Καμιά μεταβίβαση χωρίς πιστοποιητικό «πολεοδομικής νομιμότητας»
Γράφει ο Σταύρος Καρυπίδης
Σοβαρότατους τριγμούς στην αγορά ακινήτων της Ξάνθης σε μια περίοδο μάλιστα που η οικοδομική δραστηριότητα είναι στο μηδέν, προκαλεί η επιβολή του νέου έκτακτου τέλους ακίνητης περιουσίας και η επικείμενη νομιμοποίηση χιλιάδων αυθαιρέτων. Ο 18μηνος ανηλεής βομβαρδισμός της ακίνητης περιουσίας των συμπολιτών μας, με φορολογικές επιβαρύνσεις, ειδικά σε μια περίοδο έντονης ύφεσης, έχει προκαλέσει όχι μόνον απανωτές κρίσεις στην οικοδομή αλλά και πλήρη απαξίωση των ακινήτων, με ότι αυτό συνεπάγεται για την αγορά και την τοπική οικονομία.
Η κτηματαγορά βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα πρωτοφανές περιβάλλον ανασφάλειας και κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί να φέρει η επόμενη ημέρα και πώς αυτό μπορεί να επηρεάσει την οικονομική του κατάσταση. Ενδεικτικό αυτής της εικόνας είναι ότι το 80% των Ξανθιωτών που καταφεύγουν στα μεσιτικά γραφεία είναι για να πουλήσουν ακίνητά τους!!! Την ίδια στιγμή τα χαράτσια για τους ιδιοκτήτες ακινήτων δεν έχουν τελειωμό, καθώς από φέτος κανένα ακίνητο, αυθαίρετο ή μη, δεν θα μπορεί να μεταβιβαστεί χωρίς το πιστοποιητικό «πολεοδομικής νομιμότητας», το οποίο για να αποκτηθεί απαιτείται η καταβολή του ανάλογου ποσού… αλλά και υπογραφή από μηχανικό που θα βεβαιώνει ότι δεν υπάρχουν αδήλωτες αυθαίρετες κατασκευές.
Κανείς δεν αγοράζει
Η ανεργία, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η υπερχρέωση των νοικοκυριών, αλλά και το νέο τέλος ακινήτων, είναι τα σοβαρότερα προβλήματα στην αγορά της ακίνητης περιουσίας. Το δυσβάσταχτο και ετήσιο χαράτσι που θα κυμαίνεται από 400- 800 ευρώ για κάθε ακίνητο αποτελεί τον λόγο για τον οποίο οι ιδιοκτήτες θέλουν να πουλήσουν και οι αγοραστές δεν θέλουν να αγοράσουν. Και η επιβάρυνση αυτή είναι μόνο ενδεικτική καθώς η επερχόμενη αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών και στην Ξάνθη θα καθιστά την ετήσια επιβάρυνση ακόμη ποιο δυσβάσταχτη. Στην Ελλάδα του 2011 οι ιδιοκτήτες ακινήτων μεταβάλλονται από το ΠαΣΟΚ σε «αναγκαστικούς πελάτες», με ένα ακόμη χαράτσι σε βάρος τους, πάντα όμως «για το καλό τους!»…
