Ένας άγνωστος ως σήμερα θησαυρός κρυβόταν στη συλλογή κεχριμπαριού ενός καναδικού μουσείου: χρωματιστά πούλουλα προϊστορικών πτηνών αλλά και φτερωτών δεινόσαυρων από τα τέλη της Κρητιδικής Περιόδου.
Οι δεινόσαυροι πιστεύεται ότι ήταν οι άμεσοι πρόγονοι των πτηνών, και οι παλαιοντολόγοι είχαν ανακαλύψει παλαιότερα απολιθώματα δεινόσαυρων με πούπουλα στην ουρά και τα πόδια.
Μάλιστα αυτά τα «πρωτο-πτίλα», όπως ονομάζονται αυτά τα πρωτόγονα φτερά, υπήρχαν ακόμα και σε δεινόσαυρους που δεν πετούσαν και δεν είχαν άμεση εξελικτική σχέση με τα πουλιά.
Φαίνεται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις τα πούπουλα αυτά βοηθούσαν υδρόβιους δεινόσαυρους να βουτούν προς ανεύρεση τροφής, αναφέρουν τώρα ερευνητές στο κορυφαίο περιοδικό Science.
Όσα από τα φτερά που ανακαλύφθηκαν δεν ανήκουν σε πουλά φαίνεται ότι προήλθαν από μικρά θηρόποδα, μια ομάδα δίποδων σαυρίσχιων δεινόσαυρων.
Τα πούπουλα αυτά παρουσιάζουν εντυπωσιακές ομοιότητες με τα πτίλα oρισμένων πουλιών όπως οι αίθυιες (ή βουτηχτάρες ή κωλοβούτες), οι οποίες καταδύονται για να κυνηγήσουν την τροφή τους. Τα φτερά της αίθυιας έχουν την ιδιότητα να απορροφούν νερό και να λειτουργούν ως έρμα που υποβοηθά στην κατάδυση.
Τα συνολικά 11 φτερά ανακαλύφθηκαν μέσα σε κομμάτια κεχριμπαριού, δηλαδή απολιθωμένου ρετσινιού από προϊστορικά δέντρα, που βρέθηκαν στη Λίμνη Γκράσι, κοντά στην Αλμπέρτα του Καναδά.
