«Παρά την κόλαση που προγραμματίζουν για το μέσο νοικοκυριό και την ελληνική οικονομία, μπαίνει πλέον θέμα επιβίωσης της χώρας και οι κινητοποιήσεις του λαού, είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένες. Είναι η μόνη ελπίδα σωτηρίας γι αυτή τη χώρα», τόνισε ο οικονομικός αναλυτής κ. Δημήτρης Καζάκης, καλεσμένος του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης, το βράδυ της Παρασκευής.
Επιβεβλημένες οι κινητοποιήσεις του λαού σύμφωνα με τον οικονομικό αναλυτή Δ. Καζάκη
Ρεπορτάζ: Νάντια Νάκου
Στο μεσοπρόθεσμο, τον τρόπο που ψηφίστηκε και το περιεχόμενό του αναφέρθηκε ο οικονομικός αναλυτής κ. Δημήτρης Καζάκης ευρισκόμενος στην Ξάνθη και στο Εργατικό Κέντρο. Είναι ομιλητής σε πολλές περιοχές της χώρας και μάλιστα όπως μας είπε έχει δεχθεί και απειλές αλλά ήταν κάτι που ανέμενε αφού συγκρούεται με το κατεστημένο. Όπως σημείωσε: «Μπήκαμε σε μια νέα φάση της επίσημης πτώχευσης της χώρας που γίνεται πλέον αναπόφευκτη. Το μεσοπρόθεσμο προδικάζει ότι στο τέλος του 2015 το δημόσιο χρέος της χώρας θα είναι μεγαλύτερο από σήμερα και με μεγαλύτερη επιβάρυνση από σήμερα που σημαίνει ότι είναι προγραμματισμένο να γίνει μη βιώσιμο».
Ο κ. Καζάκης πιστεύει ότι «πρέπει να μην εφαρμοσθεί το μεσοπρόθεσμο και ο εφαρμοστικός νόμος που προβλέπει το ξεπούλημα της χώρας μέχρι αιγιαλού και παραλίας σε ιδιώτες επενδυτές και θα πρέπει να σταματήσει διότι αν αφήσουμε αυτό να εφαρμοσθεί τότε θα βρεθούμε το 2015 σε πολύ χειρότερη δημοσιονομική κρίση απ ό,τι σήμερα, χωρίς να έχουμε να πουλήσουμε κάτι αφού θα τα έχουμε πουλήσει όλα, με μια κοινωνία που θα σπαρταράει απ την ανεργία και την ανέχεια και μια οικονομία που θα συνεχίζει σε ελεύθερη πτώση και μια συνεχή ύφεση, χωρίς πάτο».
Μάλιστα υπογραμμίζει ότι «χρειάζεται η ανατροπή του πολιτικού συστήματος της χώρας (που είναι πιο χρεωκοπημένο από ότι είναι τα δημοσιονομικά της χώρας) και θα πρέπει να παραχθεί, δεν ξέρω πώς, ο φυσικός φορέας της δημοκρατίας που είναι ο λαός αυτής της χώρας, να παράξει νέο πολιτικό σύστημα που να μπορεί να διαχειρισθεί καλύτερα αυτήν την ιστορία».
Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι σύμφωνα με τον οικονομικό αναλυτή: «Πρέπει να μην αναγνωρίσουμε το χρέος, που δεν είναι τζάμπα μαγκιά από έναν λαό. Αλλά σημαίνει ότι σταματάω να πληρώνω ένα χρέος που το έχω πληρώσει σαν λαός τρεις ή τέσσερις φορές ως λαός τις τελευταίες δεκαετίες, είναι απολύτως τοκογλυφικό με βάση το διεθνές και εθνικό δίκαιο και σταματάω αυτή την αιμορραγία για ν ανατάξω την οικονομία μου. Διαφορετικά δεν υπάρχει σωτηρία. Είναι απλή αριθμητική. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορώ να πτωχεύσω για κάτι που αρνούμαι να πληρώσω».
Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε επιπτώσεις; Κλήθηκε να απαντήσει ο κ. Καζάκης. Και επεσήμανε: «Κατ αρχήν δεν το υπογράψαμε, το υπόγραψαν και μάλιστα με εντελώς παράνομο τρόπο με βάση την συνταγματική έννομη τάξη και με βάση τις διαδικασίες που προβλέπει ο κοινοβουλευτισμός, γιατί έχει παραβιαστεί κατάφορα η εσωτερική έννομη τάξη της χώρας. Αλλά και από εκεί και πέρα είναι παράνομη σε σχέση με το διεθνές δίκαιο που το γνωρίζουν και οι ξένοι που το επέβαλαν κι επειδή το γνωρίζουν ότι πρόκειται για κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας κι επειδή είναι παράνομο μας οδηγούν σε προσημειωμένη ιδιωτικοποίηση της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή όχι μόνο του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού πλούτου, επειδή γνωρίζουν ότι η καταγγελία της σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης μπορεί να σταθεί και να απαιτηθεί από μια άλλη κυβέρνηση και άλλο πολιτικό σύστημα της εξουσίας και ταυτόχρονα να μην μπορούν να κάνουν τίποτα ενάντια σε αυτό. Επίσης, μπορεί να αιτήσει η χώρα και αποζημίωση από αυτούς που το επέβαλλαν διότι βάσει διεθνούς δικαίου ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου και κατάληψη της χώρας με πολεμικά μέσα. Άρα, οφείλουμε να το ανατρέψουμε για καλό δικό μας αλλά και γιατί δημιουργεί νομικό προηγούμενο για άλλους λαούς και χώρες κι αλίμονο μας αν μπούμε σε τέτοια διευθέτηση ζητημάτων, όπως το χρέος ή άλλες διεθνείς υποχρεώσεις κάποιου κράτους με τέτοιους όρους που καταργούν οποιαδήποτε κατάκτηση εκδημοκρατισμού που κατακτήθηκε τον προηγούμενο αιώνα. Η σύμβαση αυτή δεν έχει καν περάσει απ το κοινοβούλιο».
Εξάλλου ο ίδιος προτείνει: «Πρέπει να γυρίσουμε σ εθνικό νόμισμα που όμως δε μπορεί να το διαχειριζόμαστε όπως τη δραχμή πριν το ευρώ, για να μην καταλήξουμε στα ίδια. Να πάμε σε εθνικό νόμισμα για ν αλλάξει ρότα το καράβι που ήδη βουλιάζει. Είναι ένα εργαλείο που μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε με διαφορετικούς τρόπους. Μέχρι τώρα η δραχμή χρησιμοποιήθηκε με δυο βασικούς σκοπούς, να κερδίσουν οι κερδοσκόποι των νομισμάτων και να υποτιμηθεί η ανθρώπινη εργασία. Δεν πρέπει να είναι αντικείμενο κερδοσκοπίας.
Θα πρέπει να ξέρουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία της οικονομικής κοινότητας του πλανήτη συμφωνεί σ αυτό: μειώνεις το χρέος σου με κάποιο τρόπο, σε μας μόνο με διαγραφή και το δεύτερο επαναφέρεις το εθνικό νόμισμα για να ελέγξεις την οικονομία σου. Έξι νομπελίστες το λένε αυτό σήμερα για μας. Η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα θα γίνει σε 6- 8 βία 12 μήνες όπου μέσα σ αυτό το διάστημα θα υπάρξουν ενισχυτικές πολιτικές του νομίσματος κι αυτές οι υποστηρικτικές πολιτικές θα ενισχύσουν το νόμισμα».
