Έλαβα χθες μια επιστολή από συμπολίτη μας Ξανθιώτη που μου περιέγραψε το γολγοθά του προκειμένου να βρει μια θέση στάθμευσης για αναπήρους στο κέντρο. Και με έβαλε σε σκέψεις αν ο πολίτης είναι ο ανάπηρος ή αν η πόλη μας σχεδιάστηκε με… αναπηρία! Γιατί πώς αλλιώς να χαρακτηρίσουμε τις πόλεις στις οποίες δεν ελήφθησαν υπόψη οι υποδομές για τη μετακίνηση όλων των πολιτών χωρίς εξαιρέσεις; Αυτοί που σχεδιάζουν τους δρόμους και τα πεζοδρόμια, που τοποθετούν τα σήματα επάνω στα πεζοδρόμια, που αφήνουν παγίδες σε όλες τις γειτονιές που ξεχνάνε τια ανάγκες των αναπήρων, των ποδηλατών και των γυναικών με καροτσάκια είναι οι «ανάπηροι». Δεν γνωρίζω αν τους λείπουν οι απαραίτητες γνώσεις για να δημιουργήσουν τις κατάλληλες υποδομές ή αν απλά είναι αδιάφοροι όταν κατασκευάζουν τεχνικά έργα. (Δήμαρχε ο λόγος και οι πρωτοβουλίες σε σένα…).
