Η κατάργηση της αξιολόγησης του νεο-επιθεωρητισμού και της χειραγώγησης καθώς και το κλείσιμο της περιβόητης πλατφόρμας, έθεσε τέλος (;) στην περιπέτεια που βίωσε ο κλάδος με την ΑΕΕ και την ατομική αξιολόγηση που ξεκίνησε αλλά δεν ολοκληρώθηκε. Οι εκπαιδευτικοί με ανακούφιση διαπιστώνουν να αίρεται σε μεγάλο βαθμό το κλίμα πίεσης, καχυποψίας και σε πολλές περιπτώσεις, τρομοκρατίας που βάρυνε πολλούς συλλόγους. Η κρίση με την οποία βρεθήκαμε αντιμέτωποι έληξε αφήνοντας μία επίγευση αλλά και διαπιστώσεις. Η πλειοψηφία συμμορφώθηκε, παρόλες τις ενστάσεις της, από φόβο ή και από κοινή λογική, αυτή της προσωπικής επιβίωσης. Η αντίσταση και ο συλλογικός αγώνας, από την άλλη, όπου επικράτησαν, έδωσαν τη δυνατότητα σε συναδέλφους και συναδέλφισσες να κοιτιούνται στα μάτια με την πεποίθηση της δύναμης που αντλούμε από την αλληλεγγύη. Μέσα σε αυτόν το σύντομο αλλά και συμπυκνωμένο χρόνο ζυγιαστήκαμε όλοι και «αξιολογηθήκαμε».
Κυρίως, αξιολογήθηκαν και κρίθηκαν τα στελέχη εκπαίδευσης. Όσοι και όσες συμμορφώθηκαν από υπαλληλικό ζήλο, αν και διέβλεπαν τα προβλήματα. Πρωτίστως, όσοι και όσες υπηρέτησαν αυτές τις πολιτικές με υπερβάλλοντα ζήλο ασκώντας πιέσεις, εκφοβισμούς και εξαπολύοντας απειλές καταχρώμενοι της εξουσίας τους σε βάρος και εναντίον των συναδέλφων. Θεωρούμε ότι πολλοί εξ αυτών βγαίνουν με μειωμένο το ηθικό τους ανάστημα και λαβωμένο κύρος στις συνειδήσεις των εκπαιδευτικών. Κάθε πράξη και επιλογή αφήνει το στίγμα της. Γι αυτό δε θα ανεχθούμε άτομα που υπηρέτησαν την εκπαίδευση με αντισυναδελφικό και αυταρχικό τρόπο, να ανακαταλάβουν θέσεις ευθύνης.
Ζητάμε τον άμεσο εκδημοκρατισμό της διοίκησης και την αναβάθμιση του συλλόγου διδασκόντων σε κυρίαρχο όργανο και σε θέματα κρίσεων δ/ντών και προϊσταμένων. Εναντιωνόμαστε σε κάθε πολιτική που συνθλίβει τους εκπαιδευτικούς και κάθε εργαζόμενο υπό την πίεση της ανάγκης και του εκφοβισμού.
