Απίστευτες καταγγελίες που αφορούν το ΔΠΘ και το τι συμβαίνει εντός των πυλών του καταγγέλλει με επιστολή του προς τον Υπουργό Παιδείας ο Αναπλ. Καθ. Γ. Παύλου. Δεν υιοθετούμε τα όσα λέει μιας και δεν μπορούμε να διαπιστώσουμε αν αυτές οι καταγγελίες του έχουν βάση ή όχι πάντως για να φτάνει στο σημείο αυτό ένας καθηγητής να βγαίνει δημόσια και να καταγγέλλει διοίκηση και ομάδες φοιτητών σίγουρα κάτι θα συμβαίνει κάτι υπάρχει που χρίζει διερεύνησης… οι εισαγγελείς της Ξάνθης και ο Υπουργός Παιδείας έχουν τον λόγο γιατί το ΔΠΘ μέχρι σήμερα ήταν στολίδι για την Ξάνθη… μην φτάσει να γίνει σαν την Γαλακτοκομική Σχολή των Ιωαννίνων που είχαμε θύματα!!!!
Η επιστολή Παύλου
Ανοικτή Επιστολή Αναπλ. Καθ. Γ. Παύλου προς τον Υπουργό Παιδείας
Ξάνθη, 5 Φεβρουαρίου 2017
Πρoς
Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
Αξιότιμο κ. Κωνσταντίνο Γαβρόγλου
Κοινοποίηση:
Εξοχώτατο Προέδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ.κ. Προκόπη Παυλόπουλο
Πρωθυπουργό της Ελλάδος κ. Αλέξη Τσίπρα
Υφυπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Κωνσταντίνο Ζουράρι
Υφυπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Δημήτριο Μπαξεβανάκη
Τα Μέλη της Βουλής των Ελλήνων
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων,
Στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, συμβαίνουν περίεργα, παράλογα και επικίνδυνα πράγματα. Όχι μόνο επικρατεί κλίμα διάλυσης, ασκείται λογοκρισία, τρομοκράτιση, εκφοβισμός, αλλά -πολύ χειρότερα- τίθεται σε κίνδυνο ακόμη και η σωματική ακεραιότητα φοιτητών και μελών ΔΕΠ. Επειδή η Διοίκηση του ΔΠΘ έχει τεράστια ευθύνη για τα τεκταινόμενα και ακολουθεί πολιτική συγκάλυψης, η ελληνική Πολιτεία -και το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων- καλείται να λάβει στα χέρια της την υπόθεση του ΔΠΘ. Διότι αυτοί που είναι αίτιοι και προκάλεσαν και προκαλούν με την συμπεριφορά των και την στάση των την καταρράκωση της ακαδημαϊκής ζωής δεν μπορούν να είναι συγχρόνως και αυτοί που θα την εξυγιάνουν.
Μία μικρή μειοψηφία δήθεν αριστερών φοιτητών με την ανοχή και της Διοίκησης του ΔΠΘ έχει καταστεί η «συγκυβέρνηση» και η μάστιγα της πανεπιστημιακής ζωής στο ΔΠΘ.
Ως ακαδημαϊκός δάσκαλος είμαι υποχρεωμένος απέναντι στην ελληνική κοινωνία και την ελληνική Πολιτεία να καταγγείλω γεγονότα επικίνδυνης σωματικής βίας, ψυχολογικής και λεκτικής τρομοκράτησης στο ΔΠΘ, τα οποία συγκαλύπτονται από τη διοίκηση του ΔΠΘ. Και το πράττω αυτό προκειμένου να μην επαναληφθούν στο ΔΠΘ τα τραγικά γεγονότα του Βαγγέλη Γιακουμάκη της Γαλακτοκομικής Σχολής των Ιωαννίνων.
Τα γεγονότα αυτά η Διοίκηση του ΔΠΘ τα προσπερνά «σφυρίζοντας» αδιάφορα ή σείοντας τη δαμόκλειο σπάθη της ΕΔΕ πάνω από το κεφάλι όσων νοιώθουμε την ευθύνη και έχουμε το θάρρος να τα ξεσκεπάσουμε.
