του Τριαντάφυλλου Σφυρή, Πολιτικού Μηχανικού
Ξάνθη 25/11/2014
Ε! εσείς φανατικοί οπαδοί του Χριστού και εσείς φανατικοί οπαδοί του Μωάμεθ! Τι είναι αυτό που σας κάνει να αισθάνεστε τόσο έχθρα μεταξύ σας; Τι είναι αυτό που σας κάνει, εσείς οπαδοί του Χριστού, να αποκαλείτε τους Μωαμεθανούς “άθεους” και εσείς οπαδοί του Μωάμεθ, να αποκαλείτε τους Χριστιανούς “γκιαούρ” (περσική λέξη που σημαίνει “άπιστος”) ή “καφίρ” (αραβική λέξη που σημαίνει “άπιστος”);
Ποιοι, πότε, πως και γιατί σας έπεισαν, ότι Αυτός που οι μεν αποκαλείτε «ΘΕΟΣ» οι δε «ΑΛΛΑΧ», είναι διαφορετικά πρόσωπα; Ποιοι, πότε, πως και γιατί σας έκαναν να πιστεύετε ότι μεταξύ σας υπάρχει χάσμα αγεφύρωτο και να θεωρείτε ο ένας τον άλλο κάτι σαν «διάβολο» που θα πρέπει να εξολοθρεύσετε, και μάλιστα στο όνομα του ίδιου θεού που πιστεύετε;
Και αν σας φαίνετε παράξενο και αδιανόητο ή και βέβηλο ακόμη, το να λέει κάποιος ότι ο ΘΕΟΣ του ενός και ο ΑΛΛΑΧ του άλλου είναι το ίδιο πρόσωπο, δεν έχετε παρά να σκύψετε ο ένας στα Ιερά Βιβλία του άλλου για να το διαπιστώσετε και μόνοι σας.
Αυτός που εσύ, οπαδέ του Χριστού, ονομάζεις «ΘΕΟΣ», δεν είναι Αυτός που δημιούργησε τον κόσμο σε έξι μέρες; («Γένεσις», κεφάλαιο 1). Δεν είναι Αυτός που έπλασε από πηλό τον Αδάμ (απόδοση στα ελληνικά της αρχαίας εβραϊκής λέξης Αντάμ που σημαίνει «άνθρωπος»)[1] και του φύσηξε την πνοή Του για να του δώσει ζωή; («Γένεσις», Κεφάλαιο 2, στίχος 7). Δεν είναι Αυτός που έβαλε τον Αδάμ και την Εύα (απόδοση στα ελληνικά της εβραϊκής λέξης «Χαβά» που σημαίνει «Πηγή Ζωής») να κατοικήσουν στον Παράδεισο και να τρώνε από όλα τα φρούτα εκτός από τους καρπούς ενός δέντρου; («Γένεσις», κεφάλαιο 2, στίχοι 15-17). Και όταν ο διάβολος (με την μορφή του φιδιού) τους παρέσυρε και παράκουσαν την εντολή Του («Γένεσις», κεφάλαιο 3, στίχοι 1-7) τους έδιωξε από τον Παράδεισο; («Γένεσις», κεφάλαιο 3, στίχος 23).
Και Αυτός που εσύ, οπαδέ του Μωάμεθ, ονομάζεις «ΑΛΛΑΧ», δεν είναι Αυτός που δημιούργησε τον κόσμο σε έξι μέρες («Κοράνι», Σούρα 10, στίχος 3); Δεν είναι Αυτός που έπλασε από πηλό τον Αντάμ[2] και του φύσηξε την πνοή Του για να του δώσει ζωή; («Κοράνι», Σούρα 38, στίχοι 71-72). Δεν είναι Αυτός που έβαλε τον Αντάμ και την Χάβα[3] (αρχαία εβραϊκή λέξη που σημαίνει «Πηγή Ζωής») να κατοικήσουν στον Παράδεισο και να τρώνε από όλα τα φρούτα εκτός από τους καρπούς ενός δέντρου; («Κοράνι», Σούρα 7, στίχος 19). Και όταν ο σαϊτάν (η αραβική λέξη για τον διάβολο) τους παρέσυρε και παράκουσαν την εντολή Του («Κοράνι», Σούρα 20, στίχοι 120-121) τους έδιωξε από τον Παράδεισο; («Κοράνι», Σούρα 20, στίχος 123).
