H Λαϊκή Συσπείρωση απέναντι στις επιδιώξεις των μονοπωλίων στην ενέργεια. Είναι σαφής η πρόθεση της κυβέρνησης, αλλά και των οργάνων τοπικής διοίκησης, να υπηρετήσουν την πολιτική παράδοσης του πλούτου που υπάρχει στη χώρα μας στα μονοπώλια προκειμένου αυτά να τοποθετήσουν τα κεφάλαιά τους και να βγάλουν τεράστια κέρδη. Είναι συνέχεια των αποφάσεων εντός της Ε.Ε. για απελευθέρωση και ενοποίηση στην αγορά ενέργειας η οποία οδηγεί την Ελλάδα σε μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση, εμπλοκή στα ανταγωνιστικά σχέδια μονοπωλιακών ομίλων για τη διέλευση των αγωγών.
Οι δρόμοι της ενέργειας (πετρέλαια, φυσικό αέριο κ.λπ.) και οι οξύτατοι ανταγωνισμοί μεταξύ των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων πάντα εγκυμονούν το πολύ σοβαρό ενδεχόμενο πολεμικών συγκρούσεων και ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, περιφερειακών και γενικών, ειδικά σε περιόδους βαθιάς καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Σε αυτούς ακριβώς τους ανταγωνισμούς εμπλέκεται συνειδητά και η αστική τάξη της Ελλάδας, με τις ιδιωτικοποιήσεις των υποδομών Ενέργειας και τη βαθύτερη ανάμειξη στα διάφορα επιχειρηματικά σχέδια.
Η αγωνία της κυβέρνησης να διαμορφώσει όρους συνεκμετάλλευσης για τα ενεργειακά κοιτάσματα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, παραχωρώντας κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, είναι άρρηκτα δεμένη με τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας. Έλληνες εφοπλιστές, ντόπιοι ενεργειακοί όμιλοι και εγχώριοι μεγαλοκατασκευαστές, συνδέουν τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας τους με τη μετατροπή της χώρας σε διαμετακομιστικό κόμβο Ενέργειας.
Η στρατηγική της άρχουσας τάξης της χώρας και η πολιτική των κυβερνήσεων εγκυμονεί κινδύνους για ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στη διαπάλη μεταξύ ΗΠΑ, Ε.Ε και Ρωσίας για τα ενεργειακά σχέδιά τους στην ευρύτερη περιοχή της Νότιας Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου. Το κουβάρι των αντιθέσεων των μονοπωλιακών ομίλων περιπλέκεται ακόμα περισσότερο έπειτα και από τη συμφωνία για την πώληση του συνόλου της παραγωγής πετρελαίου από τα κοιτάσματα του Πρίνου στην πολυεθνική BP, την τροποποίηση της σύμβασης αποκλειστικής παραχώρησής τους στα ΕΛΠΕ, το ενδιαφέρον επιχειρηματικών κολοσσών για την εγκατάσταση πλωτού LNG στην περιοχή της Νέας Καρβάλης, σχέδιο που λειτουργεί προς το παρόν αντιπαραθετικά με τις επιδιώξεις της “Ενεργειακής” για τη μετατροπή του εξαντλημένου κοιτάσματος της Νότιας Καβάλας σε υπόγεια αποθήκη φυσικού αερίου. Το παράδειγμα της Ουκρανίας με την οξύτατη αντιπαράθεση μεταξύ τμημάτων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων με οικονομική βάση τα ενεργειακά κοιτάσματα δεν είναι μακριά.
Με τη μεταφορά αζέρικου αερίου στην Κεντρική Ευρώπη, η ΕΕ επιδιώκει να μειώσει την αυξημένη εξάρτησή της από τη Ρωσία (πάνω από 50%). Εκεί ποντάρει η ελληνική κυβέρνηση και επιδιώκει να εξασφαλίσει την οικονομική στήριξη της ΕΕ στην κατασκευή του αγωγού.
Όπως επιβάλει η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής και η λογική του ελάχιστου κόστους για τις επενδύσεις των κεφαλαιοκρατών, στο σχεδιασμό της διέλευσης του αγωγού δεν πάρθηκαν υπόψη οι επιπτώσεις στην καταστροφή καλλιεργήσιμης γης. Υπάρχει άλλωστε και η αρνητική πείρα από την καταβολή των αποζημιώσεων για απαλλοτριώσεις που αφορούσαν την κατασκευή του προηγούμενου αγωγού.
Η δικαιολογημένη αντίδραση από πλευράς αγροτών αντικειμενικά συνδέεται με τα αιτήματα που προβάλλουν συνολικά οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι σε όλη την Ελλάδα, στους αγώνες που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα, διεκδικώντας να μην περάσουν τα νέα βάρβαρα φορολογικά και άλλα μέτρα της κυβέρνησης που τους οδηγούν σε βέβαιο ξεκλήρισμα.
