Απαθείς όλοι μας μπροστά στα όσα έγιναν στην Ξάνθη τα τελευταία χρόνια, ο καθένας ασχολιόταν με το δικό του συμφέρον και δεν μιλούσε όταν καταστρέφονταν ο τόπος. Δεν είμαστε σε θέση να πούμε γιατί χάθηκε η Ντιάνα, η Ροδόπη που τώρα πατάει τους εργαζομένους στον λαιμό, γιατί έκλεισε η ΣΕΠΕΚ και η ΣΕΒΑΘ, το εργοστάσιο ζάχαρης στο οποίο οι αγρότες μας διέθεταν τα τεύτλα της περιοχής, γιατί τώρα χάνεται η ΣΕΚΑΠ, αλλά και τόσα άλλα που έδιναν θέσεις εργασίας. Σαν ένα χέρι να έσβηνε ένα- ένα όλα τα εργοστάσια απ την Ξανθιώτικη γη! Οι πολιτικοί σχεδίασαν αυτό το μέλλον για τη χώρα μας βοηθώντας τους πολίτες να βρουν πιο εύκολους τρόπους για να επιβιώσουν… Το σύνθημα του Σωκράτη και του φίλου του, του Παπανδρέου «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» πρέπει να γίνει πράξη σήμερα. Αντί να κόβουν μισθούς και συντάξεις για να βρουν έσοδα να δημιουργήσουν συνθήκες ενεργούς βιομηχανικής πολιτικής σε όλους τους τομείς, ώστε να παράγονται στην Ελλάδα- στην Ξάνθη- όσα χρειάζεται ο πληθυσμός. Μόνο μέσα απ την υγιή επιχειρηματικότητα θα βρει έσοδα το κράτος και δουλειά ο Ξανθιώτης. Όσα και αν αρπάξουν από τους φορολογούμενους η οικονομία δεν θα αναστραφεί! Χρειάζεται σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, μείωση των εισφορών, κατάργηση της γραφειοκρατίας και εξάρθρωση της διαφθοράς με αυστηρότατες ποινές!!! Ίσος έτσι μπορέσουμε να δούμε άσπρη μέρα στην περιοχή μας. (Άσπρη μέρα που δεν θα έρθει ούτε με τις ΕΟΖ ούτε με τις μαϊμού επενδύσεις που διαφημίζει τελευταία το τοπικό ΠαΣΟΚ!!!).
