Η επιστολή του που ανάρτησε στο facebook:
Αγαπητές/οί συναγωνίστριες και συναγωνιστές στο ποτάμι: συγχαρητήρια σε όλους τους συνέδρους για την εξαιρετική παρουσία της Ξάνθης στο συνέδριο και ιδιαίτερα για τη συμμετοχή του Κ. Φωτιάδη – οικονομολόγου και εφοριακού στο επάγγελμα, που έκανε εντύπωση με την παρουσίαση μέρους της επί διδακτορικού διατριβής εργασίας του! Γνωρίζετε πως από πριν την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου, είχα δηλώσει ευθαρσώς και σε ανύποπτο χρόνο την επιθυμία μου να αποχωρήσω από τη θέση του συντονιστή Του Ποταμιού της Ξάνθης, μετά από μια ομολογουμένως περιπετειώδη, αλλά και πετυχημένη θητεία (άνευ εκλογής, καθότι ήμουν ο πρώτος που ξεκίνησε την όλη προσπάθεια από το Φεβρουάριο του 2014), όπως φανερώνει το ποσοστό του ποταμιού στο νομό μας για τις τελευταίες ευρωεκλογές. Με διατήρηση ισορροπιών, πρωτότυπες ιδέες, μα πάνω απ’ όλα προσωπική δουλειά και καταβολή του υστερήματός μου, προσπάθησα να φανώ χρήσιμος στο όλο εγχείρημα, με κόστος στον ελεύθερο χρόνο μου, την οικογενειακή μου γαλήνη, αλλά και το βαλάντιό μου. Αυτά, όχι γιατί κάποιος μου τα απαίτησε, αλλά γιατί τα πρόσφερα με την ψυχή μου, όπως έχω μάθει να πράττω για ότι ή όποιον πιστεύω προσωπικά. Την ίδια στιγμή, δεχόμουν κατά βούληση τις βολές εχθρών, αλλά και “φίλιων” προσώπων, που εφάρμοζαν στην πράξη, το γνωστό ρητό ή παραμύθι (όπως θέλει να το πει ο καθένας): ότι δε φθάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια! Ως γνωστός σοσιαλδημοκράτης και άνθρωπος αρχών, πιστεύοντας πως ότι πιστεύει κανείς, πρέπει να το εφαρμόζει καταρχάς στην πράξη ο ίδιος, υποβάλω τελεσίδικα την παραίτησή σου από το συντονιστικό όργανο Του Ποταμιού Ξάνθης, δίνοντας τη δυνατότητα για ανανέωση αφενός και για ραστώνη αφετέρου, στον εαυτό μου… Η κριτική άλλωστε εκ του μακρόθεν ή του σύνεγγυς (κατ’ επιλογή), είναι ευκολότερη και σε μερικές περιπτώσεις, προτιμητέα από την αδαούσα πλειοψηφία του κόσμου… Προτείνω για τις αμέσως επόμενες δράσεις και ενέργειες να γίνουν τα εξής:
α) ενημερωτική συνάντηση για τη συμμετοχή των συνέδρων μας στο ιδρυτικό συνέδριο του πολιτικού μας κινήματος που έγινε στο Λαύριο (όπου μιλήσαμε για το “αύριο” και αφήσαμε το σήμερα για μεθ-αύριο…),
β) εκλογές για την ανάδειξη συντονιστών Ξάνθης,
γ) οικονομική στήριξη του κινήματος μας και εξαργύρωση των μπλοκ κουπονιών απ’ όποιους έχουν χρεωθεί,
δ) κατάθεση προτάσεων για τοπικές δράσεις, η πρώτη εκ των οποίων ας είναι δική μου κι ας αφορά την οργάνωση για εθελοντική αιμοδοσία, όχι για Έλληνες, αλλά για ανθρώπους, γενικά…κ.λ.π.
Θα έχετε ήδη πληροφορηθεί (ίσως μερικοί καλύτερα από άλλους) πως δεν κατάφερα να εκλεγώ στο περιφερειακό συντονιστικό όργανο Του Ποταμιού, όπως αντίστοιχα κατάφεραν να εκλεγούν οι 2 συντονιστές της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας με 13 ψήφους. Αντίθετα, ο συνυποψήφιός μου από Ξάνθη, που σημειωτέον προτάθηκε από εμένα (του έδωσα τη μία από τις δύο υπογραφές συνέδρου, που χρειαζόταν, ενώ του εξασφάλισα τη δεύτερη από το φίλο μου Δ. Κυριακόπουλο) εκλέχτηκε με 12 ψήφους (!), δηλ. 13 – 1. Πέρα του ότι μπορεί να ήταν τυχαίο το γεγονός ή το αντίθετο, θέλω να σας καταθέσω την προσωπική μου άποψη. Ως άτομο, επιστήμονας και πολίτης έχω ιδίαν άποψη για διάφορα θέματα, που δεν άπτονται άμεσα του γνωστικού μου αντικειμένου, αλλά την εκφέρω βασιζόμενος στην ευρεία παιδεία μου, που με κόπο απέκτησα και προσπαθώ πάντα να τεκμηριώνω, εξασφαλίζοντας τις συνθήκες για αντίλογο. Για να απολογηθώ – απαιτώ τον αντίλογο και προσδοκώ το σωστά δομημένο διάλογο, ενώ απεχθάνομαι τους ατέρμονους μονολόγους, ιδιαίτερα κάποιων συγκεκριμένων… Ευχαριστώ το Θεό για το εκλογικό αποτέλεσμα: μου δίνει την ευκαιρία να ξεκουραστώ και να ασχοληθώ με την οικογένειά μου, που αμέλησα και τη δυνατότητα της καλοπροαίρετης κριτικής, ως πρωτεργάτη της όλης προσπάθειας. Ως εκ τούτου, παραμένω ως απλό μέλος Του Ποταμιού Ξάνθης και εύχομαι σε όλους σας και σε καθέναν προσωπικά κάθε επιτυχία και ως ιατρός – πάνω απ’ όλα υγεία! Τελειώνοντας, θα πω πως “υπάρχει μόνον ένας δρόμος για την ευτυχία: να πάψεις να ανησυχείς για πράγματα, που είναι πέρα από τη δύναμη της θέλησής σου.
