Οι ερευνητές που βραβεύτηκαν με Όσκαρ όταν έκαναν πιο ρεαλιστικό το δέρμα των τρισδιάστατων χαρακτήρων στις ταινίες του Χόλιγουντ υποστηρίζουν τώρα ότι έλυσαν ακόμα ένα σημαντικό πρόβλημα: ανέπτυξαν ένα μαθηματικό μοντέλο που περιγράφει πώς το φως αλληλεπιδρά με τα υφάσματα.
Το νέο μοντέλο, το οποίο παρουσιάστηκε στο συνέδριο SIGGRAPH στην Καλιφόρνια, αναπτύχθηκε από την ομάδα του Χένρικ Βαν Γιένσεν, ο οποίος τιμήθηκε με Όσκαρ το 2004 για το μοντέλο του ρεαλιστικού δέρματος, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια και στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.
Για το νέο μοντέλο ο Γιένσεν συνεργάστηκε με τον Άιμαν Σαντέγκι, όταν και οι δύο τους εργάζονταν ως ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο. Ο Σαντέγκι, ο οποίος εργάζεται σήμερα στη Google, έχει στο ενεργητικό του ένα μοντέλο που περιγράφει τη συμπεριφορά των μαλλιών, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στην ταινία Tangled της Disney, με πρωταγωνίστρια τη μακρυμαλλούσα Ραπουνζέλ.
Το μοντέλο της ρεαλιστικής τρίχας αποτέλεσε μάλιστα τη βάση του νέου μοντέλου. Οι ερευνητές βρήκαν τη λύση στο πρόβλημα την ώρα που κοίταζαν ένα ύφασμα στο μικροσκόπιο. Συνειδητοποίησαν τότε ότι το μοτίβο της ύφανσης, δηλαδή η διάταξη των ινών στο ύφασμα, είναι ο βασικός παράγοντας που καθορίζει πώς το ύφασμα σκεδάζει (εκτρέπει) τις ακτίνες φωτός.
