Γιώργος Κωτούλας ΚΡΑΥΓΗ ΑΣΥΝΔΕΤΟΙ ΠΑΦΛΑΣΜΟΙ ΤΡΕΚΛΙΣΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ
«Ντυμένοι μαυροκόλακες, οι ταϊσμένοι παπαγάλοι αποβάλουν συνεχώς τα κόπρανα της επανάληψης επιχρίζοντας την άμαξα». Ο Γιώργης Κωτούλας μετέωρος μεταξύ ελευθερίας και προσαρμογής, φρόντισε να εγκαταστήσει την ποίηση στην καρδιά του Δικτύου Λόγου Και Πράξης.
Αν εξαιρέσει κανείς τους σπασμούς ενός πεπαλαιωμένου επικοινωνιακού μοντέλου, προερχόμενο από τις φαντασιώσεις της τοπικής Καλλικρατικής θολούρας, μια κοσμογονία Λόγου Και Πράξης συντελέστηκε την Παρασκευή το βράδυ στον πολιτιστικό πολυχώρο του Ιδρύματος Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης. Μπορεί να σκόνταψα πάνω σε πρόσωπα πρώτης γραμμής με χαμόγελα σκοτισμένα και θαμπά, βραδείας καύσεως, ωστόσο έφτασα στους δυο σταθερούς θαμώνες του Λόγου:
Γιώργης και Θανάσης, μια άμεση υπόμνηση, πιο σφιγμένοι και πιο στοχαστικοί. Κραυγή, Ασύνδετοι παφλασμοί και Τρεκλισμένα βήματα, οι τρεις τελευταίες ποιητικές συλλογές του Γεωργίου Κωτούλα, πηγή έμπνευσης για τους: Αντώνη Μουσαδέ, Άγγελο Μουρβάτη, Μπάμπη Κούκο, Βαρτάν Αμποβιάν, Βαγγέλη Κοντόπουλο, The Coconaut Rockers.
Καθένας τους, έχοντας επιλύσει κάθε τεχνικό και δεξιοτεχνικό πρόβλημα, αξιοποιήθηκε αξιοθαύμαστα τρυφερά και με διαφορετικό βάρος στην μουσικοποιητική βραδιά-αφιέρωμα στον Λόγο του Γιώργη Κωτούλα. Οι διαρκείς εναλλαγές τους, συνδυάζοντας καθαρότητα και δεξιοτεχνία, έδωσαν ρυθμό και ρευστή μελωδική γραμμή στην μουσική βραδιά, που εν μέσω κρίσης είναι ένα μικρό αθόρυβο θαύμα.
Επιτρέψτε μου να σταθώ στον Μπάμπη Κούκο, ο οποίος με αναρίθμητες διαβαθμίσεις δυναμικής και με μια τρυφερότητα δωρικά λιτή, ανέδειξε κρυμμένες γωνίες και στοιχεία της γραφής του ποιητή. Εποχές ζύμωσης για την Πόλη-Αγορά της Ξάνθης, ώστε να συνεχίσει να είναι το επίκεντρο των πιο αναπαραστατικών δραστηριοτήτων μας. Λυρικές στιγμές έντονης συναισθηματικής φόρτισης, όπου η καθαρότητα του Λόγου ενσωμάτωσε την ατμοσφαιρική δύναμη των μουσικών. Η ποιητική ανάσα του Κωτούλα πραγματοποιεί στροφή προς μια ποίηση πιο στοχαστική.
Η υπαρξιακή του αναζήτηση, στρατευμένη στην πολύκλωνη παράδοση. Αλλαγή πλεύσης προς την μετρημένη έκφραση. Η γλώσσα του μοναχική, την κρατάει με πείσμα ζωντανή ο Γιώργης ως μονόδρομο που οδηγεί στην ρίζα της φωνής του. Σε μια εποχή αμηχανίας για την Πόλη-Αγορά της Ξάνθης ο Κωτούλας εξακολουθεί να αναζητεί στην ποίηση την ομορφιά της ζωής. Ο τρόπος του , που είναι η ματιά του, σφραγίζει με αυτήν την ποιητική τριλογία του, τον απολογισμό της ποιητικής ηθικής του.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης
