Oι Λετονοί πήγαν στα δικαστήρια κυβέρνηση τους
Υπήρχαν πολλοί Έλληνες που φώναζαν για την Κατοχικού τύπου επιδρομή της Κυβέρνησης Παπανδρέου στους μισθούς και στις συντάξεις. Φώναζαν ότι υπήρχε και τρίτος δρόμος αυτός της ήπιας προσαρμογής και της πραγματικής ανάπτυξης της οικονομίας. Ακόμη και διεθνούς φήμης οικονομολόγοι με προεξέχοντα τον βραβευμένο με Νόμπελ Οικονομίας το 2001, Γιόζεφ Στίγκλιτς ο οποίος αναφέρει σε Αυστριακό περιοδικό, πως δεν υπάρχει το παραμικρό παράδειγμα, που μια μεγάλη εθνική οικονομία να είχε επιτυχία με προγράμματα λιτότητας, καθώς, όπως σημειώνει, δεν είναι το ίδιο το χρέος που βγάζει από την ισορροπία τους προϋπολογισμούς, αλλά η έλλειψη ανάπτυξης, γεγονός που σημαίνει ότι το σημαντικότερο είναι η δημιουργία ανάπτυξης.
Για όσους δε γνωρίζουν δε οι Λετονοί πολίτες οδήγησαν την κυβέρνηση τους στα… Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, που υπέγραψε συμφωνία με του ΔΝΤ και τους έκοψε μισθούς και συντάξεις, και ΚΕΡΔΙΣΑΝ…Η κυβέρνηση της χωράς αυτής είναι υποχρεωμένη να επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις στα προ ΔΝΤ επίπεδα!! Συμφωνά με την απόφαση είναι αντισυνταγματική η μείωση των συντάξεων και των μισθών διότι ο μισθός αποτελεί αδιαμφισβήτητο μέρος του δικαιώματος ιδιοκτησίας ενός φυσικού πρόσωπου και η μείωση αυτού του δικαιώματος αποτελεί κατάφωρη παράβαση εκ μέρους του κράτους απέναντι στο μισθωτό η τον συνταξιούχο. Το κράτος μπορεί να επικαλεσθεί αδυναμία πληρωμής.. αλλά όχι αυθαίρετη μείωση μισθού η σύνταξης.
Μα θα αναρωτηθούν πολλοί ότι είναι προτιμότερο να δηλωθεί αδυναμία πληρωμών ή μείωση μισθών; Ίσως αυτό να ήταν και το μεγάλο όπλο τους. Ο φόβος των ανθρώπων. Σε αντιστάθμισμα η πορεία των γεγονότων δείχνει ότι ήταν προτιμότερη η εκβιαστική θέση προς τους Ευρωπαίους για στάση πληρωμών ( Το έκαναν οι Ευρωπαϊκές τράπεζες και πήραν τρισεκατομμύρια ευρώ από την Κεντρική τράπεζα της Ευρώπης δηλαδή χρήματα των Ευρωπαίων πολιτών με 1% επιτόκιο ) αφού έτσι και αλλιώς η αδυναμία εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της Ελλάδας είναι αδύνατη λόγω της τρομακτικής ύφεσης που επέφερε η δραματική μείωση των μισθών και των συντάξεων και η κατάργηση κάθε έννοιας νόμου που προστατεύει τους κατώτερους μισθούς και την κοινωνική ασφάλιση. Αυτό σε συνδυασμό με τον άκρατο κομματισμό και την προστασία των Πολιτικών ( η περίπτωση Τσοχατζόπουλου είναι η επιφάνεια ) καθώς και δραματική έλλειψη φορολογικής δικαιοσύνης δημιούργησαν το Χάος.
Η πολιτική του Παπανδρέου ήταν στην μια περίπτωση παντελώς ηλίθια και άσχετη δίνοντας μας την υποψία ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ανίκανος να σκεφτεί λογικά, ή έστω με τις απλές αρχές της οικονομίας, υπόθεση που τον καθιστά επικίνδυνο για την Ελληνική Ιστορία, στην χειρότερη δε περίπτωση Αντεθνική και δωσίλογη, που σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός δρούσε κατ’ εντολή των τραπεζικών συμφερόντων, διαπίστωση που κατά βάθος σαν Έλληνες δεν θα θέλαμε να πιστέψουμε θεωρώντας αδιανόητο ότι ένας Έλληνας θα πρόδιδε ολόκληρο τον λαό του και την Πατρίδα του! Ύστερα βέβαια μας έρχεται στην μνήμη η περίφημη Αρχαία μας Ιστορία και εκεί διαβάζουμε ότι ο προδότης ήταν Έλληνας και Όχι βάρβαρος και λεγόταν ΕΦΙΑΛΤΗΣ !!!!