Αυτός που εσύ, οπαδέ του Χριστού, ονομάζεις «ΘΕΟΣ», δεν είναι Αυτός που διάλεξε τον Νώε (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού ονόματος «Νόαχ» που σημαίνει «Ανάπαυση») για να του αναθέσει να κάνει ένα πλοίο (κιβωτό) και να βάλει μέσα την οικογένειά του και ένα ζευγάρι από κάθε ζώο, για να γλυτώσουν από τον κατακλυσμό που θα έστελνε στη γη; («Γένεσις», Κεφάλαιο 6, Στίχοι 9-22). Δεν είναι Αυτός που αποκαλύφθηκε στον Αβραάμ (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού ονόματος «Άμπραχαμ» που σημαίνει «Μεγάλος Πατέρας») και έκανε τη γενιά του ένα μεγάλο και δυνατό έθνος, επειδή πίστεψε σ΄ Αυτόν και στις εντολές Του; («Γένεσις», Κεφάλαιο 12, στίχοι 1-3). Δεν είναι Αυτός που έκανε την γυναίκα του Αβραάμ να γεννήσει τον Ισαάκ (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού ονόματος «Ιτσάκ» που σημαίνει «Γέλιο»), ενώ ήταν στείρα και γριά και ο Αβραάμ γέρος; («Γένεσις», Κεφάλαιο 21, στίχοι 1-3). Δεν είναι αυτός που ειδοποίησε τον Λωτ (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού «Λούτ») να φύγει με τη οικογένειά του από την πόλη του, για να γλυτώσει από την καταστροφή που θα έστελνε; («Γένεσις», Κεφάλαιο 19, στίχοι 12-14)
Και Αυτός που εσύ, οπαδέ του Μωάμεθ, ονομάζεις «ΑΛΛΑΧ», δεν είναι Αυτός που διάλεξε τον Νουχ (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού ονόματος «Νόαχ» που σημαίνει «Ανάπαυση») για να του αναθέσει να κάνει ένα πλοίο και να βάλει μέσα την οικογένειά του και ένα ζευγάρι από κάθε ζώο, για να γλυτώσουν από τον κατακλυσμό που θα έστελνε στη γη; («Κοράνι», Σούρα 11, στίχοι 25-40). Δεν είναι Αυτός που αποκαλύφθηκε στον Ίμπραχημ (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού ονόματος «Άμπραχαμ» που σημαίνει «Μεγάλος Πατέρας») και έκανε τη γενιά του ένα μεγάλο και δυνατό έθνος επειδή πίστεψε σ΄ Αυτόν και στις εντολές Του; («Κοράνι», Σούρα 4, στίχος 54). Δεν είναι Αυτός που έκανε την γυναίκα του Ίμπραχημ να γεννήσει τον Ισχάκ (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού ονόματος «Ιτσάκ» που σημαίνει «Γέλιο»), ενώ ήταν στείρα και γριά και ο Ίμπραχημ γέρος; («Κοράνι», Σούρα 11, στίχοι 71-73). Δεν είναι αυτός που ειδοποίησε τον Λουτ (στα αραβικά διατηρήθηκε χωρίς προσαρμογές το εβραϊκό όνομα «Λουτ») να φύγει με την οικογένειά του από την πόλη του, για να γλυτώσει από την καταστροφή που θα έστελνε; («Κοράνι», Σούρα 15, στίχοι 57-59)
