που πρέπει να την αξιοποιήσει και ως αλιεύς ανθρώπων. Πρέπει να διαθέτει υπομονή και επιμονή. Ξέρει ο ψαράς να περιμένει και δεν αδημονεί για γρήγορα αποτελέσματα, δεν απογοητεύεται και ξαναδοκιμάζει. Χρειάζεται καρτερία και αντοχή. Τα νερά δεν είναι πάντα ήσυχα και όταν θυμώνουν, δημιουργούν τρομερό κίνδυνο. Δεν είναι όλες οι ώρες το ίδιο κατάλληλες για ψάρεμα. Είναι σημαντικό για όποιον ευαγγελίζεται το λόγο του Θεού, για όποιον προσεγγίζει τους ανθρώπους να διακρίνει σωστά πότε πρέπει να μιλά και πότε να σιωπά.
