Ουφ! Ανασάναμε βρε παιδάκι μου! Πήραμε μια… τζούρα (στα χαρτιά και στις υποσχέσεις) και τώρα είμαστε έτοιμοι να δαμάσουμε το μέλλον. Και να υποδεχτούμε με αισιοδοξία τα Χριστούγεννα.
Δηλαδή φίλε Ξανθιώτη για να ακριβολογούμε, δεν την πήραμε ακόμη τη δόση μας, αλλά η μυρωδιά της από τα Βερολίνα και τις Βρυξέλλες μας βάρεσε και αρχίσαμε να φτιαχνόμαστε.
Φανταστείτε τι έχει να γίνει άμα την πάρουμε και στην πραγματικότητα.
Τι μας νοιάζει εμάς αν θα είναι 124 ή 122% το χρέος το 2020. Το σήμερα, το τώρα ενδιαφέρει τον Ξανθιώτη, που έχει φτάσει να είναι πανί με πανί, ένεκεν της ανεργίας και της φτώχειας που θρονιάζει στο κάθε σπιτικό.
Μαζί με μας ανάσα πήρε η τρικομματική κυβέρνηση του Κοντού και του Σαλτούρου που για έξι μήνες έχει ακούσει τα εξ αμάξης έξωθεν και έσωθεν. Θυμηθείτε το κλίμα που υπήρχε για την χώρα μας πριν ένα χρόνο με τον τρελοΓιώργο που έκανε τον… παλικαρά σε ΜερκελοΣαρκοζήδες, οι οποίοι τον έστειλαν στα πέρατα του κόσμου να παριστάνει τον τρελοκαθηγητή!
«Όλα πήγαν καλά, το παλαίψαμε όλοι οι Έλληνες μαζί κι αύριο ξεκινά μια καινούργια μέρα», είπε ο Α. Σαμαράς μετά την αγωνία που τράβηξε επί ένα 15ωρο, όταν συνεδρίαζαν οι εταίροι μας.
Αντώνη μου εδώ από την μακρινή Ξάνθη σου υπενθυμίζω ότι από εκείνη την μέρα πέρασαν τουλάχιστον 5- 6 ακόμη αλλά για εμάς τίποτε δεν άλλαξε.
Θέλουμε να συμμεριστούμε την αισιοδοξία του πρωθυπουργού, διότι δεν έχουμε άλλες επιλογές, αλλά οι μέρες περνάνε… Εκεί που έφτασαν τα πράγματα η μόνη ελπίδα ήταν η παραμονή στην Ευρώπη και το ευρώ και ο δανεισμός με όποιους όρους τελικά αποφάσισαν οι εταίροι δανειστές μας.
Περιμένω βέβαια αυτό να το δω και στην πράξη…