Αυτός που εσύ, οπαδέ του Χριστού, ονομάζεις «ΘΕΟΣ», δεν είναι Αυτός που έδωσε στον Ιωσήφ (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού «Γιοσέφ»), που ήταν ο ενδέκατος γιος του Ιακώβ (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού «Γιακόμπ»), την χάρη να μπορεί να εξηγεί τα όνειρα και έτσι ερμήνευσε τα όνειρα του βασιλιά της Αιγύπτου; («Γένεσις», Κεφάλαιο 41). Δεν είναι Αυτός που παρουσιάστηκε στον Μωϋσή (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού «Μοσέ») με την μορφή μιας φωτιάς και ανέθεσε σ΄ αυτόν και στον αδελφό του Ααρών (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού «Αχαρόν») να σώσουν τους Ισραηλίτες από την σκλαβιά των Αιγυπτίων, βγάζοντάς τους από την Αίγυπτο; («Έξοδος», Κεφάλαιο 3, στίχοι 1-10 και Κεφάλαιο 4, στίχοι 27-30). Δεν είναι Αυτός που κάλεσε τον Μωυσή να ανέβει στο όρος Σινά, όπου του έδωσε τις εντολές Του; («Έξοδος», Κεφάλαιο 34, στίχοι 27-28)
Και Αυτός που εσύ, οπαδέ του Μωάμεθ, ονομάζεις «ΑΛΛΑΧ», δεν είναι Αυτός που έδωσε στον Γιουσούφ (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού «Γιοσέφ»), που ήταν ο ενδέκατος γιος του Γιακούμπ (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού «Γιακόμπ»), την χάρη να μπορεί να εξηγεί τα όνειρα και έτσι ερμήνευσε τα όνειρα του βασιλιά της Αιγύπτου; («Κοράνι», Σούρα 12). Δεν είναι Αυτός που παρουσιάστηκε στον Μουσά (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού «Μοσέ») με την μορφή μιας φωτιάς και ανέθεσε σ΄ αυτόν και στον αδελφό του Χαρούν (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού «Αχαρόν») να σώσουν τους Ισραηλίτες από την σκλαβιά των Αιγυπτίων, βγάζοντάς τους από την Αίγυπτο; («Κοράνι», Σούρα 20, στίχοι 9-36). Δεν είναι Αυτός που κάλεσε τον Μουσά να ανέβει στο όρος Σινά, όπου του έδωσε τις εντολές Του; («Κοράνι», Σούρα 7, στίχοι 143-145)
Αυτός που εσύ, οπαδέ του Χριστού, ονομάζεις «ΘΕΟΣ», δεν είναι Αυτός που έδωσε στον βασιλιά Σολομώντα (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού ονόματος «Σελομό» που σημαίνει «Ειρήνη»), γιο του βασιλιά Δαυίδ, πλούτη, δόξα και σοφία; («Βασιλειών Γ», κεφάλαιο 3, στίχοι 11-13). Δεν είναι Αυτός που έστειλε τον προφήτη Ηλία; (απόδοση στα ελληνικά της αρχαίας εβραϊκής λέξης «Ελιάχ» που σημαίνει «Ο Γιαχβέ[4] είναι ο Θεός») («Βασιλειών Δ», Κεφάλαιο 1). Δεν είναι Αυτός που έσωσε τον προφήτη Ιωνά (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού «Γιονά») μέσα στην κοιλιά ενός μεγάλου ψαριού; («Iωνάς», Κεφάλαιο 2). Δεν είναι Αυτός που έστειλε με τον άγγελό του την χαρούμενη είδηση στον Ζαχαρία (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού «Ζακχάρια» που σημαίνει «ο Θεός με θυμάται»), ότι η γριά γυναίκα του θα γεννήσει ένα γιό και θα τον ονομάσει Ιωάννη; (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού «Γιοχανάν» που σημαίνει «ο Θεός είναι ελεήμων») («Κατά Λουκά Ευαγγέλιο», Κεφάλαιο 1, στίχοι 11-18).
