Ο Αγιος
Ήταν ένας Πόντιος ο οποίος κατατάχτηκε στους αλεξιπτωτιστές. Στην πρώτη του πτήση πλησιάζει τον λοχία και του λέει: – Δεν μου λες λοχία, και αν δεν ανοίξει το αλεξίπτωτο τί κάνουμε; – Αν δεν ανοίξει, τραβάς το πράσινο κορδονάκι και ανοίγει. – Κι αν πάλι δεν ανοίξει; – Ε, αν δεν ανοίξει τραβάς το κόκκινο κορδονάκι και ανοίγει. – Κι αν πάλι δεν ανοίξει; – Κάνεις την προσευχή σου και πες: ‘Βοήθα αγιε Φανούρη!’ Φτάνει το αεροπλάνο στο σημείο οπού θα έπεφταν, ανοίγει την πορτα ο λοχίας, πηδάν έξω οι στρατιώτες και την κλείνει. Μετά από λίγο ακούγεται ένα χτύπημα στην πόρτα. Παραξενεμένος ο λοχίας ανοίγει και ακούει: – Πώς τον είπες τον Αγιο;;;;
Δημόσιες συγκοινωνίες 2
Δέκα πράγματα που ΔΕΝ θα ακούσετε ποτέ στο μετρό! 1. Να μπείτε πρώτα και μετά κατεβαίνουμε! 2. Ευτυχώς δεν έχετε βάλει αποσμητικό, θα χαλάσουμε το όζον! 3. Ευτυχώς έχετε το χέρι σας στον πισινό μου και με στηρίζετε! 4. Κάτσε παιδί μου, εγώ γιαγιά είμαι σήμερα βγήκα για βόλτα, εσύ είσαι κουρασμένος. 5. Κλείστε τα παράθυρα ρε παιδιά, κάνει κρύο. 6. Τι ωραίος ο ήχος κλεισίματος των θυρών! 7. Επιτέλους ελεγκτής!!!!!!! 8. Κρίμα που θα κατέβω στην επόμενη στάση! 9. Χαλασμένες κυλιόμενες, επιτέλους γυμναστική! 10. Δεν λειτουργεί ο ηλεκτρικός, πρέπει να αλλάξω γραμμή στην Ομόνοια, αλλά σημασία έχει το ταξίδι, όχι ο προορισμός.
Των φρονίμων τα παιδιά…
Ο υπουργός του κυβερνώντος κόμματος κάνει περιοδεία. Επισκέπτεται ένα σχολικό συγκρότημα και ακούει τα παράπονα των δασκάλων και των μαθητών:
– Κύριε υπουργέ, δεν έχουμε πετρέλαιο για θέρμανση και έρχεται βαρύς χειμώνας…
– Κύριε υπουργέ, δεν μας χωράνε οι αίθουσες, τα μισά θρανία είναι χαλασμένα, τα περισσότερα τζάμια είναι σπασμέα…
Αφού ακούει διάφορα τέτοια τους λέει:
– Μήν ανησυχείτε όλα θα γίνουν το συντομότερο δυνατόν.
Μπαίνει στην μερσεντές και πάει στον επόμενο σταθμό, στις τοπικές φυλακές.
Ακούει και εκεί πολλά παράπονα.
– Κύριε υπουργέ, θέλουμε καλύτερο φαγητό, περισσότερα κλινοσκεπάσματα, πιο πολύ προσωπικό γιατί δεν επαρκούμε…
– Θα γίνουν όλα όσα ζητάτε, μην ανησυχείτε.
Μπαίνει στην Μερσεντές και καθώς φεύγουν αρχίζει να δίνει οδηγίες στον γραμματέα του.
– Λοιπόν, Κωστάκη. Στο σχολείο στείλε ένα συνεργείο να μπαλώσει μερικές τρύπες, και να βάλει μερικά τζάμια, αλλά τίποτε άλλο. Μετά στείλε ένα συνεργείο στις φυλακές να φτιάξει: πισίνα, χαμάμ, τζακούζι, σάουνα, αίθουσα για διασκέδαση με 50άρα τηλεόραση, φλίπερ…
Μένει κάγκελο ο γραμματέας.
– Μα κύριε υπουργέ, τί είναι αυτά που λέτε;
Και απαντά ο υπουργός:
– Κοίτα Κωστάκη. Σχολείο πήγαμε και δεν θα ξαναπάμε. Στην φυλακή όμως δεν ξέρεις πότε θα μπούμε… Κατάλαβες;
