Ο Ιωάννης Καποδίστριας, από τις διαπρεπέστερες φυσιογνωμίες της Ευρώπης τον 19° αιώνα και εκ των κορυφαίων μορφών της αναγεννηθείσης Ελλάδας μετά τον αγώνα του 1821,ήταν δευτερότοκος γιος του Αντωνίου-Μαρία Καποδίστρια.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα κατά το τέλος του 1776, όπου διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα και το 1794 μετέβει στο Πατάβιο της Ιταλίας, όπου σπούδασε Ιατρική.
Διπλωμάτης και πολιτικός άνδρας διετέλεσε επί μακρύ χρόνο στην υπηρεσία του Τσάρου της Ρωσίας Αλεξάνδρου Α’ και ανέλαβε το 1815 τα καθήκοντα του Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας. Την 3η Απριλίου 1827 εκλέχθηκε από την Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας Κυβερνήτης της Ελλάδος και στις 30 Ιανουαρίου 1828, αφού έφτασε στο Ναύπλιο και από εκεί στην Αίγινα, ανέλαβε επισήμως τη διακυβέρνηση της χώρας.
Συνέστησε προσωρινή Κυβέρνηση και κατήρτησε υπό την προεδρία του Υπουργικό (ή μάλλον Πολεμικό Συμβούλιο), στο οποίο συμμετείχαν και οι Θ. Κολοκοτρώνης, Ν. Μπότσαρης και Νάσος Φωτομάρας.
Συγκέντρωσε στο πρόσωπο του το σύνολο των εξουσιών (λόγω αναταραχών και των κινδύνων που αντιμετώπιζε η Πατρίδα) και κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες για την οργάνωση του Κράτους.
Δυστυχώς όμως δυσαρέστησε πολλούς οπλαρχηγούς, όπως τους Μαυρομιχαλαίους, Κουντουριώτη Μιαούλη και άλλους οι οποίοι εστράφησαν εναντίον του.
Ο διαμένων στο Ναύπλιο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης συνελήφθει στο Κατάκωλο και φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία, «ενεχόμενος εις έγκλημα κατά του καθεστώτος».
Οι Κωνσταντίνος και Γεώργιος Μαυρομιχάλης τέθηκαν υπό επιτήρηση και τα γεγονότα οξύνθηκαν ιδιαίτερα.
Το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831, ημέρα Κυριακή, ενώ ο Ι. Καποδίστριας πήγαινε στην Εκκλησία του Αγ. Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο, συνοδευόμενος από τον μονόχειρα σωματοφύλακα του Γ. Κοκώνη και από ένα στρατιώτη, συνάντησε τους Κωνσταντίνο και Γεώργιο Μαυρομιχάλη από τους οποίους εδέχθει πυροβολισμούς με «πιστόλα».
Ο σωματοφύλακας Κοκώνης αφού απέθεσε τον νεκρό Καποδίστρια στο έδαφος καταδίωξε τους δολοφόνους και ο μεν Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης φονεύθηκε πυροβοληθείς από το παράθυρο του Στρατηγού Α. Φωτομέρα, ο δε Γεώργιος κατέφυγε στην Γαλλική Πρεσβεία.
Αργότερα παραδόθηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στις 10 Οκτωβρίου 1831.
Τον νεκρό Κυβερνήτη ταριχευμένο μετέφερε μετά εξάμηνο στην Κέρκυρα ο αδερφός του Αυγουστίνος Καποδίστριας και τον έθαψε στη Μονή Πλατυτέρας.
Πάνω στον τάφο του χαράχθηκε η απλή επιγραφή :
« Ι. Καποδίστριας Κυβερνήτης της Ελλάδος ».
Αντγος ε.α.
Νικόλαος Φωτιάδης
Επίτιμος Υδκτής Δ’ ΣΣ
