Όταν έχεις απέναντί σου τον μακροβιότερο δημοτικό σύμβουλο που εκλέχθηκε μάλιστα και πάλι πρώτος σε σταυρούς μεταξύ όλων των δημοτικών συμβούλων (παρά το κυνηγητό που του έριξαν τα τοπικά ΜΜΕ). Όταν ο ίδιος είναι αυτός τον οποίο κάλεσες να αφήσει τις φιλοδοξίες του για να ηγηθεί της παράταξης και τον κάλεσες να συστρατευτεί μαζί σου και το έκανε. Όταν είναι αυτός που έστησε τον 60% του συνδυασμού σου και τα τοπικά συμβούλια. Όταν έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο που είναι αυθεντικός και όχι δήθεν και τρέχει σαν τρελός (χρόνια τώρα) για ΟΛΕΣ τις υποθέσεις του Δήμου και όχι μόνο για την ΔΕΥΑΞ στην οποία είναι πρόεδρος. Όταν σαν πρόεδρος έχει βάλει την ΔΕΥΑΞ σε άλλη πορεία (με περικοπές μισθών αλλά και οργάνωση ώστε μα μην μείνει λεπτό η πόλη χωρίς νερό τα καλοκαίρια) και είναι παντού όπου υπάρχει πρόβλημα ανά πάσα ώρα και στιγμή (αποδεδειγμένα).
Τότε με αυτόν τον άνθρωπο δεν κάνεις παζάρια, απλά τον ρωτάς με τι θα ήθελε ασχοληθεί την επόμενη 5εταία. Εσύ τον διάλεξες να είναι δίπλα σου και αυτός ήρθε και σου στάθηκε χωρίς να ζητήσει τίποτε… Δεν φοβάσαι τι θα πει ο ένας και ο άλλος, όπως δεν φοβήθηκε ο ίδιος τον κόσμο και τους φίλους του, όταν ήρθε μαζί σου και τον πιάνανε όλοι και του λέγανε… «με τον Μπάμπη θα πας ρε Μανόλη; Πλάκα μας κάνεις;» Κι αυτός απαντούσε… «Ο Μπάμπης όχι μόνο θα γίνει Δήμαρχος αλλά θα είναι και καλός Δήμαρχος, άκουμε εμένα…» και μάζευε τον έναν ψήφο πίσω από τον άλλο. Ο Μανώλης είναι ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ μια μονάδα που θα πρέπει να αξιοποιηθεί… από τον Δημαρχόπουλο εξαρτάται το που… το πότε δεν νομίζω ότι το συζητάμε…(Αν για τα παραπάνω υπάρχουν αντιρρήσεις από ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ δημοτικό σύμβουλο, τον ίδιο τον Μπάμπη, ή ακόμη και κάποιον συνδημότη μας, εδώ είμαι να το συζητήσουμε!!!).