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ, όλα όσα ζούμε ως μέλη ΔΕΠ και ως φοιτητές στο ΔΠΘ, καθώς και τα στοιχεία τα οποία έχω συλλέξει τον τελευταίο χρόνο και τα οποία θα θέσω υπόψιν σας, δείχνουν πως η Διοίκηση του ΔΠΘ ευρίσκεται δυστυχώς σε μία απαράδεκτη διαπλοκή και σε ένα επικίνδυνο «αλισβερίσι» με μία μικρή μεν δυναμική και αδίστακτη δε μειοψηφία δήθεν αριστερών φοιτητών, που ουσιαστική προσβάλλουν το αληθινά δημοκρατικό φοιτητικό κίνημα. Η Διοίκηση του ΔΠΘ φέρει ακεραία την ευθύνη του ότι έχει μετατρέψει το Πανεπιστήμιο Θράκης σε χώρο φόβου και τρόμου απέναντι σε όποιον φοιτητή ή μέλος ΔΕΠ δεν είναι διατεθειμένος να σκύψει το κεφάλι στους λίγους μεν, δυναμικούς και με ισχυρές «πλάτες» δε, μικρούς και δήθεν αριστερούς τυραννίσκους του ΔΠΘ. Προφασίζεται πως δεν βλέπει την παράλογη, αντιακαδημαϊκή και επικίνδυνη, για την ψυχική και σωματική ακεραιότητα φοιτητών και μελών ΔΕΠ, συμπεριφορά τόσο μίας μειοψηφίας φοιτητών όσο και της ιδίας, η οποία ανέχεται και ενθαρρύνει με τον τρόπο της το κλίμα τρομοκράτησης, αποκομίζοντας βεβαίως τα δικά της ωφέλη από την όλη κατάσταση.
Η Εισαγγελία Ξάνθης, η οποία διενεργεί κύρια ανάκριση για κακουργηματικές πράξεις, έχει στα χέρια της βίντεο, το οποίο τράβηξε -με κίνδυνο της ζωής του- στις 3 Απριλίου 2016 άγνωστος φοιτητής του ΔΠΘ, και στο οποίο αποκαλύπτεται πως η ζωή φοιτητών και μελών ΔΕΠ στο ΔΠΘ δεν είναι πλέον ασφαλής.
Στο βίντεο αυτό φαίνονται 25-30 δήθεν αριστεροί φοιτητές της Πολυτεχνικής Σχολής του ΔΠΘ σε «δράση» ως ομάδες κρούσης και καταστολής, ως άτυπα «φοιτητικά ΜΑΤ» και ως άλλη «Γκεστάπο» να καταδιώκουν στους χώρους του τμήματος ΗΜΜΥ συμφοιτητές των, και όσους εξ’ αυτών δεν πρόλαβαν να διαφύγουν, να τους συλλαμβάνουν, να τους σέρνουν στο έδαφος, να τους κλωτσούν μετά μανίας στο πρόσωπο και σε όλο το σώμα τους, προς σωφρονισμό των. Δύο δε εκ των αγρίως δαρθέντων φοιτητών του ΔΠΘ προσκομίσθηκαν αιμόφυρτοι με ασθενοφόρο στο Γενικό Νοσοκομείο Ξάνθης.
Η διοίκηση του Νοσοκομείου κάλεσε, ως ώφειλε, την αστυνομία, η οποία υπέβαλε αυτεπάγγελτα μηνύσεις στους δράστες. Σύμφωνα με μαρτυρίες των δαρθέντων φοιτητών, όταν η αστυνομία ζήτησε την συνδρομή του Πανεπιστημίου για την ταυτοποίηση των υπευθύνων για τους ξυλοδαρμούς φοιτητές, το Πανεπιστήμιο αποδείχθηκε απρόθυμο, όπως και οι ίδιοι οι αστυνομικοί επιβεβαίωσαν, να συμβάλει στην διευκόλυνση του έργου της ταυτοποίησης.
