Την παρακάτω εισήγηση έκανε το μέλος του ΔΣ του Επιμελητηρίου Ξάνθης κα Ελένη Κίτσου κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του οργάνου. Η εισήγηση αφορά τις προσαυξήσεις στα ληξιπρόθεσμα.
Η εισήγηση αναφέρει: Αξιότιμοι συνάδελφοι του Επιμελητηρίου μας. Παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα κάθε μέρα, το πώς θα ξυπνήσει ο Υπουργός Οικονομικών και οι σύμβουλοι της Κυβέρνησης και ανάλογα θα αποφασίσουν για το αν θα πρέπει όλοι εμείς οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, έμποροι και επαγγελματίες να επιβιώσουμε…. Αναφέρομαι σε αυτό γιατί είναι γνωστό πως πάντα οι Μεγάλοι, έχουν τους τρόπους και τα μέσα για να ελιχθούν σε αντίθεση με μας, που περιμένουμε σιωπηλά να έρθει η ώρα της γκιλοτίνας….
Διαβάζοντας την νέα ρύθμιση που είδε το φως της δημοσιότητας και αφορά τις ληξιπρόθεσμες οφειλές για χρέη προς δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, μπορώ το λιγότερο να την χαρακτηρίσω ως ανεπαρκής και ατελέσφορη σε σύγκριση με την λαίλαπα της οικονομικής κρίσης που πνίγει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις εάν δεν ενεργοποιηθούν ένα σύνολο από παράλληλες αναπτυξιακές ενέργειες που θα εξασφαλίσουν την βιωσιμότητα των επιχειρήσεών μας…
Αδυνατώ να κατανοήσω το γιατί να προβλέπονται μέχρι 100 δόσεις για την εξόφληση οφειλών έως 15.000€ και 72 δόσεις για την εξόφληση οφειλών άνω των 15.000€, αντί να ισχύει το αντίστροφο ως θα ήταν αναμενόμενο και λογικό.
Επίσης διατυπώνεται πάλι το ερώτημα πώς είναι δυνατόν να ζητείται κατάθεση εγγυητικής επιστολής από τράπεζες για όσους οφείλουν ποσά άνω των 15.000€ όταν το 80% των συναλλασσομένων με τις τράπεζες βρίσκονται στην μαύρη λίστα του Τειρεσία και η έκδοση εγγυητικής επιστολής προϋποθέτει είτε την κατάθεση του αντίστοιχου ποσού, είτε την δέσμευση ακινήτου.
Τα παράλογα όμως της προτεινόμενης ρύθμισης συνεχίζονται με την διατήρηση και όχι με την κατάργηση των παράνομων και καταχρηστικών προσαυξήσεων που αφορούν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές για χρέη προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία…
Σύμφωνα λοιπόν με τον Ν.4174/2013,στο άρθρο 57 προβλέπεται πρόστιμο, ποινή,
για τη μη καταβολή των ληξιπρόθεσμων οφειλών, πέρα των γνωστών προσαυξήσεων 0,73% μηνιαίως.
Η διάταξη του άρθρου 57 του ΚΦΔ προβλέπει ρητά πως:
“Αν οποιοδήποτε ποσό φόρου δεν καταβληθεί το αργότερο εντός δύο (2) μηνών από την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας καταβολής, επιβάλλεται πρόστιμο, ποινή, ίσο με ποσοστό δέκα τοις εκατό(10%) του φόρου που δεν καταβλήθηκε εμπρόθεσμα.
Παράλληλα, αν το ποσό του φόρου καταβληθεί μετά την πάροδο ενός έτους από την εκπνοή της νόμιμης προθεσμίας καταβολής το παραπάνω πρόστιμο ανέρχεται σε είκοσι τοις εκατό (20%) του φόρου.
Αν το ποσό του φόρου καταβληθεί μετά την πάροδο δύο (2) ετών από την εκπνοή της νόμιμης προθεσμίας καταβολής το παραπάνω πρόστιμο ανέρχεται σε τριάντα τοις εκατό (30%) του φόρου.” Στο μεταξύ τρέχει και η μηνιαία προσαύξηση του 0,73%.
