Το ξημέρωμα του τελευταίου Σαββάτου 10 με 15 ξωτικά χωρίς να χτυπήσουν
ούτε το κουδούνι, ούτε την πόρτα, παραβίασαν τα παράθυρα και μπήκαν
στο εργαστήριο γύρω στις 6 το πρωΐ. Εκείνη την ώρα χτυπούσα μαρέγκα
στο μίξερ. Άλλα κάθισαν πάνω στο φούρνο που έψηνε παντεσπάνια, άλλα
πάνω στο σκούφο μου, άλλα στις παρακείμενες λαμαρίνες.
Άρχισαν να βγάζουν selfies, να περιεργάζονται το μίξερ, τα καζάνια, το
συνταγολόγιο με τις δοσολογίες. Πρέπει να ήξεραν γράμματα γιατί με την
πρώτη ματιά καταλάβαιναν τα πάντα όλα. Ο αρχηγός τους, το αρχιξωτικό,
κάθισε πάνω στο μίξερ, μπροστά απο τη φάτνη με τα λαμπάκια που
αναβόσβηναν και το έκαναν να μοιάζει με εξωγήϊνο.
Αλλοπρόσαλλα ντυμένο αλλά με καθαρά ρούχα με εντυπωσίασε με τις
γνώσεις του γύρω απο τη δουλειά μας, τα θέματα που καίνε όλους μας
όπως η ακρίβεια, η ανεργία, η υπερφορολόγηση. Το αρχιξωτικό μίλαγε
άπταιστα τη γλώσσα μας, ήξερε και αρχαία ελληνικά, ετυμολογία,
συντακτικό, γραμματική. Αν δεν ήταν φιλόλογος, σίγουρα είχε
διδακτορικό στην ΞΩΤΙΚΟΛΟΓΙΑ.
Με τον υψηλό μου αρχιεπισκέπτη, είχαμε παρουσία όλων των ακολούθων του, διάλογο.
– Μπακλαβατζή καλημέρα. Απο μένα και το σμήνος.
– Καλημέρα ασχημομούρηδες επισκέπτες μου. Πως απο δω;
– Ήρθαμε να μας κάνεις λουκουμάδες. Αν δεν γνωρίζεις, κάνε μας δίπλες
σαν του Χατζηπαναγή τις ντρίπλες.
– Πολύ πίσω πήγες captain. Eλα μια γενιά μπροστά, 30 με 35 χρόνια.
– Με τις μαρέγκες τα πας καλά. Με μας τα ξωτικά να δούμε πως θα τα πας.
– Για γίνε σαφέστερος.
– Μπακλαβατζή γυρνάμε βουνά και λαγκάδια, λίμνες και ποτάμια, θάλασσες
και ωκεανούς αλλά δεν μας είπαν ακόμα, όσους και να ρωτήσαμε σε τι
διαφέρουν τα ΞΩΤΙΚΑ απο τα ΤΟΞΙΚΑ. Έχουμε καλέ μου άνθρωπε, που μου
θυμίζεις το Θανάση Βέγγο παλαβώσει με όλους εσάς τους Ευροέλληνες.
Ψάχνουμε να βάλουμε μια τάξη στη γενιά, στη φυλή μας.
– Ασχημομούρη αρχηγέ, μια στιγμή να ξεφουρνίσω και άκου με τα αυτιά
σου που μοιάζουν με χωνιά να δεις. Τα ΤΟΞΙΚΑ, ολα αυτά που
δηλητηριάζουν τους ζωντανούς οργανισμούς, είναι μέσα σας. Κυκλοφορούν
στις φλέβες, το αίμα σας, το μυαλό σας, τις αντιλήψεις σας.
Συνταίριασαν ολα τα βλαβερά και γέννησαν τα ΞΩΤΙΚΑ. Γι αυτό έχετε
συνδεθεί με τα σκάνδαλα, τη διαπλοκή, τη στραβωμάρα, την αλλοπρόσαλλη
συμπεριφορά. ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΚΑΚΚΟΙ. Έτσι θα έλεγε ο μακαρίτης καθηγητής
των αγγλικών Αρτέμης Κετσελίδης αν ζούσε. Στα ποντιακά που έγιναν μόδα
και διδάσκονται σας λένε ΖΕΒΖΕΚΗΔΕΣ – στραβόξυλα – τρομάρα σας. Αλλά
τι να κάνουμε. Χρειάζεστε κι εσείς.
– Ακούσατε φίλοι ΖΕΒΖΕΚΗΔΕΣ; Το καταλάβατε; Ρώτησε το αρχιξωτικό το
σμήνος. Ενας μπακλαβατζής, μια φορά κι έναν καιρό, στην οδό Σαλαμίνος
Νο 2 της ΞΑΝΘΗΣ μας έδωσε το στίγμα μας. Πάμε τώρα, που γίναμε
σοφότεροι.
– Έχε γειά καλέ μου άνθρωπε που μου θυμίζεις το Θανάση Βέγγο. Δεν θα
σε βλάψουμε. Ούτε θα παίξουμε αλευροπόλεμο μαζί σου όπως γίνεται στο
ΓΑΛΑΞΙΔΙ την Καθαροδευτέρα. Καλά να πάνε τα μελομακάρονα, οι
κουραμπιέδες, οι δίπλες, τα πάντα όλα.
– Γειά σας ασχημομούρηδες. Καλά ταξίδια. Πάντως σας αγαπάει, σας πάει
ο κόσμος, τα παιδιά σας θεωρούν απαραίτητους τις μέρες αυτές.
Αυτό ήταν. Έφυγαν όπως ήρθαν. ΞΩΤΙΚΑ, που με εναν αναγραμματισμό
γίνονται ΤΟΞΙΚΑ.
Στέλιος Αρσενίου