Και Αυτός που εσύ, οπαδέ του Μωάμεθ, ονομάζεις «ΑΛΛΑΧ» δεν είναι Αυτός που έδωσε στον βασιλιά Σουλεϊμάν (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού ονόματος «Σελομό» που σημαίνει «Ειρήνη»), γιο του βασιλιά Νταούτ, πλούτη, δόξα και σοφία; («Κοράνι», Σούρα 38, στίχοι 30-39). Δεν είναι Αυτός που έστειλε τον προφήτη Ιλιάζ (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού «Ελιάχ» που σημαίνει «Ο Γιαχβέ[5] είναι ο Θεός») («Κοράνι», Σούρα 37, στίχοι 123-132). Δεν είναι Αυτός που έσωσε τον προφήτη Γιουνούς (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού «Γιονά») μέσα στην κοιλιά ενός μεγάλου ψαριού; («Κοράνι», Σούρα 37, στίχοι 139-145). Δεν είναι Αυτός που έστειλε με τον άγγελό του την χαρούμενη είδηση στον Ζακέρια (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού «Ζακχάρια» που σημαίνει «ο Θεός με θυμάται»), ότι η στείρα και γριά γυναίκα του θα γεννήσει ένα γιό και θα τον ονομάσει Γιόχια; (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού «Γιοχανάν» που σημαίνει «ο Θεός είναι ελεήμων») («Κοράνι», Σούρα 19, στίχοι 7-9).
Και το τελευταίο και σπουδαιότερο: Αυτός που εσύ, οπαδέ του Χριστού, ονομάζεις «ΘΕΟΣ», δεν είναι Αυτός που ανήγγειλε στην Μαρία (απόδοση στα ελληνικά του εβραϊκού ονόματος Μιριάμ) ότι χωρίς να έρθει σε επαφή με άνδρα, θα γεννήσει ένα παιδί και θα το ονομάσει Ιησού; («Κατά Λουκά Ευαγγέλιο», Κεφάλαιο 1, στίχοι 31-35) («Ιησούς» είναι η απόδοση στα ελληνικά του ονόματος «Γιεσούα», το οποίο με τη σειρά του προέρχεται από την εβραϊκή λέξη «Γεχοσούαχ» που σημαίνει «η Σωτηρία του Γιαχβέ[6]»). Και ότι ο Ιησούς θα είναι ο «Χριστός»; (το «Χριστός» είναι αρχαία ελληνική λέξη που σημαίνει «Χρισμένος» δηλ. αυτός που έχει το χρίσμα, και με την λέξη αυτή αποδόθηκε στα ελληνικά η αρχαία εβραϊκή λέξη «Μασιάχ»[7] που σημαίνει «Χρισμένος»). Και Αυτός που εσύ, οπαδέ του Μωάμεθ, ονομάζεις «ΑΛΛΑΧ», δεν είναι Αυτός που ανήγγειλε στην Μαριάμ (απόδοση στα αραβικά του εβραϊκού ονόματος Μιριάμ) ότι χωρίς να έρθει σε επαφή με άνδρα θα γεννήσει ένα παιδί και θα το ονομάσει Ισουά Μεσίχ; («Κοράνι», Σούρα 3, στίχοι 45-47). («Ισουά Μεσίχ» είναι η απόδοση στα αραβικά των εβραϊκών λέξεων «Γιεσούα» και «Μασιάχ» που σημαίνουν «Σωτηρία του Γιαχβέ» και «Χρισμένος» αντίστοιχα).
Γιατί λοιπόν θεωρείτε ότι πιστεύετε σε διαφορετικούς θεούς; Έχει σημασία πως Τον ονομάζει ο καθένας τη γλώσσα του;
Εσύ, οπαδέ του Χριστού, θεωρείς ότι οι Άγγλοι οπαδοί του Χριστού που Τον ονομάζουν Γκαντ (God) και οι Γερμανοί που Τον ονομάζουν Γκότ (Gott) πιστεύουν σε άλλο Θεό από Αυτόν που πιστεύεις εσύ; Θεωρείς ότι οι Ιταλοί που Τον ονομάζουν Ντίο (Dio), οι Ισπανοί που Τον ονομάζουν Ντίος (Dios), οι Ρώσοι που Τον ονομάζουν Μπόγκ (Бог), οι Φιλανδοί που Τον ονομάζουν Γιούμαλα (Jumala) ή οι Αρμένιοι που τον ονομάζουν Άστβατζ (Աստված) πιστεύουν σε άλλο Θεό από Αυτόν που πιστεύεις εσύ; Όχι βέβαια! Γιατί τότε θεωρείς ότι αυτοί που Τον ονομάζουν ΑΛΛΑΧ, δεν πιστεύουν στον ίδιο Θεό που πιστεύεις και εσύ; Ή μήπως θεωρείς ότι το «ΑΛΛΑΧ» είναι διαφορετική περίπτωση από τις προηγούμενες; Μήπως και οι ομόδοξοι σου Άραβες Χριστιανοί Ορθόδοξοι της Συρίας δεν Tον λένε «ΑΛΛΑΧ»[8]; Και πως αλλιώς θα μπορούσαν να Tον ονομάσουν, αφού στην γλώσσα τους ο «θεός» λέγεται «ιλάχ» και «Ο ΘΕΟΣ» (με το άρθρο «Ο» που υποδηλώνει τον Ένα Θεό) λέγεται «ΑΛ ΙΛΑΧ» από το οποίο προέρχεται το «ΑΛΛΑΧ»[9]; («ΑΛ» είναι το αραβικό άρθρο «Ο»). Οι Καθολικοί Χριστιανοί της Ινδονησίας και της Μαλαισίας δεν Τον λένε «ΑΛΛΑΧ»[10]; Θεωρείς ότι ο «ΑΛΛΑΧ», στον οποίο πιστεύουν οι Χριστιανοί της Συρίας, της Ινδονησίας και της Μαλαισίας, είναι άλλος από τον «ΘΕΟ» που εσύ πιστεύεις;
Και εσύ, οπαδέ του Μωάμεθ, γιατί θεωρείς ότι ο «ΑΛΛΑΧ» είναι αποκλειστικά ο δικός σου Θεός που φανερώθηκε μέσω του Μωάμεθ; Σε ποιον Θεό πίστευαν οι Άραβες οπαδοί της Βίβλου (Εβραίοι και Χριστιανοί) πριν να εμφανιστεί ο Μωάμεθ; Δεν πίστευαν στον Θεό του Ιμπραήμ, του Ισχάκ, του Γιακούμπ, του Μουσά, του Σουλεϊμάν και του Ισουά Μεσίχ; Και πως Τον έλεγαν στα αραβικά; Δεν Τον έλεγαν «ΑΛΛΑΧ»; Ο ίδιος ο πατέρας του Μωάμεθ δεν ονομάζονταν Αμπντ Αλλάχ πολύ πριν να γεννηθεί ο ιδρυτής του Ισλάμ; («Αμπντ» στα αραβικά σημαίνει «Υπηρέτης» και «Αμπντ Αλλάχ» σημαίνει «Υπηρέτης του ΑΛΛΑΧ». Από το «Αμπντ Αλλάχ» προέρχεται το «Αμπντουλάχ»). Πως Τον έλεγε ο ίδιος ο Μωάμεθ πριν του δοθεί το Κοράνι; Δεν Τον έλεγε «ΑΛΛΑΧ»[11]; Γιατί θεωρείς ότι πιστεύεις σε άλλο Θεό από τους Χριστιανούς; Το ίδιο το Ιερό σου Βιβλίο δεν λέει απευθυνόμενο στους οπαδούς της Βίβλου (Εβραίους και Χριστιανούς) ότι «Ο Θεός μας και ο Θεός σας είναι Ένας»; (Κοράνι , Σούρα 29, στίχος 46)[12]
Και πως δέχεστε, εσείς φανατικοί οπαδοί του Χριστού και εσείς φανατικοί οπαδοί του Μωάμεθ, στο όνομα αυτού του ίδιου ΘΕΟΥ ή ΑΛΛΑΧ ή ΓΚΟΤ ή ΝΤΙΟΣ ή όπως αλλιώς Τoν λέει ο καθένας στην γλώσσα του, να παίρνετε μέρος σε σφαγές του ενός ενάντια στον άλλο; Γιατί επιτρέπετε να χρησιμοποιούν τις θρησκείες στον καυγά για την κατάκτηση της εξουσίας; Γιατί δέχεστε να παρατάσσεστε σε αντίπαλα θρησκευτικά «στρατόπεδα»; Όχι μόνο οι Χριστιανοί και οι Μωαμεθανοί μεταξύ σας, αλλά