Στην παραλία δεν βρίσκεις εύκολα ξαπλώστρα ότι μέρα και αν κατέβεις. Στις καφετέριες του Εμπορικού Κέντρου της Ξάνθης δεν βρίσκεις ούτε σκαμπό όλες τις ώρες της ημέρας. Το ίδιο ισχύει και για την «παραλία»της Ξάνθης η οποία σφύζει από ζωή και νεαρόκοσμο. Στην Γεωργίου Σταύρου αλλά και στα τσιπουράδικα της οδού Ηρώων περιμένεις στην ουρά για τραπέζι. Δεν είμαι καθόλου υπερβολικός, ο Ξανθιώτης κρίση ξεκρίση, το μπανάκι του, τον καφέ και το σουβλάκι δεν το αποχωρίζεται. (Τρώμε και τα τελευταία και όταν τελειώσουν όλα τα λεφτά από την τράπεζα… τρώμε και την Κυβέρνηση).
