Τη σκυτάλη της αντιπαράθεσης παίρνουν οι υποψήφιοι βουλευτές των κομμάτων
Γράφει ο Σταύρος Καρυπίδης
Απομένουν πλέον λιγότερο από 12 μέρες μέχρι την προσφυγή στις κάλπες και στην Ξάνθη, μετά και τις επισκέψεις των κομματικών παραγόντων Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, αλλά και ΛΑΟΣ, το βάρος τώρα πέφτει στους υποψηφίους βουλευτές. Οι περισσότεροι, αρχής γενομένης από αυτή την εβδομάδα, έχουν ξεκινήσει τις δικές τους προεκλογικές «μάχες», με στόχο από τη μια να πείσουν τους πολίτες, ότι αξίζουν την ψήφο τους και από την άλλη να περάσουν τις θέσεις των κομμάτων τους, για τα φλέγοντα ζητήματα, τόσο της Ξάνθης, όσο και της χώρας.
Ποια είναι όμως η «γεύση» που άφησαν στους Ξανθιώτες, τόσο οι μέχρι σήμερα εξαγγελίες του Αντώνη Σαμαρά, όσο και του Βαγγέλη Βενιζέλου; Και οι δυο ανέβασαν τους τόνους της πολιτικής αντιπαράθεσης, προβληματίζοντας ιδιαίτερα τους σκληρά δοκιμαζόμενους πολίτες. Η σημαντική διαφορά τους ήταν, πως ο πρώτος (Α. Σαμαράς) μιλά με στοιχεία για το πρόγραμμα εξόδου της χώρας από την κρίση, ενώ ο άλλος (Ευ. Βενιζέλος) μιλά γενικά και αόριστα.
Στις κρίσιμες ώρες θέλουμε ικανούς ανθρώπους στο τιμόνι της χώρας
Είναι δεδομένο, ότι αυτές οι εκλογές θα είναι οι ποιο κρίσιμες από την μεταπολίτευση και μετά. Είναι γνωστό, ότι σήμερα δεν υπάρχουν οι πολυτέλειες άλλων ετών, αφού από τις εκλογές αυτές διακυβεύεται το μέλλον της Ελλάδας. Από τις εκλογές της 6 ης Μαΐου, θα πρέπει να προκύψει μια δυνατή Κυβέρνηση, με αυτοδυναμία που θα μπορεί να «πάει το καράβι σε ήρεμα νερά. Να μας βγάλει από τους υφάλους της κρίσης. Αυτό έχουμε τώρα ανάγκη και αυτό ζητάει η κοινωνία» λένε τα στελέχη της Ν.Δ αλλά και το περιβάλλον του ξανθιώτη βουλευτής Αλέκου Κοντού που συναντά ενθουσιώδη υποδοχή σε όποιο χωρίο και αν πάει να περιοδεύσει.
Αφήνουμε πίσω το… γινάτι!
Πόσο εύκολο είναι όμως να προκύψει μια τέτοια Κυβέρνηση, όταν οι πολίτες καθημερινά «τροφοδοτούνται» από τις αντιμνημονιακές θέσεις των δεκάδων νέων κομμάτων; Αυτή η πολυκομματικότητα, δείχνει, ότι δεν υπάρχει πολιτική νηφαλιότητα, που θα μπορέσει να οδηγήσει και στην ηρεμία του κόσμου (των ψηφοφόρων δηλαδή). Οι φετινές εκλογές έχουν το χαρακτηριστικό, ότι υπάρχουν πολλά διαφορετικά κόμματα, από τα οποία όμως τα περισσότερα έχουν δημιουργηθεί από ένα… γινάτι! Πολλοί πρώην «γαλάζιοι» ή «πράσινοι», που διαφώνησαν με κάποιες θέσεις των παρατάξεών τους, από αντίδραση έκαναν και ένα κόμμα (!!!). Αυτή ειδικά την περίοδο Ξανθιώτη, χρειαζόμαστε μεγάλα και ισχυρά κόμματα, τα οποία όμως θα πείσουν τους πολίτες, ότι έχουν εφικτές προτάσεις που θα οδηγήσουν τη χώρα να βγει από την κρίση και όχι… μικρούς διάττοντες αστέρες διαφόρων αποχρώσεων, που δημιουργήθηκαν και βασίζονται στην οργή του κόσμου. (Βάλτε το χέρι στην καρδιά και αποφασίστε για το μέλλον των παιδιών σας!!!).