και στο κάθε «στρατόπεδο» να χωρίζεστε σε άλλα μικρότερα; Οι Χριστιανοί σε Ορθόδοξους, Καθολικούς, Προτεστάντες (Διαμαρτυρόμενους), Μονοφυσίτες κλπ και οι Μωαμεθανοί σε Σουνίτες, Σιίτες, Αλεβίτες κλπ. Πως σας έπεισαν αυτοί που σας χρησιμοποιούν για να καταλάβουν την εξουσία, ότι με την εξολόθρευση του «αντιπάλου» σας επιτελείτε θεάρεστο έργο; Και πως είναι δυνατόν να πιστεύετε ότι Αυτός που εσείς οι ίδιοι Τον ονομάζετε ο ένας στην γλώσσα του «Πανάγαθο» και ο άλλος «Ραχμάν» (στα αραβικά σημαίνει «Πανάγαθος») ο ένας «Φιλεύσπλαχνο» και ο άλλος «Ραχίμ» (στα αραβικά σημαίνει «Φιλεύσπλαχνος») αρέσκεται με τέτοιες πράξεις;
Είναι γνωστή η θεωρία σας: ότι οι «άλλοι» βρίσκονται σε πλάνη και ότι έχετε ιερό θρησκευτικό καθήκον να τους επαναφέρετε στον ίσιο δρόμο για να τους σώσετε. Και είναι άραγε τόσο μεγάλη η πλάνη τους, που η επαναφορά τους στον ίσιο δρόμο να δικαιολογεί πολέμους και φόνους παιδιών; Είναι τόσο μεγάλη πλάνη το να πιστεύει κάποιος στον Ιησού (Ισά στο Κοράνι) και όσα μέσω αυτού αποκάλυψε ο ΘΕΟΣ (ΑΛΛΑΧ στο Κοράνι) αλλά να διαφωνεί για το αν ήταν ή όχι Υιός Του; (Η βασική διαφορά των Μωαμεθανών από τους Χριστιανούς). Είναι τόσο μεγάλη πλάνη το να πιστεύει κάποιος στο Άγιο Πνεύμα, αλλά να διαφωνεί για το αν εκπορεύεται μόνο από τον Θεό ή και από τον Υιό Του; (Η βασική διαφορά μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών Χριστιανών). Είναι τόσο μεγάλη πλάνη να πιστεύει κάποιος ότι ο Μωάμεθ είναι αποσταλμένος του ΑΛΛΑΧ αλλά να διαφωνεί για το αν ο νόμιμος διάδοχός του είναι ο Αλή ή ο Αμπου Μπακρ; (Η βασική διαφορά μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών Μουσουλμάνων). Είναι τόσο μεγάλη πλάνη το να πιστεύει κάποιος στον Ιησού, αλλά να διαφωνεί για το αν είχε δύο φύσεις, την ανθρώπινη και την θεία ή μόνο μία, την θεία (Η διαφορά μεταξύ Ορθοδόξων και Μονοφυσιτών Χριστιανών).
Αρετή φαιά ουσία και μελάνι καταναλώθηκε για να βρεθούν και να προβληθούν αυτά που μας χωρίζουν. Δεν είναι καιρός να αρχίσουμε να βρίσκουμε και να αναδεικνύουμε και αυτά που μας ενώνουν;
[1] Τα βιβλία της Βίβλου (Παλαιά Διαθήκη) είναι γραμμένα στα αρχαία εβραϊκά με μερικές ενότητες στα αραμαϊκά που αντικατέστησαν τα αρχαία εβραϊκά τον 6ο π.Χ. αιώνα. Όταν μετά τις κατακτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου η ελληνική γλώσσα έγινε διεθνής, μεταφράστηκαν στην ελληνική (εκείνης της εποχής) όλα τα βιβλία της Βίβλου για τους Ισραηλίτες που ήταν εγκαταστημένοι στην Αίγυπτο και οι οποίοι δεν καταλάβαιναν πια την εβραϊκή γλώσσα, γνώριζαν όμως την ελληνική. Αυτό έγινε μεταξύ του 3ου π.Χ. και του 1ου π.Χ αιώνα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από Ισραηλίτες λόγιους. Η μετάφραση αυτή είναι γνωστή σαν «Μετάφραση των Εβδομήκοντα», από τον αριθμό των 72 λογίων που συμμετείχαν στο έργο της μετάφρασης.
