Την γνωριμία του Χριστού με τους πρώτους μαθητές του μας διηγείται ο ευαγγελιστής Ιωάννης σήμερα την πρώτη Κυριακή των Νηστειών. Χαρούμενος ο Φίλιππος γιατί ανακάλυψε στο πρόσωπο του Ιησού τον Μεσσία, για τον οποίο χρόνια τώρα διάβαζε στην Π. Διαθήκη, σπεύδει να μοιρασθεί την χαρά και την συγκίνηση του ευρήματός του με τον φίλο του Ναθαναήλ. Αυτός όμως με σκεπτικισμό και αμφιβολία αντιμετωπίζει τον ενθουσιασμό του Φιλίππου, λέγοντας «εκ Ναζαρέτ δύναταί τι αγαθόν είναι;», δηλαδή από την άσημη και μικρή αυτή πόλη είναι δυνατό να κατάγεται ο Μεσσίας μας;
Αντιπαραθέτει όμως ο Φίλιππος μια απλή πρόσκληση και πρόκληση: «έρχου και ίδε». Η προσωπική γνωριμία του Ναθαναήλ με το πρόσωπο του Χριστού διαλύει κάθε επιφυλακτικότητα και αμφιβολία. Η επιστράτευση όλων των διανοητικών δυνάμεων του ανθρώπου δεν ωφελεί σε τίποτε, εκμηδενίζεται και αχρηστεύεται μπροστά στη δύναμη του βιώματος.
Αυτό που ζει κανείς συναντώντας τον Χριστό εγγίζει το βαθύτερο είναι του, γιατί περνά πέρα από την σφαίρα του μυαλού και ζεσταίνει την καρδιά του, τον πείθει υπαρξιακά και οι εγκεφαλικές αντιρρήσεις χάνουν με μιας τη δύναμή τους.
Η δυσπιστία και ο ορθολογισμός του Ναθαναήλ δεν προέρχοταν από προκατάληψη η κακία, αλλά από την απόσταση που δεν είχε γεφυρωθεί ακόμη με την εμπειρία της προσωπικής συναντήσεως. Η γνωριμία αυτή αίρει κάθε επιφυλακτικότητα και αμφιβολία, αχρηστεύει την αξία των επιχειρημάτων και δημιουργεί πειστικότητα μέσα στο βαθύτερο κέντρο της υπάρξεως.
Το μήνυμα της σημερινής ευαγγελικής περικοπής είναι μια πρόσκληση: Έρχου και ίδε». Έλα να δεις τον Χριστό από κοντά, μέσα στην Εκκλησία, μέσα από την ζωή των μυστηρίων, μέσα από το βίωμα της προσωπικής συνάντησης, μέσα από την εμπειρία της σχέσεως του ανθρώπινου προσώπου προς το θείο πρόσωπο και άκουσε με προσοχή, χωρίς προκατάληψη την προσωπική πείρα μυριάδων ψυχών που βρήκαν λύτρωση στον Χριστό.
Ο δύσπιστός και επιφυλακτικός Ναθαναήλ μετά την προσωπική συνάντηση του με τον Χριστό πείθεται και στη συνέχεια της διηγήσεως ομολογεί την πίστη του σε αυτόν λέγοντας: «Εσύ είσαι ο υιός του Θεού, εσύ είσαι ο βασιλεύς του Ισραήλ». Με το πρίσμα αυτής της προσωπικής εμπειρίας βλέπει κανείς και συνειδητοποιεί αλήθειες βασικές για τη ζωή του, για την καταξίωση της υπάρξεώς του, για την ηθική και πνευματική εξύψωσή του.
