Αντιπροσωπεία του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Μουσουλμανικής Θρησκείας Θράκης αποτελούμενη από τον πρόεδρο, τον αντιπρόεδρο και τον γραμματέα, επισκέφτηκε στις 6 Αυγούστου 2014 την Βουλή των Ελλήνων προκειμένου να συμμετάσχει στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, κατά τη συζήτηση του άρθρου 6 «Θέματα Ιεροδιδασκάλων Ισλαμικής Θρησκείας» του νομοσχεδίου του ΥΠΑΙΘ «Ίδρυση και οργάνωση Συμβουλίου Εθνικής Πολιτικής για την Παιδεία και άλλες διατάξεις». Στην Επιτροπή πήραν μέρος, μεταξύ άλλων, ο Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, κ. Ανδρέας Λοβέρδος, ο Υφυπουργός, κ. Αλέξανδρος Δερμεντζόπουλος και ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων, κ. Γεώργιος Καλαντζής.
Στη συζήτηση συμμετείχαν οι πρόεδροι της ΟΛΜΕ και της ΠΟΣΔΕΠ. Ο πρόεδρος της Επιτροπής στην συνέχεια έδωσε τον λόγο στον εκπρόσωπο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Μουσουλμανικής Θρησκείας Θράκης ο οποίος, αφού ευχαρίστησε την Επιτροπή για την τιμή και την πρόσκληση, μίλησε για τον θεσμό των Ιεροδιδασκάλων και τόνισε την ανάγκη της λειτουργίας αυτού του θεσμού (Το κείμενο της ομιλίας επισυνάπτεται).
Στην συνέχεια παρενέβησαν μέλη της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, ανάμεσα τους και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κα Παναγιώτα Δριτσελή η οποία ενδιαφέρθηκε να ενημερωθεί περισσότερο για τον θεσμό των Ιεροδιδασκάλων.
Μετά την λήξη της συνεδρίασης τα μέλη του Συλλόγου είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ανδρέα Λοβέρδο, τον Υφυπουργό Παιδείας κ. Αλέξανδρο Δερμεντζόπουλο, με τη Βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων κα Έλενα Κουντουρά, τον βουλευτή Ν. Δωδεκανήσου της Ν.Δ. κ. Μάνο Κόνσολα και άλλους συμμετέχοντες βουλευτές.
Η Ομιλία του Προέδρου στην Βουλή
Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμες κυρίες και κύριοι βουλευτές,
Είμαστε μουσουλμάνοι και γεννηθήκαμε σε μια όμορφη περιοχή της Ελλάδος, στην ορεινή Θράκη. Όταν ήρθε η ώρα να πάμε στο δημοτικό, πήγαμε στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία. Στα σχολεία αυτά, για όσους δεν γνωρίζουν, τα μισά μαθήματα διδάσκονται στην Ελληνική και τα υπόλοιπα μισά στην Τουρκική γλώσσα, μεταξύ αυτών και τα θρησκευτικά.
Όταν ήρθε η ώρα να πάμε στο Γυμνάσιο, τότε για πρώτη φορά καταλάβαμε ότι είχαμε επιλογές. Μπορούσαμε να πάμε στο μειονοτικό-λύκειο, μπορούσαμε να πάμε στο Ιεροσπουδαστήριο και τέλος μπορούσαμε να ακολουθήσουμε την Δημόσια Εκπαίδευση.
Όσοι από εμάς ακολούθησαν την Δημόσια Εκπαίδευση, βρέθηκαν να αισθάνονται άβολα και αμήχανα, όταν κατά την ώρα των θρησκευτικών, έπρεπε να αποχωρήσουμε από την τάξη, χωρίς να έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε και εμείς τα θρησκευτικά μας την ίδια στιγμή που η ίδια η Πολιτεία μας έχει αναγνωρίσει επισήμως ως «μουσουλμανική μειονότητα».
Πέρασαν τα χρόνια, οι μουσουλμάνοι μαθητές που επέλεξαν να ακολουθήσουν την Δημόσια Εκπαίδευση στη Θράκη έγιναν πολλοί και τότε η Πολιτεία έδωσε την δυνατότητα να κάνουμε και εμείς τα θρησκευτικά μας. Κάποιοι εναντιώθηκαν σ’ αυτήν την απόφαση. Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί. Δεν έχουμε, άραγε, το δικαίωμα να διδαχθούμε την θρησκεία μας εμείς οι Μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες που συμμετείχαμε σε κάθε αγώνα της χώρας μας, που συμμετείχαμε σε κάθε χαρά και σε κάθε λύπη αυτής της πατρίδας μαζί με τους Χριστιανούς Έλληνες πολίτες;
Αυτοί που αντιτίθενται χρησιμοποιούν το επιχείρημα ότι σε καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης ή αλλού δεν γίνεται κάτι παρόμοιο. Ξεχνούν όμως ότι εμείς στην Θράκη δεν είμαστε μετανάστες από μακρινές χώρες με άλλους πολιτισμούς. Οι παππούδες μας και οι παππούδες των παππούδων μας γεννήθηκαν σε εκείνα εκεί τα χώματα. Γεννηθήκαμε Έλληνες πολίτες, πήγαμε στο στρατό, πληρώνουμε τους φόρους μας και οι γονείς μας δούλεψαν πολύ σκληρά όπως οι υπόλοιποι Έλληνες για να προχωρήσει μπροστά η πατρίδα μας! Πολλοί από εμάς θυμούνται τον πατέρα τους να λείπει μετανάστης μήνες και χρόνια στη Γερμανία, στα καράβια, είτε μέσα στην ενδοχώρα, όπως ακριβώς και οι πατεράδες των Χριστιανών φίλων μας.