Το «Αντάμ», που στα αρχαία εβραϊκά σημαίνει «Άνθρωπος», προέρχεται από την λέξη «Αντάμα» που σημαίνει «Χώμα» και υποδηλώνει ότι ο άνθρωπος έγινε από χώμα.
[2] Το Κοράνι είναι γραμμένο στα αραβικά. Τα αραβικά και τα εβραϊκά είναι συγγενικές γλώσσες (σημιτικές), όπως και οι ίδιοι οι Άραβες με τους Εβραίους (Σημίτες). Γι΄ αυτό και στο Κοράνι πολλά εβραϊκά ονόματα διατηρήθηκαν χωρίς φωνητικές προσαρμογές. Οι Σημίτες πήραν το όνομά τους από τον Σημ, έναν από τους τρείς γιους του Νωε, και θεωρούνται απόγονοί του. Για την αραβική λέξη «Αντάμ» βλ. σημείωση 1.
[3] Στο Κοράνι αναφέρετε η σύζυγος του Αδάμ αλλά χωρίς να αναφέρεται το όνομά της. Το όνομά της αναφέρεται στις ισλαμικές παραδόσεις (Χαντίθ).
[4] Η λέξη «Γιαχβέ» σημαίνει στα αρχαία εβραϊκά «Ο Ών» δηλ. «Αυτός που Υπάρχει». Αυτό το όνομα έδωσε ο ΘΕΟΣ στον Εαυτό Του, όταν αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά στον Μωυσή και ο Μωϋσής Τον ρώτησε: «Τώρα που θα πάω τους Ισραηλίτες και θα τους πω ότι ο Θεός των πατέρων μας με έστειλε προς εσάς, εκείνοι θα με ερωτήσουν: ποιό είναι το όνομά του; Εγώ τι θα απαντήσω προς αυτούς;» («Έξοδος» Κεφάλαιο 3, στίχος 13, μετάφραση στα νεοελληνικά). Και ο ΘΕΟΣ απάντησε «Εγώ είμαι ο Ων. Έτσι θα πεις προς τους Ισραηλίτες: ο Ων με έχει αποστείλει προς εσάς» («Έξοδος» Κεφάλαιο 3, στίχος 14, μετάφραση στα νεοελληνικά). Για την απόδοση της λέξης «Γιαχβέ» στην ελληνική γλώσσα οι «Εβδομήκοντα» χρησιμοποίησαν την ελληνική λέξη «θεός», που χρησιμοποιούσαν ήδη οι πολυθεϊστές Έλληνες, βάζοντας μπροστά το άρθρο «Ο», δηλ «Ο ΘΕΟΣ», για να υποδηλώσουν ότι είναι Ένας και Μοναδικός. Με τον ίδιο τρόπο απέδωσαν το «Γιαχβέ» και οι Άραβες. Χρησιμοποίησαν τη λέξη «ιλάχ», που χρησιμοποιούσαν για τους θεούς τους οι πολυθεϊστές Άραβες, βάζοντας μπροστά το άρθρο «ΑΛ», δηλ. «ΑΛ ΙΛΑΧ», από όπου προήλθε το «ΑΛΛΑΧ».
[5] Βλ. σημείωση 4.
[6] Βλ. σημείωση 4.
[7] Το «Μασιάχ» αποδόθηκε στα ελληνικά και ως «Μεσσίας».
[8] Στην επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου της Αντιόχειας (Ορθόδοξο) μπορεί κανείς να διαβάσει και να ακούσει την Θεία Λειτουργία στα αραβικά. Δεν χρησιμοποιείται άλλη λέξη για τον ΘΕΟ παρά μόνο το «ΑΛΛΑΧ».
