ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΓΑΛΑΚΤΟΣ ΞΑΝΘΗΣ – ΡΟΔΟΠΗ ΑΕ
Μετά την τριμερή συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας τη Δευτέρα 7 Δεκέμβρη, το Δ.Σ. του σωματείου μας ζήτησε συνάντηση με την εργοδοσία για τις εξελίξεις στο εργοστάσιο. Την Παρασκευή 11 Δεκέμβρη ήρθε στο εργοστάσιο ο εργοδότης, Δ. Σαράντης, ο οποίος αντί να συναντηθεί με τους εκπροσώπους των εργαζομένων, κάλεσε όλους τους εργαζομένους σε συγκέντρωση (μάλλον για να πει αυτά που οι διευθυντές δεν τόλμησαν να πουν το Σάββατο 5 Δεκέμβρη, μετά την εμφάνιση του Δ.Σ. σε εκείνη τη συνάντηση που ματαίωσαν).
Εκεί παίχτηκε άλλο ένα επεισόδιο στην προσπάθεια τρομοκράτησης αλλά και απαξίωσης των εργαζομένων. Αφού ειπώθηκε το γνωστό, πως η επιχείρηση δεν βγαίνει και θα πρέπει να δεχτούμε την απόλυση δεκάδων συναδέλφων μας, ζητήθηκε από τους εργαζομένους να υπογράψουν την επόμενη βδομάδα ένα χαρτί με το οποίο θα δέχονται να δουλεύουν με τους όρους που θέλει ο εργοδότης. Το πιο εξοργιστικό όμως, ήταν η αντιμετώπιση των εργαζομένων που τους έχει αναγγελθεί η απόλυση. Σε εργαζόμενο 17 χρόνια στην επιχείρηση, όταν ρώτησε τι θα πει στα παιδιά του για την απόλυση, η απάντηση ήταν να πει πως ήταν άχρηστος. Μόνιμη επωδός και αυτής της συνάντησης ήταν «ή υποτάσσεστε ή κλείνω το μαγαζί».
Μετά και από αυτό το γεγονός πραγματοποιήσαμε Γενική Συνέλευση όπου με συντριπτική πλειοψηφία αποφασίσαμε να προχωρήσουμε σε 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες από την Πέμπτη 17 Δεκέμβρη.
Έχουμε αποφασίσει πως δεν μπορούμε να δεχτούμε να πεταχτούν στον δρόμο συνάδελφοι για να βγάλει και άλλα κέρδη η εργοδοσία . Έχουμε αποφασίσει πως δεν μπορούμε να δεχτούμε να δουλεύουμε σαν σύγχρονοι δούλοι με ωράρια – λάστιχο και μισθό που δε θα μπορούμε να θρέψουμε την οικογένειά μας.
Έχουμε καταλάβει καλά πως, για να πετύχει η εργοδοσία τις απολύσεις και τη μετατροπή του εργοστασίου σε εργασιακό κάτεργο, στοχοποιεί το σωματείο μας. Επιδιώκει να διαλύσει ένα σωματείο που δεν ελέγχει ώστε να έχει λυμένα τα χέρια και να κάνει ό,τι θέλει με τις ζωές των εναπομεινάντων συναδέλφων. Η τοποθέτηση του ιδιοκτήτη στη συγκέντρωση της Παρασκευής, πως στον ΤΥΡΑΣ, όπου δεν υπάρχει ίχνος συνδικαλιστικής οργάνωσης, γίνανε 40 απολύσεις χωρίς να υπάρξει καμιά αντίδραση, το αποδεικνύει. Αλλά και στο υποκατάστημα στην Αθήνα οι εργαζόμενοι αποδέχτηκαν την κατάργηση της κλαδικής συμβάσης, την κατάργηση των μπόνους πωλήσεων (τμήμα οδηγών) μέσω της ένωσης προσώπων που έφτιαξε η εργοδοσία σε μια νύχτα με απειλές και τρομοκρατία, στην λογική του μικρότερου κακού για να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας. Αμέσως το επόμενο διάστημα δέχτηκαν και τον εκβιασμό «εργολαβοποιήσεις ή απολύσεις». Η εξέλιξη είναι γνωστή, για όποιον υποκύπτει την πρώτη φορά η κατρακύλα δεν έχει τέλος.
Σε ό,τι αφορά την απειλή «ή αποδέχεστε τις απολύσεις ή το κλείνω» την επιστέφουμε ως απαράδεκτη. Γνωρίζουμε καλά πως από τη στιγμή που οι μεγαλοεργοδότες έχουν στην ιδιοκτησία τους τα εργοστάσια, τα ανοίγουν και τα κλείνουν όποτε θέλουν ανεξάρτητα από τις κινητοποιήσεις. Αλήθεια οι συνάδελφοί μας στην ΑΛΟΥΜΥΛ ή την ΝΤΙΑΝΑ προχωρήσανε σε κινητοποιήσεις και για αυτό οι ιδιοκτήτες τους κλείσανε τις επιχειρήσεις; Όλοι μας στην Ξάνθη ξέρουμε πως αυτό δεν ισχύει. Οι μεγαλοεργοδότες, εξασφαλισμένοι και για τα τρισέγγονά τους, ανοίγουν και κλείνουν τις επιχειρήσεις ανάλογα με την κερδοφορία τους, επιδιώκοντας να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί απέναντι στους άλλους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους του κλάδου τους. Με την εκμετάλλευσή μας πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους (ο όμιλος ΤΥΡΑΣ όπου ανήκει και η ΡΟΔΟΠΗ είχε καθαρά κέρδη πάνω από 16 εκατομμύρια ευρώ το 2014), επενδύουν, όπως ο όμιλος που ανήκει το εργοστάσιό μας, και σε άλλες χώρες και όποτε το επιβάλλει το συμφέρον τους μας στέλνουν στην ανεργία. Έτσι και αλλιώς έχουν φροντίσει παλιές και νέες κυβερνήσεις με τους νόμους τους να εξασφαλίζουν πως θα είμαστε φτηνοί όσο δουλεύουμε και θα μπορούν να μας απολύουν όποτε θέλουν και φτηνά για αυτούς.
Ρωτάμε κάθε συμπολίτη μας. Ποια πρέπει να είναι η δικιά μας επιλογή;
Να αποδεχτούμε τις απολύσεις πάνω από 20 συναδέλφων μας;
Να δεχτούμε να εργαζόμαστε με όρους εργασιακής γαλέρας;
Εμείς αποφασίσαμε για να μπορούμε να εργαζόμαστε με αξιοπρέπεια, για να μπορούμε να κοιτάμε τις οικογένειες και τα παιδιά μας στα μάτια να αγωνιστούμε ενάντια στις απολύσεις και την εργοδοτική τρομοκρατία.
Γι αυτό καλούμε όλους τους συμπολίτες μας, όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο, όλη την εργατιά και τα άλλα φτωχά στρώματα της πόλης και του χωριού να στηρίξουν αυτόν το δύσκολο αλλά δίκαιο αγώνα μας με όλους τους τρόπους. Η δική μας νίκη θα είναι νίκη όλου του εργαζόμενου λαού.
ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ – ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΝΙΚΗ
Το Δ.Σ.