Το πλαίσιο των διεκδικήσεων που αφορά την επιβίωσή τους πρέπει να στρέφει καθαρά τα βέλη στους κύριους υπεύθυνους, την ΚΑΠ την ΕΕ και την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης που βρίσκει, στη διέλευση του αγωγού, μια ακόμα ευκαιρία να οδηγήσει στο ξεκλήρισμα πολλούς αγρότες και στην περιοχή μας.
Δεν υπάρχει απολύτως κανένα συμφέρον για το λαό από την σχεδιαζόμενη επένδυση και το πέρασμα του αγωγού από την περιοχή μας.
Η σχεδιαζόμενη επένδυση και κατασκευή του αγωγού TAP δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού. Αντίθετα, θα τον οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια, για να κερδίσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στον τομέα της Ενέργειας, εγχώριοι και διεθνείς. Αυτοί θα βάλουν στο χέρι και την όποια αξιοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων της χώρας και θα κερδοσκοπήσουν σε βάρος των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων για φθηνή ενέργεια. Πουθενά στον κόσμο η παράδοση του ενεργειακού πλούτου στα μονοπώλια και οι ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της ενέργειας δεν έφεραν λαϊκή ευημερία. Παντού στέρησαν ακόμα περισσότερο την ενέργεια που για μας είναι κοινωνικό αγαθό, από τα λαϊκά στρώματα και την μετέτρεψαν σε πανάκριβο εμπόρευμα.
Τα λαϊκά νοικοκυριά βιώνουν ήδη τις συνέπειες από την απελευθέρωση του τομέα Ενέργειας στην Ελλάδα. Τα τιμολόγια της προς πώληση «καλής» ΔΕΗ βρίσκονται στα ύψη ενώ άμεσα θα ενσωματωθούν νέες αυξήσεις. Η ΔΕΗ μετακυλίει στους καταναλωτές το κόστος από την αγορά ενέργειας που ελέω απελευθέρωσης παράγουν ιδιώτες. Άλλες πολυεθνικές της Ενέργειας πάνε να βάλουν στο χέρι τα κοιτάσματα του λιγνίτη, που υπάρχουν σε αφθονία στην Ελλάδα. Σε μια λαϊκή οικονομία τα κοιτάσματα αυτά, με μέριμνα για την προστασία του περιβάλλοντος που οι μεγαλοεπιχειρηματίες το αγνοούν γιατί ανεβάζει το κόστος της επένδυσης τους, θα μπορούσαν να παράγουν φτηνή και επαρκή ενέργεια για το λαό και τις κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις. Η παραπέρα απελευθέρωση της Ενέργειας και οι υποδομές που φτιάχνονται και θα φτιαχτούν, δεν πρόκειται να βγάλουν περιοχές της Ελλάδας από την ενεργειακή απομόνωση, ούτε θα φτηνύνει η Ενέργεια για τα λαϊκά νοικοκυριά.
Είναι κάλπικη η άποψη ότι δήθεν οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν θα λύσουν το πρόβλημα της ανεργίας, καθώς και ελάχιστες θα είναι και θα υφίστανται μόνο για το διάστημα της κατασκευής του αγωγού αφού μετά απαιτείται ένας πολύ μικρός αριθμός εργαζομένων, οι οποίοι θα εργάζονται με τις νέες σημερινές εργασιακές σχέσεις (καταβαράθρωση συλλογικών συμβάσεων, μισθοί πείνας, ανασφάλιστη εργασία, έκθεση σε εργατικά ατυχήματα κ.τ.λ.) προκειμένου να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.
Η λύση για το λαό βρίσκεται στην κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και του ενεργειακού πλούτου της χώρας, αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό κυρίαρχο και τη δική του διακυβέρνηση-εξουσία. Μόνο αυτή η πρόταση μπορεί να εξασφαλίσει την ανάπτυξη όλων των ενεργειακών δυνατοτήτων της χώρας, με σκοπό την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.
Η Λαϊκή Συσπείρωση απορρίπτει τη σχεδιαζόμενη επένδυση του «Trans Adriatic Pipeline» ως ξένη προς τα συμφέροντα και τις ανάγκες του λαού μας.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να υψώσουν και με την ψήφο τους στην επερχόμενη διπλή εκλογική μάχη του Μαΐου τείχος αντίστασης στην πολιτική παράδοσης του πλούτου της χώρας στα ντόπια και ξένα μονοπώλια και τη συνειδητή παραχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Ξάνθη, 04 Απριλίου 2014
