Η ψυχή βλασφημάει το σώμα. Το σώμα πουλάει την ψυχή. Η ζωή βουλιάζει στο βάλτο. Ο βάλτος αιμορραγεί. Το φύλλο που παίρνει ο αέρας Ο έρωτας, θάνατος μαζί. Και μίσος τη γωνία καρτεράει για να βγει. Τα τέλειο πάντρεμα. Η ζωή». Μετά τις καυσωνικές νύχτες του Αυγούστου …σαν βροχή… λοιπόν, φθινοπωρινή, ήρθε η πρώτη ποιητική συλλογή της ιστορικού Μαρίας Μουσοπούλου, που κυκλοφόρησε πρόσφατα και πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μονοπάτι Της Ζωής από τις Εκδόσεις ΣΠΑΝΙΔΗ.
Η Μαρία, με βαθύτερη σκέψη, μεγαλύτερη επαγρύπνηση και κοπιώδη αγώνα, κοντά στην αγωνία του υποκειμένου να επιβιώσει, ταξιδεύει σε πολλά επίπεδα των λέξεων, δομώντας ποιήματα με ερεθίσματα από την φιλοσοφία, την λογοτεχνία, την ιστορία, την αυτογνωσία. Ανεπηρέαστη από το φαινόμενο των καιρών της κενότητας και της αφασίας, τα ακατάπαυστα selfie και followers, αναθυμάται, στοχάζεται και αναλύει θέματα και ιστορίες που ενδεχομένως δεν τους είχε δώσει την πρέπουσα σημασία.
Ο λόγος της με αρκετή συμπύκνωση και εύρος θεματολογίας, άλλοτε βουτηγμένος στον χυμό των φρούτων της μοναξιάς και άλλοτε στα ανερμήνευτα της μακρινής και κοντινής ιστορικής μας μνήμης, ακροβατεί πάνω σε Διε-φθαρμένο σχοινί καθώς κοπιάζει να περάσει το Ποτάμι της ψυχής της. Φρονώ ότι σε αυτήν την πρώτη συλλογή της, αποτυπώνεται η αγωνία, το ξεπέρασμα του εαυτού, το καθρέφτισμα στην λίμνη της βροχής. «Η μοναξιά χτυπά την πόρτα κι ανοίγω. Το ξέρω ότι το κενό είναι Αλλά πάντα περιμένω να είσαι εσύ» Με αυτήν την πρώτη της ανθολογία, η ευαίσθητη Μαρία βγαίνει στο Μονοπάτι της ζωής για να αναπνεύσει, να κινηθεί, να χορέψει σους άδειους δρόμους, να απολαύσει την ελευθερία της βροχής, ορίζοντας η ίδια, την αντίσταση του συναισθήματος σε οποιονδήποτε κανόνα.
Με εκτίμηση
Ο Εκδότης
Μιχάλης Σπανίδης
