Η βαθειά ευλάβεια των χριστιανών προς το σεπτό Πρόσωπο της Υπεραγίας Μητέρας του Χριστού είναι επόμενο ότι θα περιέβαλλε με εξαιρετικό ενδιαφέρον και μέγιστη τιμή οιονδήποτε αναμνήστικο διασώζεται από Αυτήν. Και διεσώθη, μεταξύ άλλων, η Ζώνη της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η Ζώνη που περιέβαλλε «την Θεοδόχον γαστέρα», στην οποία κυοφορήθηκε ο Μονογενής Υιός του Θεού. Γι αυτό και διαφυλάχθηκε ως πολύτιμο κειμήλιο κατ αρχήν ιδιωτικά, έπειτα δε παρεδόθηκε στην Εκκλησία και κατετέθηκε στον Ιερό Ναό των Βλαχερνών της Κωνσταντινουπόλεως. Εις ανάμνηση δε του γεγονότος της ιστορικής αυτής καταθέσεως της Τιμίας Ζώνης στην Εκκλησία ορίσθηκε η σημερινή γιορτή.
Αλλά η Τιμία Ζώνη είναι και ένα σύμβολο και ως σύμβολο υπενθυμίζει το αποστολικό λόγιο: «στήτε ουν περιζωσάμενοι την οσφύν υμών εν αλήθεια».
Ο απόστολος Παύλος καλεί όλους τους χριστιανούς να σταθούν στο στάδιο του χριστιανικού αγώνα. «Στήτε», λέει σε στάση αγωνιστική για να τονίσει ότι η χριστιανική ζωή είναι ένας αγώνας, αγώνας κατά του κακού, αγώνας για την υπερνίκηση της αμαρτίας, αγώνας για την πίστη, για την βίωση του θελήματος του Θεού.
Αλλά οι αγώνες δεν γίνονται χωρίς όπλα. Και ο θείος Παύλος καλεί εν συνεχεία τους αγωνιστές χριστιανούς να αναλάβουν και να περιβληθούν την μυστική πανοπλία του καλού στρατιώτη του Χριστού. Ως πρώτο δε όπλο και εφόδιο του καλού αγωνιστή κατονομάζει την ζώνη. «Στήτε ουν περιζωσάμενοι». Έχει βεβαίως ύπ όψιν του την στρατιωτική εξάρτηση των στρατιωτών της εποχής του, οι όποιοι φορούσαν την ζώνη για να περιμαζεύουν τους πλατύς χιτώνες τους, ώστε να είναι ευκίνητοι. Και, ομολογουμένως, το πρώτιστον σε ένα μαχόμενο στρατιώτη είναι, να κινείται ελεύθερα, χωρίς να εμποδίζεται στο βάδισμα και στις κινήσεις του.
Ας προσέξουμε ότι η λέξη «περιζωσάμενοι» σημαίνει, να έχει εκ των προτέρων ετοιμασθεί δια τον αγώνα ο καλός χριστιανός. Όχι όταν αρχίζει η μάχη, όταν παρουσιάζεται ο πειρασμός, όταν βρισκόμαστε σε κάποια δύσκολη θέση, τότε να καταφεύγουμε σπασμωδικώς στην χρήση των πνευματικών όπλων. Δυστυχώς αυτό γίνεται συνήθως.
Αλλά ο στρατιώτης του Χριστού, ο καλός χριστιανός, ουδέποτε πρέπει να καταλαμβάνεται απροετοίμαστος αλλά να αγρυπνεί ώστε να μπορεί να λέγει μαζί με τον Παύλο «τον αγώνα τον ιερόν αγωνίζομαι Κύριε δέξαι με κοντά σας».