Βεβαίως νιώθω πως μας εμπαίζουν όταν προβλέπεται μείωση των προσαυξήσεων κατά 100% μόνο στις περιπτώσεις εκείνων των οφειλετών που θα αποπληρώσουν με εφάπαξ καταβολή το οφειλόμενο κεφάλαιο, διότι αναρωτιέμαι ποιος μικρομεσαίος επιχειρηματίας ή μικροεπαγγελματίας έχει ακόμα την δυνατότητα να διατηρεί ρευστότητα προκειμένου να αποπληρώσει εφάπαξ τις πάσης φύσεως ασφαλιστικές του εισφορές και φορολογικές υποχρεώσεις; Και γιατί αν παρ’ ελπίδα υπάρχει κάποιος που διατηρεί την παραπάνω ρευστότητα να μην την χρησιμοποιήσει είτε για να παρατείνει την βιωσιμότητα της μικρής του επιχείρησης, είτε για να συντηρήσει την οικογένεια του;
Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, αντιλαμβάνεστε πως λόγω της οικονομικής κρίσης, της έλλειψης ρευστότητας και της υπέρμετρης φορολόγησης, οι φορολογούμενοι αδυνατούν να εξοφλήσουν έγκαιρα τις οφειλές τους και αυτό έχει ως
αποτέλεσμα τα πρόστιμα του άρθρου 57 του 4174/2013 να προσαυξάνουν συνέχεια τις οφειλές, αφού δεν υπάρχει «ταβάνι»,δημιουργώντας μια ασφυκτική θηλιά στο λαιμό των έντιμων φορολογούμενων. Για να μην επεκταθούμε και στα άρθρα 58 και 59 για τα πρόστιμα τροποποιητικών δηλώσεων που αν και μειώθηκαν στα 250 και 500 € ανάλογα με την κατηγορία των βιβλίων, παραμένουν ωστόσο δυσβάσταχτα, στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε.
Σας καλώ όλους, να αποφασίσουμε σήμερα και να αποστείλουμε, βάση του θεσμικού μας ρόλου, το μήνυμα προς την κεντρική διοίκηση και το Υπουργείο Οικονομικών, που να λέει πως τους καλούμε άμεσα να τροποποιήσουν το συγκεκριμένο άρθρο.
Ζητούμε το Υπουργείο, να αντιληφθεί πως το δίκαιο και το λογικό είναι να θέσει ένα ανώτατο όριο οφειλής με ποσοστό επί της εκατό του αρχικού ποσού, έτσι ώστε να είναι σε θέση να το αποπληρώσει ο φορολογούμενος και όχι να βρίσκεται πάλι μόνος και απροστάτευτος εμπρός στην κρατική μηχανή που ζητά το αίμα μας μόνο, χωρίς να μας δίνει επιδέσμους…
Θα πρότεινα:
α) Να οριστούν οι 100 δόσεις για την αποπληρωμή των πάσης φύσεως ληξιπρόθεσμων οφειλών προς ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιο.
β) Να μην χάνει κάποιος το κατοχυρωμένο δικαίωμα του στην ρύθμιση, στην περίπτωση που δεν καταβάλει το ποσό έως 6 δόσεις και ανάλογα να του επιβάλλεται ένα ποσό τόκου ανάλογα με αυτόν που δανείζεται μια τράπεζα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
γ) Την πλήρη αφαίρεση των παράνομων και καταχρηστικών προσαυξήσεων που επιβάλλονται και προστίθενται επί του οφειλομένου κεφαλαίου άνευ ουδεμίας προϋποθέσεως.
Δ) Τον συμψηφισμό των εκατέρωθεν οφειλών μεταξύ κράτους-ιδιώτη, ορίζοντας και τους αντίστοιχους τόκους στο κράτος, όπως ισχύουν και για την επιχείρηση…
Το γεγονός ότι το Υπουργείο Οικονομικών λειτουργεί ασύδοτα και εφαρμόζει αυθαίρετες πρακτικές είναι γνωστό επί πολλά χρόνια.
Παρ’ όλα αυτά εμείς στέκουμε στις επάλξεις του «επιχειρείν» και ζητούμε στο πλαίσιο της αμοιβαίας προσπάθειας καλλιέργειας εμπιστοσύνης, να τροποποιηθεί άμεσα ο νόμος για να μπορεί να ελπίζει το Υπουργείο ότι πράγματι θα μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις ευεργετικές ρυθμίσεις και θα εισρεύσουν στο ταμείο του κράτους έσοδα.
Με τιμή
Ελένη Κίτσου
Μέλος του ΔΣ του Επιμελητηρίου Ξάνθης