Ανεξάρτητα από τα γεγονότα της 3ης Απριλίου 2016, και ένα μήνα περίπου πριν από αυτά, υπήρξαν αντίστοιχα γεγονότα στην σχολή Αρχιτεκτόνων του ΔΠΘ, όταν φοιτητής σύρθηκε στα καμαρίνια των Εργαστηρίων της Αρχιτεκτονικής Σχολής στην Ξάνθη, όπου υπέστη άγριο ξυλοδαρμό από «γνωστούς – άγνωστους» που συνοδεύονταν από συμφοιτητή τους ο οποίος και τους υπέδειξε το θύμα των. Μετά το γεγονός αυτό οι δράστες έφυγαν ανενόχλητοι. Φεύγοντας ο «συνοδός» φοιτητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων, τον προειδοποίησε πως εάν τολμήσει να μιλήσει θά υποστεί χειρότερα. Ο άγρια δαρθείς φοιτητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων παρέμεινε επί τρεις ημέρες κλεισμένος στο δωμάτιο του με διαρκή αιμορραγία στην μύτη και ιλίγγους, και δεν προσέφυγε στο Νοσοκομείο φοβούμενος τα χειρότερα βάσει της προειδοποίησης των δραστών του ξυλοδαρμού του.
Ως πρόσωπο με ιστορία στην ελληνική Πανεπιστημιακή κοινότητα, γνωρίζετε, Κύριε Υπουργέ, καλύτερα από κάθε άλλον, πως το Δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν είναι ιδιωτική περιουσία ούτε του Πρύτανη, ούτε της Διοίκησης, ούτε των μελών ΔΕΠ. Είναι ιδιοκτησία του ελληνικού λαού, ο οποίος με τους φόρους του μάς αμείβει με υψηλούς μισθούς προκειμένου να προσφέρουμε στα παιδιά του παιδεία, εκπαίδευση, εξειδίκευση, και να τα αποδώσουμε στην κοινωνία ως άξιους επιστήμονες και ενάρετους πολίτες. Όμως, με θλίψη μου, διαπιστώνω πως αυτά έχουν ξεχαστεί τον τελευταίο καιρό από την Διοίκηση του ΔΠΘ, η οποία φέρεται ωσάν τα μέλη ΔΕΠ να είναι υπάλληλοί της, και ωσάν το ΔΠΘ να είναι προσωπική και οικογενειακή ιδιοκτησία της.
Εις μάτην, δυστυχώς, προσπάθησα τον τελευταίο χρόνο να επισημάνω καλόπιστα, και με πολύ σεβασμό, τα ζητήματα αυτά στην Διοίκηση του ΔΠΘ. Έτσι, ως δημόσιος λειτουργός που επί σαράντα συνεχή χρόνια ζω και εργάζομαι στο ακριτικό ΔΠΘ, οφείλω να ενημερώσω τόσο εσάς όσο και όλη την ελληνική Πολιτεία για όσα θλιβερά πράγματα καθημερινώς γίνομαι μάρτυρας εδώ στο ΔΠΘ. Η κατάσταση έχει φθάσει πλέον στο απροχώρητο, έτσι που δεν είναι δυνατόν ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι να σιωπούμε, όσο και αν η Διοίκηση του ΔΠΘ προσπαθεί με απαράδεκτες για το ακαδημαϊκό ήθος πράξεις και ενέργειες, να μας τρομοκρατήσει μέσω ποικίλων απειλών, συκοφαντιών, αναστολής ακαδημαϊκών καθηκόντων, ΕΔΕ, μηνύσεις, κατάργηση του πανεπιστημιακού ταχυδρομείου και απαγόρευση της ενδοπανεπιστημιακής επικοινωνίας, ή ό,τι άλλο, προκειμένου να μας κλείσει τα στόματα και να μας επιβάλει μία πρωτόγνωρη για τα πανεπιστημιακά δεδομένα πανεπιστημιακή χούντα δικτατορικής φύσεως.
Μετά τα τραγικά αυτά γεγονότα, και διαπιστώνοντας πως η Διοίκηση του ΔΠΘ όχι μόνο δεν μπορεί να ακούσει καλόβουλες και καλόπιστες παραινέσεις για κρίσιμα θέματα ακαδημαϊκής ελευθερίας λόγου και σκέψης, ποιότητας σπουδών, αλλά αντιθέτως -και εντέχνως- συγκαλύπτει ό,τι την εκθέτει και την αποδεικνύει αδύναμη και ανίκανη να προστατεύσει την ακαδημαϊκή ζωή απο κάθε μορφή κατατρομοκράτησης, είμαστε υποχρεωμένοι να θέσουμε στο τραπέζι όλη την εικόνα που έχουμε μπροστά μας για αυτήν.
