Και το λέω αυτό με την ευκαιρία που έρχονται εκλογές και ξεκίνησαν να ασχολούνται πάλι οι γνωστοί άγνωστοι… υποστηρικτές του λαού.Με τόσους υποστηριχτές που είχαμε διαχρονικά δεν καταλαβαίνουμε γιατί πήγαμε απ το κακό στο χειρότερο! Δεν μπορεί να ξεχνάμε πόσοι ανέβαιναν στα μπαλκόνια βροντοφωνάζοντας ότι θέλουν το καλό μας!
Έφθαναν σε επίπεδα υστερίας προκειμένου να μας πείσουν ότι με τα σχέδιά τους που ποτέ δεν ήταν ορατά θα λύνονταν όλα τα προβλήματα της Ελλάδας! Είχαν τόσα να προσφέρουν και ξόδευαν τόσα για τις πολύχρωμες εκδόσεις των προγραμμάτων τους!
Κι όταν έπαιρναν αυτό που επιδίωκαν, τότε κανένα σχέδιο δεν έπαιρνε μορφή. Όλα παραπέμπονταν στην επόμενη θητεία, αφού όπως έλεγαν παραλάμβαναν καμένη γη!
Κι ως δια μαγείας αυτή η γη βλάσταινε και «πρασίνιζε» (βλέπε ΠαΣΟΚ που μας κυβέρνησε τα περισσότερα χρόνια) προς όφελος εκείνων που βρίσκονταν στην εξουσία αλλά και των υπολοίπων που αλώνιζαν γύρω, τριγύρω τους…
Ίδια εικόνα και στην τοπική αυτοδιοίκηση! Προεκλογικές υποσχέσεις και μετά υπαναχώρηση! Καμία σύνδεση προεκλογικών υποσχέσεων και μετεκλογικών πρακτικών!
Πάντα δεν φτάναν τα λεφτά. Η λέξη «συνέπεια» απουσίαζε από το λεξιλόγιο των περισσοτέρων. Και ο Ξανθιώτης, παρ ότι διαψεύδονταν οι προσδοκίες του, πάλι υπέκυπτε και πάλι ήλπιζε ότι θα ζήσει μια καλύτερη μέρα.
Το πώς την εννοούσαν αυτή την καλύτερη μέρα Δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι δεν περιγράφηκε ποτέ με συγκεκριμένα στοιχεία. Παρ, ότι περνούσαν καλά περισσότεροι δημότες, η χώρα αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση τόσο στην οργάνωση, όσο και στις παροχές υστερούσε. Καμία προσπάθεια δεν απέδωσε καρπούς μέχρι τα σήμερα.
Και αυτοί οι ίδιοι υποστηρίζουν σήμερα το 2014 μετά από όλα όσα έχουμε περάσει ότι θα μας ΞαναΣώσουν!!! Να γελάσεις ή να κλάψεις;
