Το να καταρρέει οικονομικά ένα κόμμα (ΠαΣΟΚ) και να οδηγείται σε απολύσεις του προσωπικού του, παρότι σκληρό, είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί και είναι ένα λογικό επακόλουθο.Αλλά στην περίπτωση των απολύσεων των τεχνικών γραμματέων των Νομαρχιακών Επιτροπών του ΠαΣΟΚ, οι οποίες εξωθούνται σε οικειοθελείς αποχωρήσεις, πρόκειται για γελοία πρακτική.
Αν επρόκειτο για ιδιωτική επιχείρηση θα κατηγορούσαμε τους ιδιοκτήτες για κυνισμό και κακή συμπεριφορά αλλά στην περίπτωση του κόμματος που κυβέρνησε τη χώρα για 30 χρόνια και πρωταγωνίστησε στις κατακτήσεις της εργατικής νομοθεσίας, όλη αυτή η συμπεριφορά συνιστά πραγματικό όνειδος.
Ειδικά η αλλαγή της κλειδαριάς του γραφείου της Ξάνθης (!!!), ανεξαρτήτως αν ήταν κεντρική εντολή ή τοπική απόφαση, είναι μάλλον μια μαύρη σελίδα για το πρώην κραταιό κόμμα που αποσυντίθεται και γελοιοποιείται με θόρυβο, προσπαθώντας να συγκρατήσει τα απομεινάρια του. Όσο «λίγοι» και αν είναι αυτοί που διαχειρίζονται τις τύχες του, αυτό, απλώς ΔΕΝ το κάνεις…
Απαράδεκτο…
Άσε και το άλλο που βγήκε για το ΠαΣΟΚ την ώρα φυσικά που εμείς δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει αύριο, μετά το σλόγκαν «λεφτά υπάρχουν» τώρα ψάχνουν την επιταγή του ενός εκατομμυρίου που έδωσε ο Γιώργος Παπανδρέου στους πυρόπληκτους της Ηλείας.
Ο Δήμαρχος λέει ότι δεν παρέλαβε ούτε ένα ευρώ! Αυτά προέρχονταν, είπε τότε ο …ευεργέτης, από την κομματική βοήθεια που πήραν από το κράτος. Κι ακόμη, όταν ανέλαβε την εξουσία μαζί με τον συνεργάτη του το Γιώργο Παπακωνσταντίνου πήραν τα εκατομμύρια του ειδικού λογαριασμού που οι πολίτες πρόσφεραν στους πυρόπληκτους και πήγαν να τα ενσωματώσουν στα κρατικά ταμεία.
Ευτυχώς που αντέδρασαν οι ενδιαφερόμενοι και τα χρήματα ξαναμπήκαν σε ειδικό λογαριασμό. Ποιος τον φυλάει; Ο Θεός να βάλει το χέρι του…