Η Διοίκηση του Πανεπιστημίου Θράκης, απαρτιζόμενη εδώ και σχεδόν 20 και πλέον χρόνια από τα ίδια σχεδόν πρόσωπα, έχει κατορθώσει να δημιουργήσει όρους διαρκούς επιβίωσης των ιδίων στελεχών της αλλά και συγκεκριμένων μελών ΔΕΠ σε διοικητικές θέσεις, διανέμοντας προνόμια και ό,τι άλλο. Το γεγονός αυτό είναι τελείως απαράδεκτο για πανεπιστημιακούς δασκάλους, οι οποίοι πάνω από όλα έχουν ως ιερό σκοπό την παιδεία, την έρευνα και την εκπαίδευση, και μόνον δευτερευόντως μετέχουν και διοικητικών θέσεων, χωρίς αυτό να είναι ο κύριος σκοπός της πανεπιστημιακής των ζωής.
Εδώ πλέον έχουν αντιστραφεί οι όροι. Κάποιοι συνάδελφοι έχουν ξεχάσει τον ακαδημαϊκό εαυτό των και το νόημα της ζωής των είναι πλέον η Διοίκηση. Αυτό είναι άκρως επικίνδυνο και προκαλεί τεράστιες παρενέργειες στον Πανεπιστημιακό χώρο. Μέλη της Διοίκησης ή συγγενικά των πρόσωπα, όπως πληροφορούμεθα από τα ΜΜΕ, μετέχουν σε ιδιωτικές κερδοσκοπικές εταιρείες που σχετίζονται εμμέσως ή αμέσως με το Πανεπιστήμιο. Αυτό, ακόμη και αν γίνεται νόμιμα, συνιστά πλήρη καταρράκωση της ακαδημαϊκής ζωής. Διότι το υψηλό ακαδημαϊκό ήθος επιβάλλει τουλάχιστον αποχή από την Διοίκηση του ΔΠΘ, αν υπάρχει με οιοδήποτε τρόπο ιδιωτική κερδοσκοπική σχέση μελών ΔΕΠ με αυτό.
Εάν, δηλαδή, με οιοδήποτε τρόπο εγώ ο ίδιος ή συγγενικά μου πρόσωπα έχουμε οποιαδήποτε κερδοσκοπική σχέση με το Πανεπιστήμιο μέσω ιδιωτικών επιχειρήσεων, τουλάχιστον πρέπει να εμφορούμαι από το ήθος να μην μετέχω στην Διοίκηση του Πανεπιστημίου. Διότι αλλιώς επιβεβαιώνεται η ισχύς του λαϊκού ρητού ότι, «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει».
Η Διοίκηση του ΔΠΘ έχει πλήρη ευθύνη για το ότι διεθνώς αναγνωρισμένοι επιστήμονες που υπηρετούσαν στο ΔΠΘ αναγκάζονται λόγω της συμπεριφοράς της Διοίκησης να φεύγουν σε πανεπιστήμια της αλλοδαπής, στερώντας έτσι το ΔΠΘ από άξιο και διεθνούς κύρους επιστημονικό δυναμικό. Συνάδελφοι που εργάζονται στο ΔΠΘ, που έχουν φέρει υπέρογκες διεθνείς χρηματοδοτήσεις στο ΔΠΘ μέσω ανταγωνιστικών ερευνητικών προγραμμάτων, παρέχοντας θέσεις εργασίας σε νέους επιστήμονες και μεταπτυχιακούς φοιτητές, ενώ παράλληλα προσέφεραν διεθνή φήμη και προβολή της Ελλάδας και του ΔΠΘ μέσω των διεθνών επιστημονικών και ερευνητικών συνεργασιών των, σήμερα είναι διωκόμενοι από την Διοίκηση του ΔΠΘ επειδή τόλμησαν να ασκήσουν κριτική στο έργο της Διοίκησης.
