Η ελληνική κυβέρνηση επαίρεται ότι πρωτοστατεί στην υιοθέτηση ενός ευρωπαϊκού κατασταλτικού πλαισίου για την αποτροπή της μετανάστευσης, την ώρα που έχει αποδεχθεί τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων στο ελληνικό έδαφος μέσω των Κανονισμών Δουβλίνο ΙΙ και ΙΙΙ. Πρόκειται για τους κανονισμούς της Ε.Ε. που προβλέπουν ότι η χώρα εισόδου του αιτούντος άσυλο θα είναι και η χώρα που θα εξετάσει το αίτημά του, γεγονός που δημιουργεί μια άνιση κατανομή ευθύνης και επιβάρυνσης ανάμεσα στις χώρες-πύλες εισόδου, όπως η Ελλάδα, και στα κράτη του ευρωπαϊκού Βορρά.
Η υιοθέτηση των Συνθηκών αυτών, σε συνδυασμό με τον τρόπο λειτουργίας της συνθήκης Σένγκεν, και την επιλεκτική εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση, έχουν μεταβάλει τη χώρα σε αποθήκη απελπισμένων ανθρώπων που αναζητούν διέξοδο επιβίωσης στις οικονομικά εύρωστες χώρες της Ευρώπης. Η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να διαπραγματευθεί στα σοβαρά την αναλογική κατανομή στο πλαίσιο της Ε.Ε. των διογκούμενων προσφυγικών ροών, ενώ οι ροές αυτές τροφοδοτούνται από τους πολέμους, τη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων σε όλο τον πλανήτη και την κλιματική αλλαγή. Επιλέγει, ταυτόχρονα, να επενδύει τους ευρωπαϊκούς πόρους που διοχετεύονται στην Ελλάδα για τους μετανάστες σε πανάκριβα έργα καταστολής, που και δεν λύνουν το πρόβλημα, και τροφοδοτούν τεράστια διαπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα.
Η υψηλή ανεργία, οι περικοπές μισθών και ημερομισθίων, η πτώση του βιοτικού επιπέδου που επέφεραν τα μνημόνια, η πλήρης απουσία δομών υποδοχής, ωθούν τη συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών και των προσφύγων που φθάνουν στη χώρα να μην την επιλέγουν ως τόπο εγκατάστασης, αλλά ως πύλη εισόδου για τη μετάβασή τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, τεράστιος αριθμός προσφύγων και μεταναστών παραμένει εγκλωβισμένος εδώ, καθώς, έχοντας εισέλθει παράτυπα στη χώρα, δεν διαθέτει και δεν του χορηγούνται τα απαιτούμενα ταξιδιωτικά έγγραφα ώστε να μεταβεί στη χώρα επιλογής του.
Μεγάλο μέρος αυτών των αδύναμων, κοινωνικά , μεταναστών και προσφύγων έρχονται αντιμέτωποι με πρακτικές βιοπολιτικής με επίκεντρο τα ίδια τα σώματά τους. Η πιο απεχθής από αυτές είναι ο εγκλεισμός τους σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή και αστυνομικά τμήματα, όπου κρατούνται επ’ αόριστον υπό άθλιες συνθήκες χωρίς δικαστική απόφαση και χωρίς να τους έχει καταλογισθεί κάποια αξιόποινη πράξη.
Στον αντίποδα των κυβερνητικών πολιτικών, που ευνοούν τη διάσπαση της κοινωνικής συνοχής και καθιστούν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες εύκολη λεία, θύματα ακραίας εργασιακής εκμετάλλευσης και, βεβαίως, φασιστικών επιθέσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει ένα συνολικό πλαίσιο ρεαλιστικής μεταναστευτικής πολιτικής στηριγμένο στην αναγνώριση και την καταγραφή των προβλημάτων, αλλά και στην υπεράσπιση των αξιών της αλληλεγγύης και της ισότητας δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, θρησκείας, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου, που αποτελούν τον πυρήνα της ιδεολογίας της Αριστεράς.
ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης
