Οι εκλογές τελείωσαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε με μεγάλη διαφορά και έτσι η «δεύτερη φορά αριστερά» κυβέρνηση άρχισε το έργο της. Όχι μόνο την εφαρμογή του 3ου μνημονίου, αλλά και την εφαρμογή του «δικού» της προγράμματος. Μόνο που και αυτό είναι το ίδιο αντιλαϊκό. Το ένοιωσαν αμέσως μετά τις εκλογές οι πρωτοετείς φοιτητές της μειονότητας και οι γονείς τους.
Η κυβέρνηση έσπευσε αμέσως μετά τη συγκρότησή της να καταργήσει τη δυνατότητα των πρωτοετών φοιτητών της μειονότητας να παίρνουν μεταγραφή σε άλλη σχολή από αυτήν που πέρασαν. Για το υπουργείο παιδείας δεν έχει σημασία αν αυτά τα παιδιά μπορούν να τα βγάλουν πέρα οικονομικά, ή αν έχουν οικογενειακά ή άλλα προβλήματα. Άλλωστε η πολιτική των ταξικών φραγμών (όποιος έχει λεφτά σπουδάζει…) βρίσκει την πιο σκληρή εφαρμογή της στην μειονοτική εκπαίδευση.
Τεράστια κενά δασκάλων και στο τουρκόφωνο και στο ελληνόφωνο πρόγραμμα. Πιέσεις για σύμπτυξη τμημάτων και συνδιδασκαλίες μικρών και μεγάλων μαθητών. Υπεράριθμα τμήματα και βάρδιες πρωί-απόγευμα σε γυμνάσια και λύκεια. Πάρα πολλές ελλείψεις σε βιβλία. Κτίρια ακατάλληλα και προκατασκευασμένες αίθουσες για να καλυφθούν οι κτηριακές ελλείψεις.
Και όλα αυτά σε μια περίοδο που η «υπερήφανη αριστερή» κυβέρνηση ψηφίζει και εφαρμόζει μνημόνια μαζί με όλους τους εκπροσώπους της αστικής τάξης και του κεφαλαίου, ετοιμάζει περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις, σχεδιάζει ΕΝΦΙΑ, φοροεπιδρομή, κατάργηση κοινωνικών κατακτήσεων, επίθεση στα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα.
Με την ανεργία στα ύψη, τα μεροκάματα όσων δουλεύουν αλλά και όσων πληρώνονται να καταβυθίζονται, την περίθαλψη ανύπαρκτη, την κοινωνική πρόνοια διαλυμένη και την μετανάστευση να γιγαντώνεται, «η ζωή τραβάει την ανηφόρα», που ειδικά για το λαό της μειονότητας είναι πολύ απότομη και δύσβατη, ίδια κι απαράλλακτα όπως και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Ο μόνος δρόμος που ανοίγεται μπροστά μας είναι ο δρόμος του αγώνα, της αντίστασης, της διεκδίκησης, της ανατροπής. Ας παλέψουμε να μην περάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και όλων των εκπροσώπων του κεφαλαίου. Ας παλέψουμε να αποκτήσουν μέλλον τα παιδιά μας, στον τόπο μας. Ας παλέψουμε για να γίνουμε επιτέλους αφέντες στον τόπο μας, αφέντες της ζωής μας, του μέλλοντός μας.
Λαϊκή αντίσταση Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία
