Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
[email protected]
Μετά απο αυτά που ακούγονται, ότι οι Γερμανοί μας στέλνουν Επίτροπο για να επιβλέπει τους υπουργούς αν κάνουν καλά τη δουλειά τους ( μεγαλύτερη ξεφτίλα για δεν υπάρχει και είμαι περίεργος να δω αν θα το ανεχθούν υπουργοί) και θυμίζει τους παλιούς Αμερικανούς πρεσβευτές, με τις ωμές και προκλητικές επεμβάσεις τους στα εσωτερικά της Ελλάδος. Από το 1949 οι Άγγλοι σταδιακά εκχωρούν την κυριαρχία τους στους Αμερικανούς, που έδιναν βοήθεια στην Ελλάδα με το σχέδιο Μάρσαλ.
Σε ρόλο επόπτου- επιτρόπου τότε, ήταν ο πρέσβης Πόλ Πόρτερ. Επέβλεπε τη διάθεση των χρημάτων της Ούνρα για την ανασυγκρότηση της Ελλάδος, κατέκρινε πολιτικούς, πρότεινε σειρά σκληρών μέτρων, διαφορετικά έλεγε, η χώρα του δεν πρόκειται να μας δανείσει!.. Η συμπεριφορά του σε πρωθυπουργό και υπουργούς ήταν ταπεινωτική. Έφτασε σε σημείο, συζητώντας για οικονομικό θέμα με τον υπουργό Συντονισμού Στέφανο Στεφανόπουλο να χειροδικήσει μαζί του!
Έτερος αστήρ, ο Τζών Πιουριφόϊ. Αντί να επισκέπτεται τους πρωθυπουργούς στα γραφεία τους, τον επισκέπτονταν οι πρωθυπουργοί στην πρεσβεία! Όταν ορκίστηκε το ’51 η κυβέρνηση Πλαστήρα, ο υπουργός Δημοσίων Εργων Θεόδωρος Χαβίνης χαρακτήρισε, διαμαρτυρόμενος τους εκπροσώπους της αμερικανικής αποστολής στα υπουργεία, ως «επιτρόπους». Ο Πιουριφόϊ ζήτησε αμέσως εξηγήσεις από τον Πλαστήρα και ο Χαβίνης λίγο αργότερα επαύθη.
Οι ωμές επεμβάσεις του Πιουριφόϊ δεν είχαν τελειωμό. Μιλώντας σε αξιωματικούς είπε, ότι «οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να αφήσουν στην άκρη τα προσωπικά και κομματικά τους συμφέροντα». Και όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι απεργούσαν, με επιστολή του ζητούσε από τον πρωθυπουργό, να μην πληρωθούν και να μην συζητήσει μαζί τους αν δεν γυρίσουν πρώτα στην εργασία τους…
Μέχρι και στο εκλογικό σύστημα αναμίχθηκε, όταν το συζητούσαν το 1952 οι πολιτικοί. Ολοι, επειδή το ρεύμα ήταν υπέρ του Παπάγου, ήθελαν την αναλογική και ο πρωθυπουργός Πλαστήρας, που πίστευε τις καφετζούδες, ταλαντευόταν. Ο Πιουριφόϊ το μαθαίνει και χρησιμοποιεί με κατάλληλο τρόπο μία πολύ γνωστή Αθηναία καφετζού, την οποία εμπιστευόταν ο Πλαστήρας. Εκείνη ανέλαβε να πείσει τον στρατηγό ότι το πλειοψηφικό θα απέβαινε προς όφελος του. Και αν τον προκαλούσε ο Παπάγος, στη Βουλή, να δεχτεί ανεπιφύλακτα την πρόκληση.
Ο Πιουριφόϊ τηλεφωνεί στον Μαρκεζίνη. Έχω πληροφορίες, του λεει, πως ο Πλαστήρας είναι υπέρ του Πλειοψηφικού και τον προέτρεψε να πείσει τον Παπάγο να τον προκαλέσει στη Βουλή. Ο Παπάγος ανεβαίνει στο βήμα και λέει: « κ. πρωθυπουργέ, ως στρατιωτικοί καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον. Γιατί να χάνουμε καιρό; Ας ψηφίσουμε το πλειοψηφικό. Αν οι Έλληνες προτιμήσουν εσένα θα σε αποδεχθώ, αν ψηφίσουν εμένα θα με αποδεχθείς, απλά πράγματα… Συμφωνείς στρατηγέ; » Ο Πλαστήρας σηκώθηκε από το έδρανο και είπε: « Συμφωνώ στρατάρχα!»
Ο «ανθύπατος» Νίκολας Μπέρνς
O Νίκολας Μπέρνς βάδιζε στα ίχνη του Πιουριφόϊ. Από τότε που ήρθε στην Αθήνα (1998) ανέπτυσσε προκλητική δραστηριότητα. Μίλησε στη Θεσσαλονίκη και κατηγόρησε την Αστυνομία για αναποτελεσματικότητα στο θέμα της τρομοκρατίας. Το θέμα ηρθε στη Βουλή με ερώτηση του βουλευτού του ΚΚΕ Ορέστη Κολοζώφ. Στις 6-4-1998, ο αναπληρωτής Υπουργός εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου απαντώντας στην ερώτηση, είπε ότι είναι συνήθης τακτική οι επισκέψεις και οι ομιλίες πρεσβευτών και ότι το υπουργείο κάνει πολύ καλά τη δουλειά του.
Ο πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης αντέδρασε έντονα λέγοντας στον Παπανδρέου, να καλέσει τον Μπέρνς και να του κάνει αυστηρές συστάσεις. «Είναι πρεσβευτής, συμπεριφέρεται ως ανθύπατος και πρέπει να τον μαζέψετε!», είπε ο Απ. Κακλαμάνης. Ο Παπανδρέου εκνευρισμένος, μάζεψε τα χαρτιά του από το βήμα και αποχώρησε επιδεικτικά… Ακόμα και ο Τσοχατζόπουλος, όταν οι δημοσιογράφοι τον ρωτούσαν για παραγγελίες στρατιωτικού υλικού, έλεγε «δεν σας λέω τίποτα γιατί θα βρω αύριο στο γραφείο μου τον Μπέρνς για κανένα διάβημα!». Υπήρχε βεβαίως και ο Χένρι Τάσκα, το μακρύ χέρι του Κίσσινγκερ στην Ελλάδα, που τόσα δεινά επέφερε στη χώρα μας και την Κύπρο.
