Το σύνδρομο της γενικευμένης ευτέλειας εδώ και πολλά χρόνια, οδήγησε στην νομιμοποίηση της ασχήμιας στην Πόλη-Αγορά Της Ξάνθης. Η εκτεταμένη κατάληψη από άχαρα και παντελώς αντιπαθή κατασκευάσματα, δημιουργήματα των φωστήρων αποφοίτων της Μεγάλης των Αναδόχων Σχολής, αποτέλεσε βασικό στοιχείο της ιδιαιτερότητάς της.
Δεν υπάρχει ένα, που να εκπέμπει ευγένεια και να έχει συναίσθηση της θέσης του. Πόλη ρημαγμένη και βαθιά τραυματισμένη, με μελανούς συνειρμούς για το μέλλον. Κλεισμένη μέσα στις αδυναμίες του εαυτού της. Αδυναμίες οικίες και αγαπητές για πολλούς.
Έρμαια, στο πάθος της γυμνής επικράτησης, απογυμνωμένης από πράξεις που θα αφήνουν ίχνη στην ιστορία. Παροπλισμένη και βυθισμένη σε επαρχιακό λήθαργο. Όμως, η παρακμή δεν είναι ισόβια συνθήκη. Η Πόλη- Αγορά Έχει Ανάγκη Από Ομορφιά. Η Πόλη έχει την ελευθερία να υποδεχθεί τολμηρές ιδέες. Ιδέες που θα εκπροσωπήσουν το χθες, το σήμερα και το αύριο.
Ευέλικτες, σχεδιασμένες στο φως, για να οδηγούν στην ευφροσύνη της ζωής. Στηριγμένες στην παράδοση και την τεχνολογική καινοτομία. Απαιτείται μόνο ένα βήμα. Κατάφαση και Διάλογος στην βάση της ειλικρίνειας και της ηθικής, ανάμεσα στον Πρώτο δημότη της Πόλης και στους Πολίτες-Οπλίτες αυτής. Η Πόλη δεν έχει άλλο την πολυτέλεια, για ακόμη μία λιποταξία. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε ακόμη μία αποφυγή των ευθυνών μας.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης Εκδότης- Βιβλιοπώλης
