Σήμερα παραχωρώ τη στήλη Λάσπη στο ΓΕΩΤΕΕ Θράκης το οποίο σε ανακοίνωσή του προς τα μέλη τους αναφέρει.
Η αποβιομηχάνιση της χώρας είναι το μόνο μη επιθυμητό τις στιγμές οικονομικής κρίσης που βιώνουμε καθημερινά. Όμως η διοίκηση της ΕΒΖ μετά από πρόταση οικονομικών συμβούλων, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου, θα αποφασίσει να κλείσει τα εργοστάσια ζάχαρης (ζαχαρουργεία) στην Ορεστιάδα και στις Σέρρες, βάζοντας τέλος στα δύο από τα τρία εργοστάσια της χώρας.
Υπενθυμίζω ότι είχε προηγηθεί ο κλείσιμο και του εργοστάσιου της Ξάνθης. Και συνεχίζει το ΓΕΩΤΕΕ
Οι βιομηχανίες αυτές μεταποιούσαν και παρήγαν ανταγωνιστικό τελικό προϊόν προς κατανάλωση στα ράφια των σούπερ μάρκετ για περισσότερο από σαράντα χρόνια τώρα. Το κλείσιμο των εργοστασίων βυθίζει εκατοντάδες οικογένειες στην παραμεθόριο στην ανεργία και μειώνει το παραγωγικό δυναμικό της χώρας.
Μιας χώρας που αγωνίζεται να δώσει προστιθέμενη αξία στα αγροτικά της προϊόντα μέσα από την μεταποίηση. Ο μηχανολογικός εξοπλισμός χιλιάδων αγροτών που έχουν επενδύσει στην τευτλοκαλλιέργεια και εκατομμυρίων ευρώ που κοστίζει η κατασκευή εργοστασίων ζάχαρης κινδυνεύουν με μια οικονομική μελέτη να γίνουν παλιοσίδερα.
Κύριοι υπεύθυνοι η οικονομική μελέτη που χρειάζονται τα εργοστάσια ζάχαρης είναι αυτή της ανταγωνιστικότητας και της βιωσιμότητάς τους.
Η Θράκη και η Μακεδονία δεν θωρακίζονται κλείνοντας παραγωγικές μονάδες και κάνοντας οικονομικούς πρόσφυγες τους ακρίτες της Ελλάδας.
Οι οικονομικές μελέτες δεν εξετάζουν κοινωνικές ή πολιτικές παραμέτρους, αλλά ούτε μπορούν να δώσουν λύσεις εξοικονόμησης χρημάτων ερημώνοντας τα σύνορα του κράτους, τα μαθηματικά δεν είναι κοινωνιολογία.
(Αυτό λέμε κι εμείς τόσο καιρό αλλά δεν ακούει κανείς!!!).