[9] Με την λέξη «ιλάχ» ονόμαζαν οι ειδωλολάτρες Άραβες τους θεούς τους, το ίδιο όπως και οι ειδωλολάτρες Έλληνες με την λέξη «θεός». ‘Όταν αργότερα οι οπαδοί της Βίβλου χρειάστηκε να ξεχωρίσουν τον Ένα Θεό στον οποίο πίστεψαν, έβαλαν μπροστά από το «θεός» ή το «ιλάχ» το ελληνικό άρθρο «Ο» ή το αραβικό «ΑΛ» αντίστοιχα. Έτσι ονόμασαν τον Ένα Θεό «Ο ΘΕΟΣ» στα ελληνικά και «ΑΛ ΙΛΑΧ» στα αραβικά, από το οποίο προήλθε το «ΑΛΛΑΧ».
[10] Η Ινδονησία είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό μουσουλμανική χώρα. Το 88% του πληθυσμού της είναι Μωαμεθανοί, το 9% είναι Χριστιανοί, κυρίως Προτεστάντες και λίγοι Καθολικοί, το 2% είναι Ινδουιστές και το 1% Βουδιστές. Οι Χριστιανοί και οι Μωαμεθανοί ζουν ειρηνικά χωρίς να ενοχλεί κανέναν το ότι και οι δύο χρησιμοποιούν τη λέξη «ΑΛΛΑΧ». Αντίθετα, στην γειτονική Μαλαισία οι φανατικοί ισλαμιστές πέτυχαν το 2009 την έκδοση δικαστικής απόφασης που απαγόρευσε την χρήση της λέξης «ΑΛΛΑΧ» από τους μη μωαμεθανούς. Η απόφαση προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των εκεί Χριστιανών, οι οποίοι επικαλούνται το γεγονός ότι χρησιμοποιούν την λέξη «ΑΛΛΑΧ» εδώ και αιώνες!
[11] Ο Μωάμεθ γεννήθηκε το 570 μ.Χ. στην Μέκκα της Αραβίας, όπου οι κάτοικοί της ήταν πολυθεϊστές ειδωλολάτρες. Σε νεαρή ηλικία και προτού ακόμα αρχίσει να γράφει το ΚΟΡΑΝΙ, είχε ασπασθεί τον ένα και μοναδικό ΘΕΟ της Βίβλου (που οι Άραβες ονόμαζαν ΑΛΛΑΧ). Σε αντίθεση με τους Εβραίους, που δεν πίστεψαν ότι ο Ιησούς ο γιος της Μαρίας ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας που θα έστελνε ο Θεός, ο Μωάμεθ πίστεψε ότι ο Ιησούς (Ισουά στα αραβικά) ο γιος της Μαρίας (Μεριέμ στα Αραβικά) ήταν ο Μεσσίας (Μεσίχ στα Αραβικά) που είχε σταλεί από τον Θεό.
[12] Στο διαδίκτυο είναι αναρτημένη η επίσημη μετάφρασή του Κορανίου στα ελληνικά, η οποία έγινε από το «ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΦΑΧΝΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΟΡΑΝΙΟΥ» που βρίσκεται στην Μεδίνα της Σαουδικής Αραβίας (μεταφράστηκε σε 39 γλώσσες). Στην μετάφραση αυτή ο στίχος 46 της Σούρας 29 λέει: «Και μη φιλονικείτε με τους οπαδούς της Βίβλου, εκτός αν πρόκειται για απλή συζήτηση. Κι εκτός μ΄ εκείνους που αδικούν (κι είναι παραστρατημένοι) ανάμεσά τους. Και να πείτε: «Πιστεύουμε στην Αποκάλυψη που έχει σταλεί σ΄ εμάς και σ΄ αυτή που έχει σταλεί σ΄ εσάς. Ο Θεός μας και ο Θεός σας είναι Ένας. Κι εμείς σ΄ Αυτόν έχουμε υποταχθεί (στη θέλησή του – στο Ισλάμ)».
