Γράφει η Μαρίνα Κατσικίδου Ψυχολόγος ΑΠΘ- Ψυχοθεραπεύτρια Gestal
[email protected]
Με αφορμή τη διάλεξή μου με τη συνάδελφο Σοφία Μεσσάρη που πραγματοποιήθηκε στο «Σπίτι Πολιτισμού» της ΦΕΞ στις 16 Οκτωβρίου, θα ήθελα σε αυτό το άρθρο να συζητήσουμε για τις ΣΧΕΣΕΙΣ.
Σχέσεις- ένα μεγάλο κεφάλαιο της Ζωής, σκεφτείτε πόσες σχέσεις κάνουμε στη διαδρομή της ζωής. Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε για τη σχέση μας με τους γονείς, με φίλους, με σύντροφο ή για μια ερωτική σχέση. Θα ήθελα να επικεντρωθούμε στη σχέση που μπορεί να ομορφύνει ή να προβληματίσει τη πορεία της ζωής μας, να μιλήσουμε για συντροφική ή ερωτική σχέση.
Τι μπορεί να ορίσει μια επιτυχία σε τέτοιες σχέσεις και τι παράγοντες επηρεάζουνε την πορεία τους; Μετά από πολύχρονη παρατήρηση έχει διαπιστωθεί πως η πορεία των σχέσεων συσχετίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό με την εμπειρία της παιδικής ηλικίας. Έτσι αν ένας ενήλικας πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια με αυστηρούς και παρεμβατικούς γονείς με τους οποίος ένιωθε πως ήταν «θύμα» των καταστάσεων, τότε αναγκαστικά από μέσα του σε μελλοντικές σχέσεις θα βγαίνουν οι δυο πλευρές που γνώρισε.. αυτή της αυστηρότητας και αυτή της αδυναμίας ενός θύματος. Κάπως έτσι το παζλ της ζωής και οι ρίζες μας στιγματίζουν και καθρεφτίζονται στις συντροφικές ή ερωτικές σχέσεις μας.
Μπορούμε παρόλη την κληρονομιά να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας? Η απάντηση είναι ναι, αλλά υπό προϋποθέσεις. Ποιες είναι;
Πρώτα η συνειδητοποίηση, τι σας κάνει π.χ. να είστε αυστηρός ή ευέλικτος σε μια σχέση ή πως και φέρεστε με αυτό τον τρόπο και όχι με διαφορετικό, τι γίνεται όταν οι σχέσεις σας οδηγούνε σε αδιέξοδο και με ποιο τρόπο εμποδίζετε εσείς μια αρμονική επαφή κτλ. Δηλαδή μια συνειδητή στάση σημαίνει να υπάρχει αυτογνωσία. Το επόμενο σημαντικό είναι να υπάρχει ευθύνη του εαυτού και των πράξεων. Πριν μπει κάποιος στη διαδικασία να σκεφτεί πως για τη δυσκολία της σχέσης φταίει οπωσδήποτε ο σύντροφος, είναι σημαντικό να αναλογιστεί τι περισσότερο ή λιγότερο έκανε ο ίδιος για να διατηρηθεί μια σχέση και η ομαλή πορεία της. Φυσικά είναι μύθος πως σε μια σχέση σταματάνε οι προσωπικές δυσκολίες, είναι φυσιολογικό να υπάρχουν και προβλήματα. Δυο διαφορετικότητες μπαίνουν στη διαδικασία συν-ύπαρξης οπότε είναι αναμενόμενο να υπάρχουν μικρές προστριβές ή συγκρούσεις, οι οποίες μετά τη λύση τους πάντα εμπλουτίζουν μια συμβίωση. Το βασικό είναι, όσο διαφορετικοί και να είστε, να υπάρχει μια αμοιβαία επιθυμία στο να «Είμαστε Μαζί». Ακόμα ένα σημαντικό είναι η αποδοχή.. να δεχόμαστε τον επιλεγμένο σύντροφό μας όπως είναι, μη ξεχνάτε κάποτε κάποια βασικά στοιχεία της προσωπικότητας του σας κινητοποίησε να θέλετε να ενώσετε τις ζωές σας. Εδώ θα ήθελα να τονίσω τη διαφορά, η αποδοχή δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ανοχή μιας κακοποιητικής συμπεριφοράς αλλά σημαίνει μια θετική στάση στο να είναι ό «σημαντικός άλλος» αυτό που πραγματικά είναι με όλη τη προοπτική της ανάπτυξης του. Μια σχέση δεν σημαίνει σε επιλέγω για να καλυφθούν μόνο οι προσωπικές μου ανάγκες! Σημαίνει μπορώ να καλύψω μόνος μου τις ανάγκες μου και σε επιλέγω για να μοιραστώ τη ζωή μου, δεν ψάχνω το άλλο μου μισό αλλά μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα!
Μια αρμονική συμβίωση εμπεριέχει πλευρές όπως: αυθεντική επαφή, αμοιβαιότητα κάλυψης των αναγκών, έκφραση δικαιωμάτων της ιδιαιτερότητας του καθενός, σεβασμό των προσωπικών ορίων, ειλικρινή επικοινωνία με ενεργητική ακρόαση και φυσικά αμοιβαία ερωτική έλξη.