Ακούμε πολλούς χαρακτηρισμούς για το Ισλάμ, βλέπουμε πολλούς που προσπαθούν να κερδίσουν εξουσία και χρήματα πουλώντας φόβο και τρόμο. Θέλουμε να πούμε σε όλους τους συμπολίτες μας ότι το Ισλάμ που εμείς γνωρίζουμε είναι το Ισλάμ της Αγάπης, της Αλληλοκατανόησης και του Αλληλοσεβασμού.
Αλήθεια, όλοι αυτοί που μιλάνε τόσο υποτιμητικά για την δική μας θρησκεία σκέφτηκαν έστω και μια στιγμή πώς θα ήταν δυνατόν να συνυπάρχουμε ειρηνικά και αρμονικά εδώ και 94 χρόνια με τους Χριστιανούς Έλληνες συμπολίτες μας στη Θράκη, αν το Ισλάμ ήταν έτσι όπως το περιγράφουν ή αν η Ορθοδοξία δεν είχε το πνεύμα ελευθερίας και αγάπης προς τον άνθρωπο;
Η πατρίδα μας έχει πετύχει κάτι που ελάχιστες άλλες χώρες έχουν καταφέρει. Εδώ και έναν αιώνα χριστιανοί και μουσουλμάνοι ζουν μαζί, προοδεύουν μαζί και υποφέρουν μαζί όπως συμβαίνει τώρα που η χώρα μας ζει τη χειρότερη οικονομική κρίση από το 1950. Η Ελλάδα δεν βαρύνεται με εκείνα που βαρύνουν άλλες δυτικές χώρες στις σχέσεις τους με το Ισλάμ.
Όλα τα παραπάνω πιστεύουμε ότι αποδεικνύουν το μεγάλο λάθος που έκανε η χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια όταν δεν πρόσφερε τη δυνατότητα στα παιδιά της μουσουλμανικής μειονότητας που επιλέγουν τα δημόσια σχολεία, να μαθαίνουν την θρησκεία τους.
Γι’ αυτό κύριε Πρόεδρε, κανείς δεν μπορεί να σας περιγράψει πώς νιώσαμε, πόσο μεγάλη χαρά , περηφάνια αλλά και τιμή αισθανθήκαμε όταν μάθαμε ότι η Ελληνική Βουλή ψήφισε το νόμο των Ιεροδιδασκάλων και, κυρίως, όταν είδαμε ότι τον εφαρμόζει με συνέπεια και σεβασμό προς τη Θρησκεία μας.
Οφείλουμε να τονίσουμε ότι το μάθημα των μουσουλμανικών θρησκευτικών δεν είναι υποχρεωτικό και δεν βαθμολογείται. Όσοι διδάσκουμε στα δημόσια σχολεία είμαστε απόφοιτοι της ΕΠΑΘ ή μουσουλμανικών θεολογικών σχολών. Το μάθημα το παρακολουθεί όποιος θέλει. Κύριε Πρόεδρε, αν κάποιος θέλει να μιλήσει για αξιολόγηση τότε νομίζω ότι εμείς αξιολογούμαστε πιο σκληρά από τον καθένα αφού οι μαθητές μας δεν είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθήσουν το μάθημα που διδάσκουμε ούτε βαθμολογούνται. Παρόλα αυτά το 83% των μουσουλμάνων μαθητών παρακολούθησε το μάθημα που διδάξαμε.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, ζούμε στην χώρα που γέννησε την Δημοκρατία και ο σεβασμός προς τους λίγους θεωρείται δεδομένος. Η Θράκη είναι ταυτοχρόνως και κοντά και μακριά από την Αθήνα. Είμαστε εδώ σήμερα για να ακούσετε και την δική μας φωνή, να μας γνωρίσετε καλύτερα γιατί αυτή είναι η πιο σωστή απάντηση σε όσους θέλουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο να ανατρέψουν την μεγάλη αυτή απόφαση του Ελληνικού Κοινοβουλίου που έδωσε μετά από 90 χρόνια το δικαίωμα στους μουσουλμάνους μαθητές να διδάσκονται τη θρησκεία τους στα δημόσια σχολεία.
Η απόφαση της Ελλάδας, της πατρίδας μας, δικαιώθηκε στην πράξη από τους ίδιους τους μουσουλμάνους. Με την πρόταση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων η Ελληνική Πολιτεία αποδεικνύει ότι η εφαρμογή του νόμου των Ιεροδιδασκάλων δεν ήταν ένα πυροτέχνημα αλλά μια πολιτική που στον πυρήνα της έχει τον σεβασμό της Θρησκευτικής Ελευθερίας και ιδιαίτερα της θρησκευτικής της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.
Κύριε Πρόεδρε σας ευχαριστώ πολύ για την μοναδική ευκαιρία που μας έδωσε η Ελληνική Βουλή και την μεγάλη τιμή που μας κάνατε με την πρόσκλησή σας.
