Όταν η διανοητική ατμόσφαιρα είναι καθαρή αφενός από μισαλλοδοξία, προκαταλήψεις και ηλιθιότητα ή αφετέρου από πονηρία και υστεροβουλία, ο υγιής και υπεύθυνος πολιτικός νους δύναται διαυγώς να αντιληφθεί ότι οι κατ’ αμοιβαιότητα επωφελείς σχέσεις λαών με λαούς ή κρατών με κράτη διέπονται από τους νόμους τής ορθής λογικής και τού πραγματισμού (ρεαλισμού), ενώ ο άκρατος συναισθηματισμός, συνήθως προϊόν παθολογικής ψυχοσύνθεσης, επαυξάνει καταστρεπτικά την αδυναμία τού φορέα του.
Αλήθεια είναι ότι ο Ελληνισμός και ο Εβραϊσμός, δύο πολιτισμικά μεγέθη εξαίρετου σφρίγους και αξιοθαύμαστης ισχύος, υπήρξαν κατά καιρούς αντίπαλοι και αναμετρήθηκαν ποικιλοτρόπως στα πεδία τής πολιτικής, τής οικονομίας και τής ιδεολογικής επιβολής, άλλοτε επικρατώντας και άλλοτε υποχωρώντας ο ένας έναντι τού άλλου. Αλήθεια είναι ότι αμφότεροι υπέστησαν ανηλεείς διωγμούς, φρικτά ολοκαυτώματα και δυσθεώρητες διαβολές, επιθέσεις που κατά κανόνα συνοδεύουν όσα έθνη πρωτοπορούν και προοδεύουν. Αλήθεια είναι, όμως, και το ότι η αξία ενός έθνους, όπως και ενός ανθρώπου, δύναται να προσμετρηθεί τόσο μέσω τής αξίας των φίλων του, όσο και μέσω τής αξίας των πολεμίων του.
Η εποχή μας επιτάσσει την κατεπείγουσα ενίσχυση και σταθεροποίηση των κάθε είδους σχέσεων – στρατιωτικών, διπλωματικών, οικονομικών, πολιτικών – μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ, διότι η ομοιότητα των απειλών και των προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν και τα δύο κράτη, είναι εκπληκτική και διότι δύο τόσο εύρωστοι λαοί και κατά περιόδους τόσο αντάξιοι αντίπαλοι εύλογα καθίστανται πανίσχυροι όταν συμμαχήσουν και κυρίως όταν προσδώσουν μακροχρόνια βιωσιμότητα σε αυτή την συμμαχία τους. Ο κατάλογος των επί μέρους τομέων, στους οποίους η συνεργασία των δύο εθνών θα απέδιδε αξιοζήλευτους καρπούς, είναι πολύ μεγάλος και σαφώς στηρίζεται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά Ελλήνων και Εβραίων, όπως η έμφυτη ροπή προς την δυναμική καινοτομία, η ακατάλυτη εφευρετικότητα, η ακατάβλητη επιμονή και πολλά άλλα.
Μέχρι, λοιπόν, η ελληνική και η εβραϊκή πνευματική, επιστημονική και πολιτική ηγεσία να συνειδητοποιήσει πλήρως την αξία μίας στενότατης συνεργασίας και να την ενεργοποιήσει ουσιαστικά, υπερβαίνοντας ευθαρσώς τις πεπαλαιωμένες διαμάχες, οι Έλληνες οφείλουμε να ευχόμαστε – και στο μέτρο τού δυνατού να συμβάλλουμε – προσδοκώντας την άμεση κατάσβεση τής πυρκαγιάς που ταλανίζει τον ισραηλιτικό λαό και ερημώνει τις πόλεις του. Παράλληλα, οφείλουμε να ελέγξουμε αυστηρά όσους εκδηλώνουν την χαιρεκακία τους έναντι των προαναφερομένων δεινών και να τους υπενθυμίσουμε ότι κάποτε η Δικαιοσύνη θα ασχοληθεί και με τις δικές τους παραβάσεις.
Αθανάσιος Τσακνάκης
04/12/2016