Η περιοχή της τιμά το μεγάλο Δημιουργό
Γεννήθηκε το 1833/34 στον Πύργο, μια ωραία και πλούσια πόλη της Ανατολικής Ρωμυλίας /Βόρειας Θράκης. Μετά το δημοτικό φοιτά στα πασίγνωστα Ζαρίφεια Διδασκαλεία της Φιλιππούπολης. Ο Βάρναλης δεν ήθελε να πάει σχολείο, γιατί προτιμούσε να γίνει ράφτης. Είχαν οικονομικό πρόβλημα, της με κληροδότημα του Γεώργιου Ζαρίφη φοιτά δωρεάν, ενώ και τα τέσσερα χρόνια στο γυμνάσιο είναι ο πρώτος μαθητής της τάξης του. Αποφοιτά σε ηλικία 18 χρονώ και διορίζεται δάσκαλος στον Πύργο. Ο πατέρας του ήταν από τη Βάρνα (γι’ αυτό πήρε το επώνυμο Βάρναλης). Η Κοινότητα Βάρνας, λοιπόν, του χορηγεί υποτροφία για να σπουδάσει στην Αθήνα, Φιλολογία ή Θεολογία.
Έτσι στα 1903 είναι φοιτητής στη Φιλοσοφική Αθηνών. Τα χρόνια των σπουδών του ήταν γεμάτα ανησυχία, αναταραχή, από της αγώνες του δημοτικισμού. Ο της υιοθετεί της αρχές του δημοτικισμού και το 1904 εκδίδει την ποιητική συλλογή «Κηρήθρες».
Το 1908 παίρνει το δίπλωμα του και διορίζεται στην Αμαλιάδα, μετά στην Αργαλαστή Πηλίου και κατόπιν στα Τησγαρα. Ως το 1916 επιστρατεύεται δύο φορές, για να πάρει μέρος της Βαλκανικούς πολέμους.
Το 1917 τον βρίσκουμε καθηγητή στον Πειραιά, ενώ τον ίδιο χρόνο δίνει διάλεξη στον «Παρνασσό» για τον συμπατριώτη του Γεώργιο Βιζυηνό.
Το 1919 δημοσιεύεται το πολύστιχο ποίημα «Ο Προσκυνητής». Της παίρνει υποτροφία για το Παρίσι, όπου μετεκπαιδεύεται στη νεοελληνική φιλολογία και αισθητική. Εκεί γνωρίζεται με τον Ψυχάρη και έρχεται σε επαφή με μια άλλη πραγματικότητα. Με την πτώση του Βενιζέλου, ανακαλείται και επιστρέφει στον Πειραιά.
Ήδη είχε μυηθεί στο διαλεκτικό υλισμό. Το 1922 εκδίδει στην Αλεξάνδρεια «Το φως που καίει» (με το χαρακτηριστικό ψευδώνυμο Δήμος Τανάλιας) και τον επόμενο χρόνο εκδίδεται «Ο λαός των μουνούχων».
Το 1923 επιστρέφει στο Παρίσι, ενώ το 1924 διδάσκει νεοελληνική λογοτεχνία στην Παιδαγωγική Ακαδημία που διευθύνει ο Δημήτρης Γληνός.
Την επόμενη χρονιά εκδίδεται το γνωστό βιβλίο του «Ο Σολωμός χωρίς Μεταφυσική», ενώ το 1926 απολύεται οριστικά από το δημόσιο, λόγω των γραπτών του και των πεποιθήσεών του.
Φεύγει στο Παρίσι και το 1927 δημοσιεύει τη δεύτερη μεγάλη ποιητική του συλλογή «Σκλάβοι Πολιορκημένοι».
Όταν επιστρέφει από τη Γαλλία, εργάζεται για βιοπορισμό σε λεξικά, εφημερίδες και περιοδικά. Το 1929 παντρεύεται τη Δώρα Μοάτσου, με την οποία ζει ως το τέλος της ζωής του. Ο Βάρναλης ήταν πάντα ακμαίος και είχε αδυναμία στο ποτό και στο γυναικείο φύλο.
(Συνεχίζεται)