Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία της θεωρίας αλλά και με βάση την δημοσιογραφική εμπειρία της πράξης, η δημοσιογραφική αρετή ούτε διδάσκεται, όπως άλλα μαθήματα στο πανεπιστήμιο, για να την αποκτήσει κανείς, ούτε παρέχεται από κάποιον «παλιό» προς κάποιον κολλητό του. Η δημοσιογραφική αρετή αποκτιέται κατά τη ζύμωση του δημοσιογράφου στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της περιοχής του, εφόσον μετέχει στα εκδοτικά δίχως υστεροβουλία, και όχι για να βολευτεί κάποτε ανάξια, ή να εξυπηρετηθεί, προτιμημένος όχι «απ αρετής» αλλά ως κόλακας και υπηρέτης του φερόμενου ως ισχυρού άντρα ή γυναίκας, αναλόγως. (Και ο ισχυρός, λογικό είναι να θέλει δίπλα του τον κόλακα δημοσιογράφο και όχι αυτόν που έχει δημοσιογραφική αρετή…).
