Ο Κωστής Στεφανόπουλος είχε εισαχθεί στο Νοσοκομείο την Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου, «με εμπύρετο και σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια». Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι έπασχε από «αμφοτερόπλευρη πνευμονία εξ εισροφήσεως».
Η υγεία του ήταν ήδη επιβαρυμένη και παρά την εντατική θεραπευτική αγωγή, ο οργανισμός του δεν ανταποκρίθηκε και παρουσίασε ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών συστημάτων. Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας πέθανε στις 23:18 το βράδυ της Κυριακής και σε ηλικία 90 ετών, σκορπώντας θλίψη σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, καθώς υπήρξε ένας από τους πλέον αγαπητούς πολιτικούς άνδρες που υπηρέτησε το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα.
Η βιογραφία του Κωστή Στεφανόπουλου
O Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα στις 15 Αυγούστου 1926 και ήταν γιος του δικηγόρου Δημητρίου Στεφανόπουλου ο οποίος χρημάτισε κατ’ επανάληψη βουλευτής Αχαϊας και υπουργός.
Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από το 1954 άσκησε ενεργό δικηγορία μέχρι το 1974, ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών.
Η πολιτική του διαδρομή
Το 1964, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αχαϊας με το ψηφοδέλτιο της ΕΡΕ, ύστερα από τρεις ανεπιτυχείς συμμετοχές στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Το 1974, έγινε μέλος της Νέας Δημοκρατίας και στη συνέχεια εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.
Το Δεκέμβριο του 1981, διεκδίκησε την προεδρεία της Νέας Δημοκρατίας. Στη σχετική ψηφοφορία πήρε 32 ψήφους, ενώ η κοινοβουλευτική ομάδα εξέλεξε πρόεδρο τον Ευάγγελο Αβέρωφ.
Διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ μέχρι το 1985.
Το Σεπτέμβριο του 1984, ήταν για δεύτερη φορά υποψήφιος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πήρε 41 ψήφους χάνοντας την προεδρεία από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
Η αποχώρηση από τη ΝΔ και το δικό του κόμμα
Το 1985, αποχώρησε από τη ΝΔ και στις 6 Σεπτεμβρίου ίδρυσε τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗΑΝΑ) μαζί με εννέα νεοδημοκράτες βουλευτές που προσχώρησαν στο νέο κόμμα.
Τον Απρίλιο του 1991, με πρότασή του στις εκλογές για την ανάδειξη της νέας Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΑΝΑ που προέκυψε από το 2ο Συνέδριο του κόμματος το ποσοστό συμμετοχής των γυναικών ανήλθε σε 25%, το υψηλότερο για τη συγκεκριμένη περίοδο σε ανώτατο κομματικό όργανο.
Τρεις μέρες μετά την αποτυχία της ΔΗΑΝΑ στις ευρωεκλογές της 12ης Ιουνίου 1994, στις οποίες προσέγγισε αλλά δεν εξασφάλισε το 3%, ώστε να εκλέξει ευρωβουλευτή, ανακοίνωσε τη διάλυσή της και την αποχώρησή του από την πολιτική.
Η Προεδρία της Δημοκρατίας
Στις 8 Μαρτίου 1995, με την υποστήριξη 11 βουλευτών της Πολιτικής Άνοιξης (ΠΟΛΑΝ), η οποία τον είχε προτείνει για το ανώτατο αξίωμα και 170 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, εξελέγη, στην τρίτη ψηφοφορία, πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Στις 8 Φεβρουαρίου του 2000, επανεξελέγη από τη Βουλή Πρόεδρος της Δημοκρατίας με 269 ψήφους (161 από το ΠΑΣΟΚ, 101 από τη ΝΔ και 7 από ανεξάρτητους βουλευτές).
Με την εκλογή του αυτή, -η επίσημη ορκωμοσία ετελέσθη στις 11 Μαρτίου-, έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας που υποστηρίχθηκε από τα δύο μεγάλα κόμματα και συγκέντρωσε τόσο μεγάλη πλειοψηφία, καθώς και ο πρώτος πρόεδρος που εξελέγη για δύο συνεχείς θητείες.
Το Νοέμβριο του 2000, ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας και το Φεβρουάριο του 2005, ανακηρύχθηκε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Αξιώματα
Ύπατα Αξιώματα : Πρόεδρος Δημοκρατίας από 08/03/1995 έως 09/03/2000 και από 11/03/2000 έως 12/03/2005.
Κυβερνητικά Αξιώματα: Υφυπουργός Εμπορίου (ΚΕΕ) από 26/07/1974 έως 09/10/1974 , υπουργός Εσωτερικών από 21/11/1974 έως 10/09/1976, υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών από 10/09/1976 έως 28/11/1977, υπουργός Προεδρίας από 28/11/1977 έως 10/05/1980, υπουργός Προεδρίας από 10/05/1980 έως 17/09/1981 και υπουργός Προεδρίας από 17/09/1981 έως 21/10/1981.
Έτυχε διαφόρων τιμητικών διακρίσεων και των ανωτάτων παρασήμων ξένων κρατών και είναι Επίτιμος δημότης πολλών Δήμων και Κοινοτήτων της χώρας μας.