Συνάδελφοι που έχουν προσφέρει τεράστιες υπηρεσίες στο ΔΠΘ δημιουργώντας ερευνητικά κέντρα και προσφέροντας πολυάριθμες θέσεις εργασίας σε νέους επιστήμονες, λασπολογήθηκαν, κατηγορήθηκαν και διασύρθηκαν από την διοίκηση του ΔΠΘ ως διπλοθεσίτες. Χρειάστηκε να ληφθεί απόφαση από τη Βουλή των Ελλήνων ούτως ώστε οι συνάδελφοι αυτοί να δικαιωθούν και να μην καταστραφούν ακαδημαϊκά και οικογενειακά.
Πρόσφατα ζητήσαμε με επιστολή μας στον Πρύτανη και στην Σύγκλητο, επειδή ακούμε για “κλέφτες”, να μας ενημερώσουν και για το τί οι “κλέφτες” έχουν “κλέψει”. Όμως όχι μόνο δεν λάβαμε κάποια σχετική απάντηση, αλλά, αντιθέτως, μάθαμε πως καταργείται η δυνατότητα αποστολής μαζικών μηνυμάτων μέσω λίστας προς όλα τα μέλη ΔΕΠ. Και ότι πλέον θα επιτρέπεται να αλληλογραφούμε με την πανεπιστημιακή κοινότητα για θέματα που αφορούν την ίδια αλλά και την ευταξία και ακαδημαϊκή δεοντολογία μόνο μέσω της έγκρισης της Πρυτανείας.
Μέλη ΔΕΠ που πρόσκεινται στην Διοίκηση φέρονται να γνωρίζουν το περιεχόμενο της προσωπικής επικοινωνίας μας με τρίτους και να έχουν πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα. Ενημερώσαμε την Πρυτανεία και την ρωτήσαμε αν το πανεπιστημιακό διαδίκτυο είναι ασφαλές. Αντί σχετικής απάντησης, ο υπεύθυνος του Υπολογιστικού Κέντρου μας κάλεσε στο τηλέφωνο και μας μιλούσε προσβλητικά ωσάν να μιλά σε θυρωρούς ή ακόμη χειρότερα, ξεχνώντας την θέση του ως τεχνικού. Έτσι, αντί βεβαίως να μας ενημερώσει για το πώς είναι δυνατόν προσωπικά μας δεδομένα από την ηλεκτρονική ή τηλεφωνικής μας επικοινωνία να είναι γνωστά από άλλα μέλη ΔΕΠ, όταν του ζήτησαμε να απαντήσει για όλα αυτά γραπτώς, μας απάντησε με αυταρχικό τρόπο πως λογοδοτεί μόνο στον Πρύτανη και στον Εισαγγελέα. Ωσάν, δηλαδή, το Πανεπιστήμιο να είναι προσωπική ιδιοκτησία του Πρύτανη. Μετά από αυτό ακολούθησε η πλήρης κατάργηση της δυνατότητας μαζικής αποστολής μηνυμάτων λίστας του πανεπιστημιακού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Αυτή ήταν η απάντηση του Πρύτανη και της Συγκλήτου σε εύλογα ερωτήματα μελών ΔΕΠ περί της ασφάλειας των προσωπικών δεδομένων του πανεπιστημιακού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Όταν το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε –μετά τα γεγονότα των ξυλοδαρμών, την Άνοιξη του 2016- από την Διοίκηση του ΔΠΘ να ερευνήσει το όλο ζήτημα της φοιτητικής βίας που θα μπορούσε να είχε στοιχίσει ακόμη και ανθρώπινες ζωές, η Διοίκηση του Πανεπιστημίου αρκέστηκε -μετά από αρκετούς μήνες- απλώς στο να ενεργήσει ΕΔΕ εναντίον μελών ΔΕΠ τα οποία είχαν την ευαισθησία να φανερώσουν τα γεγονότα βίας στην πανεπιστημιακή κοινότητα και να ζητήσουν από την Διοίκηση να προστατεύσει τον Πανεπιστημιακό χώρο από την άσκηση φοιτητικής βίας.
