Γραφεί η Μαίρη Δαληκριάδου
Εδώ και δυο μήνες περίπου έχω έναν φιλοξενούμενο. Ωραία θα μου πείτε και που είναι το περίεργο… το περίεργο είναι ότι αυτός ο φιλοξενούμενος είναι έξω από την πόρτα του σπιτιού μου, κοιμάται στο πεζοδρόμιο σε μια γωνιά, του πάω πρωινό και μεσημεριανό τρώει και περιφέρεται πέρα δώθε στον δρόμο.
Φυσικά αρκετοί θα καταλάβετε ότι πρόκειται για ένα σκύλο και όχι για άνθρωπο. Κάποιος λοιπόν τον παράτησε στην γειτονία μου αφήνοντάς τον στην τύχη του… Ευτυχώς που αγαπώ τα ζώα και τον φροντίζω. Μετά μια φίλη λίγο πιο κάτω από το σπίτι μου, μου είπε ότι και στην γειτονιά της έχει αλλά δυο περίπου ίδια κουτάβια. Τελικά το πρόβλημα των αδέσποτων είναι παντού σε ολόκληρη την πόλη της Ξάνθης. Σε κάθε γειτονιά ένας δύο σκύλοι έως και ομάδα σκύλων. Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ μεγάλο. Ο πληθυσμός των σκύλων αυξήθηκε δραματικά και μη μου πείτε α… εσύ δεν αγαπάς τα ζώα, γιατί δεν είναι αληθές.
Της προάλλες ένα εύσωμος σκύλος επιτέθηκε σε ένα συμπολίτη μας στην περιοχή του διοικητηρίου. Ήταν μια ομάδα σκύλων πάνω από 15 και για κάποιον λόγο ο ένας όρμηξε πάνω σε έναν άνθρωπο και τον έριξε κάτω. Άλλο περιστατικό με οχτάχρονο παιδάκι που κατέληξε στο νοσοκομείο. Πριν από λίγες μέρες έγινε μια συνάντηση της φιλοζωικός οργάνωσης Ξάνθης με τον δήμο Ξάνθης και τι είπαν ακούστε: η μεν φιλοζωική ότι αγαπά τα ζώα αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα παραπάνω για την φύλαξή τους και ο δε Δήμος ότι τα και τα αδέσποτα τα αφήνει ο κόσμος έξω δηλαδή τα έχει στο σπίτι του και κάποια στιγμή τα αφήνει στο δρόμο… και κουβέντα για μια άμεση λύση και εμείς οι πολίτες που παρακολουθήσαμε την συζήτηση μείναμε άφωνοι…
Καλά είναι αντιμετώπιση αυτή κ. Δήμαρχε;; Πείτε μου σε ποια πόλη της Ευρώπης γίνεται αυτό το χάλι; Και αν δεν μπορείτε εσείς τότε ποιος μπορεί; Κανένας σχεδιασμός καμία προοπτική. Είπε τώρα ο Δήμος Ξάνθης ότι θα κάνει κυνοκομείο με 800 χιλιάδες ευρώ. Σε πόσο καιρό όμως, ήδη τα αδέσποτα του χρόνου θα είναι διπλάσια. Οι χίλιες στειρώσεις που κάναν είναι τίποτα μπροστά στον πληθυσμό των σκύλων. Θα δαγκώνουν διπλάσιες φορές τους πολίτες και άντε αν είναι υγιή είναι ΟΚ αν όμως είναι λυσσασμένα τι θα γίνει; Δεν είμαι υπέρ της θανάτωσης ή της φόλας όχι με τίποτα.
Θέλω μια πόλη που να μπορείς να την περπατήσεις χωρίς φόβο από επιτιθέμενους σκύλους. Την λύση πρέπει να την δώσει ένας κρατικός φορέας και παράλληλα οι εθελοντικές οργανώσεις να συνδράμουν και φυσικά να βοηθούν οι πολίτες. Και αν υπάρχει αστυνόμευση να υπάρχουν και κυρώσεις για οποίον πιαστεί να αφήνει ένα σκύλο στον δρόμο.
Είναι ντροπή να μιλάμε για αδέσποτα το 2015.
