Όσο και θέλουμε να είμαστε αισιόδοξοι λίγο μετά τις καλοκαιρινές διακοπές και λίγο πριν από τις Γιορτές Παλιάς Πόλης που είναι μπροστά μας η πραγματικότητα είναι σκληρή και αμείλικτη. Τα «χαράτσια» της εφορίας κλείνουν σπίτια και ο ΟΑΕΕ τα λιγοστά καφενεία που είχαν μείνει στα χωριά της Ξάνθης. Τα ιατρεία αδειάζουν, ΕΛΤΑ, τράπεζες και σχολεία έβαλαν λουκέτο, και σύντομα και οι εκκλησίες θα ψάχνουν για παπάδες…
Η ζωντάνια που απέκτησε ο τόπος μας τις τελευταίες εβδομάδες, σε λίγες μέρες θα δώσει την θέση της στην ερημιά και τον… αργό θάνατο, αφού η πλήρης αδιαφορία που, δυστυχώς, επιδεικνύει η Πολιτεία, αναγκάζει και τους εναπομείναντες κατοίκους να σκεφτούν σοβαρά το ενδεχόμενο να ακολουθήσουν τα παιδιά τους στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα- Θεσσαλονίκη), εγκαταλείποντας οριστικά τα σπίτια τους στα χωριά. Μάλιστα δεν είναι λίγοι όσοι σκέφτονται ακόμη και την μετακόμιση στην γειτονική Βουλγαρία στο Ζλάτογκρατ όπου το κόστος ζωής είναι το ένα τρίτο της ζωής στην Ξάνθης.
Τα χτυπήματα που δέχεται η ύπαιθρος αλλά και η ορεινή Ξάνθη είναι απανωτά, παρά τις εκκλήσεις τοπικών Αρχών και κοινωνίας. Από πού να ξεκινήσει κανείς… Από την έλλειψη αστυνομικών, γιατρών, δασκάλων, ή βασικών υπηρεσιών, που έχουν ως αποτέλεσμα την οριστική απαξίωση των ανθρώπων που τόσα χρόνια… φυλάττουν Θερμοπύλες στην Θράκη και κρατούν «ζωντανά» τα χωριά μας;
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τώρα φαντάζει περισσότερο από ποτέ βέβαιο ότι πολύ σύντομα δεν θα βρίσκει κανείς ανοιχτό ούτε το καφενείο του χωριού, αφού εάν ισχύσει ο νέος νόμος, θα πρέπει οι ιδιοκτήτες σε χωριά κάτω των 2.000, να ασφαλίζονται στον ΟΑΕΕ και να αναγκάζονται να πληρώνουν το χρόνο υπέρογκα ποσά (το ελάχιστο 3.600 ευρώ!). Προφανώς, αυτοί που πήραν την απόφαση δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει σήμερα στα χωριά και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος ύπαρξης ενός καφενείου, όχι μόνο για όσους ζουν μόνιμα εκεί, αλλά και για τους περαστικούς, αφού τις περισσότερες φορές λειτουργούν και ως… κέντρα πληροφόρησης!
Το συνεχιζόμενο αυξημένο μάλιστα «χαράτσι» της ΔΕΗ κάνει πολλούς συμπολίτες μας να σκέφτονται να κόψουν το ρεύμα στα χωριά, για να μην αναγκάζονται να πληρώνουν τζάμπα λεφτά για το πατρικό που το είχαν σχεδόν σαν εξοχικό! Η «απογύμνωση» της υπαίθρου από βασικές υπηρεσίες, σχολεία και κυρίως το έντονο αίσθημα ανασφάλειας που νιώθουν οι κάτοικοι και επισκέπτες των χωριών, βαραίνει τις τοπικές και περιφερειακές αρχές που θα πρέπει έμπρακτα να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου, αφού είμαστε στα πρόθυρα της πλήρους εγκατάλειψης των ακριτικών χωριών μας.
Τα χωριά της Ξάνθης αργοπεθαίνουν και οι περισσότεροι μένουν απαθείς… ως πότε;).