Οι ίδιες μειοψηφικές φοιτητικές ομάδες, των οποίων οι πράξεις βίας συγκαλύπτονται και υποθάλπονται από την Διοίκηση του ΔΠΘ, απαιτούν από καθηγητές των να δεχθούν τις δικές των απόψεις περί διδασκαλίας και εξέτασης. Αυτό σημαίνει πλήρη υποβιβασμό της ποιότητας σπουδών και μετατροπή του Πανεπιστημίου σε εξεταστικό κέντρο και κέντρο παροχής τίτλων πτυχίων χωρίς να λογαριάζεται ιδιαίτερα η επιστημονική αξία των.
Την πρακτική αυτή, η οποία δυστυχώς ενθαρρύνεται από τη Διοίκηση του ΔΠΘ, δεν την συμμερίζεται και δεν την ακολουθεί η μεγάλη πλειοψηφία τόσο των φοιτητών όσο και των διδασκόντων. Δυστυχώς όμως, η Διοίκηση περιέργως ενθαρρύνει αυτές τις μειοψηφίες των φοιτητών που θέλουν να συνδιοικούν το Πανεπιστήμιο, τη στιγμή μάλιστα που, όπως αναφέρθηκε πριν, οι μειοψηφίες αυτές των φοιτητών διαθέτουν και φοιτητικά ΜΑΤ φοιτητικής καταστολής που με την ανοχή της Διοίκησης στεγάζονται παρανόμως στο ΔΠΘ. Εννοώ το αυτόνομο στέκι της Πολυτεχνικής Σχολής, το οποίο έχει καταστεί ο φόβος καί τρόμος όχι μόνο του ακαδημαϊκού χώρου.
Αυτή η αφανής συνεργασία δήθεν αριστερών φοιτητών και Διοίκησης του ΔΠΘ εξηγείται εύκολα, δεδομένου ότι συχνά μέλη ΔΕΠ καταφέρνουν και μόνο με τις φοιτητικές ψήφους να αναρριχώνται σε διοικητικές θέσεις. Έτσι, οφείλουν την ανταπόδοση στις φοιτητικές ομάδες που τους συνέδραμαν.
Αυτή η διαπλοκή μεταξύ Διοίκησης και ακραίων φοιτητικών ομάδων αποπροσανατολίζει και αχρηστεύει το υγιές φοιτητικό κίνημα εκδημοκρατισμού της κοινωνίας και του πανεπιστημιακού χώρου.
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ, μία Διοίκηση που ανέχεται και συγκαλύπτει γεγονότα ξυλοδαρμών που μπορούν να στοιχίσουν τις ζωές ανθρώπων δεν επιτρέπεται να συνεχίσει να ασκεί διοίκηση με τη χρήση εκφοβισμών και διενέργεια ΕΔΕ εις βάρος όσων αγωνίζονται εναντίον του κλίματος τρομοκράτησης και κατάλυσης του Πανεπιστημιακού ασύλου εκ των ένδον.
Εάν ετέθη σε κίνδυνο η ζωή και η σωματική ακεραιότητα φοιτητών, όπως πράγματι συνέβη με τα γεγονότα σωματικής βίας και ξυλοδαρμών που περιέγραψα προηγούμενως, μία αμερόληπτη διοίκηση τουλάχιστον θα παραιτείτο και δεν θα προσπαθούσε με κάθε τρόπο και με άσκηση ΕΔΕ εις βάρος όσων προβαίνουν στην αποκάλυψη των γεγονότων να ασκεί τα διοικητικά καθήκοντα της.
Κατόπιν αυτής της ενημέρωσης, σας υποβάλλω θερμή παράκληση προκειμένου να συσταθεί άμεσα Επιτροπή του Υπουργείου σας, η οποία θα ερευνήσει εις βάθος τα όσα συμβαίνουν εδώ στο ΔΠΘ. Έτσι ώστε, να ληφθούν όλα τα νόμιμα μέτρα προκειμένου να επανέλθει το ΔΠΘ στην εύρυθμη, δημοκρατική και με υψηλό ακαδημαϊκό ήθος λειτουργία του, πριν τα αποτελέσματα της σήψης λάβουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, και- o μη γένοιτο- θρηνήσουμε και νεκρούς.
Με τιμή,
Γεώργιος Π. Παύλος
Αναπλ. Καθηγητής ΔΠΘ
