Από κοντά και οι εκλογές για τους επόμενους άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Λόγω λιτότητας δεν ακούμε εκείνους τους πανυγηρικούς που είχαμε συνηθίσει, ούτε προσεγγίζουμε τις καραβίδες, τους αστακούς, τα ευγενή χορτοφάγα ζώα για τη νηστεία μας, τα τριγλικερίδια, το ζάχαρο, το ουρικό οξύ όπως παλιά.
Περασμένα μεγαλεία και διηγόντας τα να κλαίς, που λέει από το παρελθόν ο Διονύσιος Σολωμός.
Πάραυτα, τα μεγαλεία εναλλάσσονται στην πατρίδα μας.
Χωρίς μεγαλεία λογής – λογής, δεν βρεθήκαμε, δεν θα βρεθούμε ποτέ.
΄΄ Ελλάς το μεγαλείο σου βασίλεμα δεν έχει ΄΄, όπως θάλεγε και ο ποιητής.
Σαν παντογνώστες ανέκαθεν, έχουμε γνώμη επί παντός επιστητού.
Μέσα στην περιδίνηση της παντογνωσίας μας, μου είναι λίγο δύσκολο από πού να αρχίσω.
Ίσως από το τί έπρεπε να πράξει στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου στο Σόποτ της Πολωνίας ο Κώστας Φιλιππίδης, ώστε εκτός από το χρυσό μετάλλιο, να έφερνε στην πατρίδα και το παγκόσμιο ρεκόρ.
Ίσως από το τί έπρεπε να πράξουν οι υπεύθυνοι του Δήμου, την βραδυά των εγκαινίων του νέου Δημαρχείου, στην κεντρική πλατεία.
Ίσως από το τίνος κόμματος απόχρωση θα πρέπει νάχει ο Δήμος Αβδήρων, προς δόξαν της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ίσως γιατί δεν επιστρέφει, για λίγο, ο Βασίλης Τοροσίδης, να συμβάλλει στην καλή πορεία της Σκόντα Ξάνθη.
Κομμάτι δύσκολο να είσαι παντογνώστης.
Μπερδεύεσαι.
Πνίγεσαι σε μιά κουταλιά νερό.
Κι όμως από κάπου πρέπει να γίνει η αρχή.
Η αρχή θα γίνει από τους Κινέζους.
Αυτούς που φιλοξενούμε στην πόλη μας.
Aρκετά τους χαϊδέψαμε
Οι Κινέζοι έχουν μεγάλη συμβολή στον πολιτισμό.
Κοντά στα άλλα, έχουν εφεύρει την πυξίδα.
Η πυξίδα μας δείχνει πάντα το βορρά. Ύστερα εμείς βρίσκουμε τα άλλα σημεία του ορίζοντα.
Άν δηλαδή, για παράδειγμα που λέμε, ένας Κινέζος πραματευτής έχει στο κασελάκι με την πραμάτεια του μιά πυξίδα, την αγοράζει ένας Βούλγαρος, βλέπει προς τα που είναι ο βορράς, για να πάει στο Ζλάτογκραντ, ή το Σμόλιαν και παίρνει κατεύθυνση χωρίς να χρειαστεί να ρωτάει τους θαμώνες στον ΄΄ Πυρήνα ΄΄ του Μάκη Δάγκα.
Άν έχει στο κασελάκι του ο Κινέζος δύο πυξίδες, την δεύτερη την αγοράζει ένας Τούρκος, που είχε την κακκή τύχη να έρθει στο καρναβάλι μας, προσανατολίζεται ανατολικά για να επιστρέψει στη χώρα του. Ξεκινά ο άνθρωπος, χωρίς να χρειαστεί να ρωτάει δεξιά και αριστερά.
Έλα όμως που οι Κινέζοι δεν έχουν στα κασελάκια τους πυξίδες για τους επισκέπτες μας, κι αυτοί με τη σειρά τους μας περνάνε γενεές δεκατέσσερις.
Πώς αξιώνουμε επισκεψιμότητα, τουρισμό, εκδρομείς, ταξιδιώτες, χωρίς να έχουν πυξίδες στα κασελάκια τους οι Κινέζοι;
Αντιλαμβάνονται άραγε πόσο μεγάλη ζημιά μας κάνουν;
Μας κατηγορούν για ανύπαρκτη σήμανση στην κεντρική μας πλατεία οι μουσαφίρηδες.
Οπότε μετά από όλα αυτά.
Πρωτού μας προκύψει η νέα δημοτική αρχή, οι φανφάρες, οι πανυγηρικοί των ΜΕΘΕΟΡΤΙΩΝ, αρχίζουν από τους Κινέζους.
Ή τους αλλάζουμε με εκείνους της Κομοτηνής.
Ή τους υποχρεώνουμε να έχουν πάντα στα κασελάκια τους πυξίδες.
Ή χαράσσουμε στο ψηλό μας το ρολόϊ μιά μεγάλη πυξίδα, για τους επισκέπτες της πόλης.
Απορώ, πώς από μας τους παντογνώστες διέφυγε κάτι τέτοιο.
Στέλιος Αρσενίου
